“Η συντήρηση της σημερινής ισορροπίας συμφερόντων και των μορφών λειτουργίας του πολιτικού συστήματος είναι αδύνατη. Η μετάβαση σε μια κοινωνία δικαιότερη σ’ ένα πολιτικό σύστημα πιο δημοκρατικό δεν είναι μονόδρομος. Αντίστροφα το ζητούμενο είναι η μορφή που θα πάρει το νέο πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό.” Οι σειρές αυτές δεν γράφτηκαν χθες. Είναι γραμμένες το 1996 από τον Γρηγόρη Γιάνναρο.

ΣΕ ΤΡΕΙΣ προτάσεις συνόψισε την τότε κατάσταση. Μόνον την τότε; Ισχύουν - και δυστυχώς και ευτυχώς - και για τη σημερινή, μετά και την επίσημη κατάθεση της προσφυγής της κυβέρνησης για τη χρηματοδότηση από τον μηχανισμό Ε.Ε-ΔΝΤ.

Ποια είναι η επίσημη ενημέρωση της κυβέρνησης προς τον ελληνικό λαό τούτες τις δύσκολες μέρες; Δημιουργήθηκε το δίχτυ προστασίας με τη συμμετοχή Ε.Ε. - ΕΚΤ και ΔΝΤ οπότε, Έλληνες μην ανησυχείτε, η Ελλάς δεν κινδυνεύει να πτωχεύσει. Έτσι μας είπαν. Ζήτω!

Το αίτημα να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός στήριξης της Ελλάδας υποβλήθηκε προχθές, αλλά όλες οι αβεβαιότητες παραμένουν. Πρώτη ένδειξη οι αγορές, αφού χάρηκαν κάνα δυο ώρες, επανήλθαν στην ίδια αντιμετώπιση της χώρας: σαν να επίκειται η χρεωκοπία. Πότε θα έρθουν πόσα χρήματα, πώς, ποιοι θα δώσουν πρώτα, με ποιους όρους; Και προπάντων, εμείς πώς θα πορευόμαστε εν τω μεταξύ;

Ο Πατρίκ Λε Ιαρίκ, αντιπρόεδρος της ευρωομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς - εξελέγη τον περασμένο Ιούνιο για πρώτη φορά ευρωβουλευτής με το Αριστερό Μέτωπο - μίλησε στην "Αυγή της Κυριακής". για την κρίση στην Ελλάδα που απειλεί και την Ευρωζώνη, προτείνοντας και τη λύση του "κοινού νομίσματος".

Σε μια ΚΠΕ που κατά τη διάρκεια των εργασιών της δεν συμμετείχαν περισσότερα από το 50% των μελών του οργάνου η ΚΠΕ του ΣΥΝ κατέληξε τελικά σε απόφαση για τις πολιτικές εξελίξεις όπως διαμορφώθηκαν μετά την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης της ευρωζώνης και του ΔΝΤ . Κύρια πρόταση δράσης η πρόταση για τη διενέργεια δημοψηφίσματος για την απόρριψή του.

Από την πλευρά της Ανανεωτικής Πτέρυγας(Δ. Χατζησωκράτης) κατατέθηκε για ψήφιση συνολικό εναλλακτικό κείμενο απόφασης. Κύρια πρόταση δράσης η διεκδίκηση συζήτησης της Σύμβασης στη Βουλή και η επιδίωξη  της απόρριψής της από το σύνολο των βουλευτών.

Το κείμενο, που έχει κατά πλειοψηφία εγκρίνει η Π.Γραμματεία και αφορούσε την περίφημη "ΕΚΘΕΣΗ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ" αποφασίστηκε να μη συζητηθεί στην ΚΠΕ, να δημοσιευθεί στην ΑΥΓΗ ως εκτίμηση της Π.Γ., να είναι υλικό του προσυνεδριακού διαλόγου ως κείμενο που ούτως ή άλλως δεν απαιτεί ψηφοφορία, και οι ρυθμίσεις όπως και νέες παρατηρήσεις και προτάσεις να συζητηθούν, εγκριθούν ή απορριφθούν στο Συνέδριο. 

H ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ της ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΠΤΕΡΥΓΑΣ

Σε τηλεοπτική συζήτηση για την «αριστερή» τρομοκρατία (τα εισαγωγικά είναι απαραίτητα) βρέθηκα να διαφωνώ (για μια ακόμη φορά) με τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Λαφαζάνη· αν δεν παρερμήνευσα τα λεγόμενά του, ο βουλευτής φρονεί ότι η τρομοκρατία οφείλεται στην αδικία και τη φτώχεια· όπως είπε, «η εξουσία οπλίζει τα Καλάζνικοφ».

Το κείμενο που ακολουθεί, θα μπορούσε να έχει ως τίτλο του, το….. «ιστορίες καθημερινής τρέλας» περιγράφοντας και προσπαθώντας να διαγράψει μια πορεία φυγής από τα όσα συμβαίνουν στην καθημερινότητα μας. Τα πράγματα όμως είναι πολύ σοβαρά για να τα διακωμωδούμε και «να σπάμε πλάκα».

Μέσα σε µία εβδοµάδα οι αµφιβολίες τελείωσαν, πέταξαν και οι τελευταίες ελπίδες: το ελληνικό κράτος δεν θα µπορέσει να βρει τους πόρους για να ανταποκριθεί σε άµεσες υποχρεώσεις πληρωµών χωρίς τη βοήθεια από την ευρωζώνη και το Διεθνές Νοµισµατικό Ταµείο. Με την επίσηµη υποβολή του αιτήµατος για την ενεργοποίηση του µηχανισµού, τον οποίο συνοµολόγησαν οι υπουργοί Οικονοµικών της ευρωζώνης στις 11 Απριλίου, φτάνουµε πραγµατικά σε σηµείο καµπής.

Άλλη μία επέτειος από την 21η Απριλίου έρχεται και παρέρχεται, 43η αυτή τη φορά. Θα ήταν ευχής έργο αν μία από αυτές τις επετείους δεν είχε αναλωθεί μόνο σε γενικόλογες καταγγελίες και προσπάθειες σύνδεσης του 1967 με τρέχοντα πολιτικά γεγονότα, κι είχε επικεντρωθεί στο να καταλάβουμε τι έγινε εκείνη την ημέρα και στα επτά χρόνια που ακολούθησαν.

Σύμφωνα με την παραδοσιακή αφήγηση, τη χούντα την έφεραν οι Αμερικάνοι, πατώντας σε μηχανισμούς του στρατού που είχαν στενή σχέση με τη δεξιά και το Παλάτι. Η χούντα τα έκανε θάλασσα, και έπεσε τελικά επειδή τα μπουρδούκλωσε με τον χειρότερο τρόπο και στην Κύπρο, αφήνοντας στη θέση της τον Καραμανλή, που ήρθε να μας σώσει και μας έβαλε και στην Ευρώπη.

Το πάζλ της εικόνας μας στους εταίρους μας βαθμιαία συμπληρώνεται. Είδαν να παραβιάζουμε τη συνθήκη που υπογράψαμε, είδαν να ψευδολογούμε για να καλύψουμε την παρανομία μας, είδαν 22 ευρωκαταδίκες το 2009. Το επόμενο χαστούκι ήρθε από τη Διεθνή Αμνηστία, με αφορμή τον ευρωπαϊκό κανονισμό για τους πρόσφυγες «Δουβλίνο ΙΙ».

Επιβεβαιώθηκε το χειρότερο: στην άλλη Κύπρο νίκησε ο Ερογλου. Και δεν έχασε μόνο ο Ταλάτ. Εχασαν και όσοι διατηρούσαν ελπίδες επανένωσης του νησιού. Δηλαδή, ο Δ. Χριστόφιας στη Λευκωσία, η ελληνική κυβέρνηση και στην Τουρκία ο κ. Ερντογάν. Ο κ. Ερογλου το έχει πει ξεκάθαρα: θέλει λύση συνομοσπονδίας δύο ανεξάρτητων και κυρίαρχων κρατών.

Η οριακή εκλογή του εθνικιστή Ντερβίς Ερόγλου στην «προεδρία» των Κατεχομένων είναι μια αρνητική εξέλιξη. Εξέλιξη που περιπλέκει το σκηνικό των συνομιλιών στο Κυπριακό και δημιουργεί νέα δεδομένα, τα οποία πρέπει να αξιολογηθούν προσεκτικά και με νηφαλιότητα. Τι μπορεί να σημαίνει η εκλογή Ερόγλου;