Γιώργος Ιωαννίδης, Ιουλία Σκουνάκη, Αυγή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2009-06-21
Η προσπάθεια να κατανοήσουμε την εκλογική μας αποτυχία απαιτεί να γυρίσουμε λίγους μήνες πίσω, τότε που εμείς βιώναμε την δημοσκοπική μας άνοιξη, ενώ ο δικομματισμός έπαιρνε την κατηφόρα. Τα στοιχεία που είχαμε από τότε στα χέρια μας έδειχναν ότι δύο κυρίως ομάδες στρέφονταν προς τον ΣΥΡΙΖΑ: απογοητευμένοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και νέοι (από 18 έως 35 ετών).
«Βλέπω τι είναι το καλύτερο, το επαινώ, μα κάνω το χειρότερο…».
Δημήτρης Χατζησωκράτης, Συνέντευξη στην Μαριτίνα Ζαφειριάδου, Ελεύθερος Τύπος, Δημοσιευμένο: 2009-06-21
Δημήτρης Χατζησωκράτης
«Βλέπω τι είναι το καλύτερο, το επαινώ, μα κάνω το χειρότερο…». Κάπως έτσι διαγράφεται το μέλλον όσον αφορά στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με το Δημήτρη Χατζησωκράτη. Ο ίδιος χαρακτηρίζει την παραίτηση Αλαβάνου «ισχυρό μετασεισμό» της εκλογικής ήττας και καλεί την ηγεσία του κόμματος να αναλάβει πρωτοβουλία συνεννόησης.
Η κίνηση του Αλέκου Αλαβάνου, μετά το δυσμενές για τον ΣΥΡΙΖΑ εκλογικό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές, έχει δραματικό χαρακτήρα, εντείνει την ανησυχία του κόσμου μας και επιταχύνει τις εξελίξεις τόσo στον ΣΥΝ όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι εξελίξεις είναι πυκνές και θέτουν τους πάντες -και πριν απ’ όλα την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα- μπροστά σε νέες, δύσκολες προκλήσεις που απαιτούν σαφείς απαντήσεις, απαντήσεις που δυστυχώς δεν έδωσε η εισήγησή του στην Κεντρική Επιτροπή.
Η κυβέρνηση όλο δανείζεται για να βουλώσει όποια τρύπα ανοίγει πιο πιεστικά, χωρίς πρόγραμμα για τις κοινωνικές ανάγκες, το περιβάλλον...
Ελίζα Παπαδάκη, Αυγή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2009-06-21
Σχεδόν σαν να έχει χρεοκοπήσει ήδη λειτουργεί το ελληνικό κράτος. Μισθούς και συντάξεις φαίνεται ακόμα να πληρώνει τακτικά - αν και για κατηγορίες ολόκληρες συντάξεων και εφʼ άπαξ κάποια δημόσια ασφαλιστικά ταμεία χτυπούν κάθε τόσο συναγερμό, βλέποντας ότι τα έσοδά τους δεν αρκούν για να ανταποκριθούν στις άμεσες υποχρεώσεις τους.
Κάκη Μπαλλή, Αυγή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2009-06-21
Πριν από μερικούς μήνες περιμένοντας την αναγγελία της πτήσης μου στο αεροδρόμιο του Ανόι, χάζευα τον παγκόσμιο χάρτη που ήταν αναρτημένος στον τοίχο πίσω από τα γκισέ των αεροπορικών εταιρειών. Χιλιάδες φορές είχα δει παγκόσμιο χάρτη, αλλά σʼ αυτόν κάτι δεν μου κολλούσε. Και μου πήρε αρκετά λεπτά μέχρι να καταλάβω τι.
Τον Μπαρόζο δεν τον ήθελαν, η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη δεν τον θέλει, οι ίδιοι επέκριναν την απουσία του στην οικονομική κρίση, αλλά τον εξέλεξαν ομοφώνως. Από τους Ιρλανδούς ζήτησαν να ξαναψηφίσουν για τη συνθήκη της Λισσαβώνας και σε εκείνους μεν είπαν, ότι με τις διευκρινίσεις που τους παρέχουν αλλάζουν τα δεδομένα και ως εκ τούτου τους καλούν να ξαναψηφίσουν, ενώ μεταξύ τους είπαν, ότι δεν αλλάζουν τα δεδομένα και ως εκ τούτου δεν χρειάζεται να επικυρώσουν εκ νέου τη συνθήκη.
«Η πόλη κινείται στο μεταίχμιο ενός παγιωμένου παρελθόντος, ενός ρευστού παρόντος και ενός ανοιχτού μέλλοντος», γράφουν στη συλλογική μονογραφία «Η Θεσσαλονίκη στο μεταίχμιο - Η πόλη ως διαδικασία αλλαγών», εκδ. ΚΡΙΤΙΚΗ, τρεις γνωστοί πανεπιστημιακοί που την επιμελήθηκαν.
Αυτό το «ασταθές αλλά γοητευτικό πεδίο των συνεχών αλλαγών της πόλης», την αδιάσπαστη σχέση ανάμεσα στο χώρο και τη μνήμη, πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να αναδείξουμε εν όψει των πανηγυρισμών για το «ιωβηλαίο» της Θεσσαλονίκης,
Tο μήνυμα των ευρωεκλογών, για τον ΣYN, ήταν καθαρό, δυνατό, και ταυτόχρονα επικίνδυνο. Mήνυμα αποδοκιμασίας της πολιτικής του ΣYN και καμπανάκι κινδύνου για τις επόμενες εθνικές εκλογές. Mε τα δύο μεγάλα κόμματα να συγκεντρώνουν, για πρώτη φορά μετά τις ευρωεκλογές του ‘99, ποσοστά κάτω από 70%, με διάχυτη τόσο την αποδοκιμασία για την εφαρμοζόμενη πολιτική της NΔ, όσο και την αποστροφή για τα σκάνδαλα και τη διαφθορά, με την αποτυχία του ΠAΣOK να δώσει δημοψηφισματικό χαρακτήρα στις εκλογές, ο ΣYPIZA δεν έπεισε.
Αν υπάρχει μια ουσία της μεταμοντέρνας εποχής μας -το ξέρω, οι δύο έννοιες αντιφάσκουν- είναι να υποσχόμαστε το καινούργιο, το οποίο τελικά αποδεικνύεται αναπαραγωγή του ισχύοντος, με απώτερο στόχο την επικράτηση.
Είναι γνωστό ότι αυτοί που αγνοούν την Ιστορία γίνονται πολύ σύντομα θύματά της, διαπίστωνε λίγους μήνες πριν ο Αλ. Τσίπρας. Και η επιβεβαίωση ήρθε πράγματι πολύ γρήγορα, μόνο που αφορούσε τον ίδιο και το κόμμα του και όχι εκείνους τους οποίους κατηγορούσε...
Προσέγγισα τον Μιχάλη και την πολιτική του σκέψη από δύσκολο δρόμο. Μόλις είχα εισπράξει την διαγραφή μου από το ΚΚΕ μετά από δεκαπέντε και πλέον χρόνια ενεργητικής ένταξης στον χώρο της κομμουνιστικής ορθοδοξίας, με έντονο το πολιτικό άλλα και ψυχολογικό κενό που προκάλεσε η ιστορική ήττα του 89.
Είχα λοιπόν τα αυτιά το μυαλό και την καρδιά ανοιχτά στην αναζήτηση για κάτι φρέσκο, όμως η πολιτική μου προπαιδεία δεν με βοηθούσε.
Σεβαστή η προσωπική επιλογή του Αλέκου Αλαβάνου να παραιτηθεί
Δημοσιευμένο: 2009-06-18
Μετά την ολοκλήρωση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ η Ανανεωτική Πτέρυγα εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
“Η προσωπική επιλογή του Αλέκου Αλαβάνου να παραιτηθεί δεν μπορεί παρά να είναι σεβαστή. Η άρνηση να κατανοηθεί το μήνυμα των εκλογών οδηγεί στη σημερινή κρίση του ΣΥΝ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ηγεσίας τους. Η Ανανεωτική Πτέρυγα επιμένει στην ανάγκη μεγάλης στροφής στη φυσιογνωμία και την πολιτική του κόμματος.”
