«Για να λάβουν επικουρική σύνταξη στο ίδιο επίπεδο με τη σημερινή, οι μελλοντικοί συνταξιούχοι θα πρέπει να συνταξιοδοτηθούν στο 74ο έτος της ηλικίας τους!»

Οι μελλοντικοί συνταξιούχοι, με την ασφαλιστική παρέμβαση Μητσοτάκη - Χατζηδάκη, θα λάβουν σύνταξη μειωμένη κατά 35% σε σχέση με το σημερινό επίπεδο των επικουρικών συντάξεων, προειδοποιεί ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββας Ρομπόλης σε συνέντευξή του στην ΑΥΓΗ της Κυριακής προσθέτοντας ότι για να λάβουν επικουρική σύνταξη στο ίδιο επίπεδο με τη σημερινή θα πρέπει να συνταξιοδοτηθούν στο 74ο έτος της ηλικίας τους.

Η αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης ιδιαίτερα τίθεται στο επίκεντρο της κοινωνικής ασφάλισης και δεν είναι δυνατόν να πραγματωθεί μέσω των «μηχανισμών της αγοράς»

Μερικές από τις βασικές αρχές της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης είναι η αρχή της ανταποδοτικότητας, η αρχή της καθολικότητας, η αρχή της υποχρεωτικότητας, η αρχή του δημόσιου χαρακτήρα της υποχρεωτικής ασφάλισης, η αρχή της προστασίας του ασφαλιστικού κεφαλαίου και, με πρωτεύοντα χαρακτήρα, η αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Η αυτόματη καταφυγή στην υποχρεωτικότητα, που θα έρθει και αυτή, αλλά με όρους και προϋποθέσεις σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις, είναι εύκολη

Ήταν δεδομένο από την αρχή: Η πανδημία θα σφράγιζε βαθύτερες κοινωνικές μεταλλάξεις. Η εργασία αλλάζει, η οικονομία το ίδιο, αλλά οι αλλαγές που συνδέονται με την 4η Βιομηχανική Επανάσταση ήταν ήδη εδώ, ώριμες, και απλά επιταχύνθηκαν -πολύ. Δεν είναι ουδέτερες. Το πώς θα εδραιωθούν και πώς θα λειτουργήσουν είναι, πάντα ήταν, ζήτημα βαθύτατα πολιτικό.

Ξεκίνησε χθες η προγραμματική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ. Οι διοργανωτές της διατείνονται πως σʼ αυτήν θα συζητηθούν θέματα που αφορούν τον οδικό χάρτη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είμαι όμως σίγουρος πως μια ερώτηση- φάντασμα πλανάται πάνω από το Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας που πραγματοποιείται η Συνδιάσκεψη. Και το φάντασμα είναι η ερώτηση για το πόσο καιρό ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξακολουθεί να είναι κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Βεβαίως κανείς λογικός δεν αμφισβητεί πως στις επόμενες εκλογές θα εξακολουθεί να είναι αξιωματική αντιπολίτευση. Είναι όμως πιο δύσκολη η απάντηση στο τι θα είναι στις μεθεπόμενες. Και σίγουρα λίγοι είναι αυτοί που θα στοιχημάτιζαν πως θα είναι κυβέρνηση.

Υπάρχουν κάποιες πολιτικές στιγμές που μένουν χαραγμένες στη μνήμη. Έχω πολύ έντονη την ανάμνηση να στέκομαι στην Πλας Ντε ΛʼΟπερά στο Παρίσι, παρακολουθώντας τον Ζαν-Μαρί Λε Πεν να δίνει ομιλία για τις προεδρικές εκλογές του 2002. Δίπλα μου κάθονταν μέλη της Forza Nuova, ιταλικού ακροδεξιού κόμματος. Φαινόταν σαν μια νέα και επικίνδυνη στιγμή για την ευρωπαϊκή δημοκρατία.

Ισως το υπουργείο Οικονομικών είναι το πιο συγκρατημένο όσον αφορά την πρόβλεψη μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας φέτος, 3,6%. Ακόμη και η συγκρατημένη Τράπεζα της Ελλάδας βλέπει 4,2% φέτος και αναθεώρησε προς τα πάνω την πρόβλεψή της για το 2022, στο 5,3%. Ενα θέμα είναι ότι, σε μια οικονομία όπου ο τουρισμός είναι σχεδόν μονοκαλλιέργεια, η μεγέθυνση εξαρτάται έντονα από τα τουριστικά έσοδα. Αυτά, από 18 δισ. το 2019 και 4,3 δισ. πέρυσι, προβλέπεται να κυμανθούν στα 5,5-6 δισ. ευρώ φέτος, αισθητά χαμηλότερα από τα 8 δισ. των αρχικών προβλέψεων. Δεύτερο θέμα είναι η σταθερότητα της μεγέθυνσης.

Το Κ.Κ. Κίνας δεν γιορτάζει στην πραγματικότητα τα εκατό χρόνια από την ίδρυσή του αλλά τα σαράντα και πλέον χρόνια από την επανίδρυσή του.

Ο εορτασμός προβάλλει τα πεπραγμένα ως εθνικό επίτευγμα γιατί, σε αντίθεση με το πάλαι ποτέ σοβιετικό μοντέλο αλλά και με το δυτικό μοντέλο φιλελεύθερης δημοκρατίας, δεν στοχεύει στην εξαγωγή του πολύ δε περισσότερο στην επιβολή του…

Βρισκόμαστε εν μέσω μιας ιστορικής μετάβασης. Αν και ακόμα είναι πολύ νωρίς για να έχουμε μία ξεκάθαρη εικόνα της αλλαγής του τοπίου, ένα πράγμα είναι σαφές: ο κόσμος θα μεταβληθεί σημαντικά σε σχέση με αυτόν που υπήρχε πριν την πανδημία. Οι κοινωνίες αναζητούν έναν νέο βηματισμό, ο ρυθμός του οποίου καθορίζεται από το σοκ του κορονοϊού και από την αναζήτηση μιας πειστικής επανεκκίνησης. Δεν είναι ένα ακόμα επεισόδιο σε ένα χιλιοπαιγμένο σίριαλ.

Ο Στ. Στεφάνου και ο Γ. Λουκαΐδης σηκώνουν το βάρος της προβολής και του κοινοβουλευτικού έργου. Ο Στεφάνου έδειξε τις ικανότητές του και ως κυβερνητικός εκπρόσωπος στη διακυβέρνηση Δ. Χριστόφια, δρώντας αποτελεσματικά σε πολύ δύσκολες εποχές και πολιτικά και επικοινωνιακά. Ο Γιώργος Λουκαΐδης είναι επίσης στιβαρός και με συγκροτημένο πολιτικό λόγο στο κόμμα και στη Βουλή ● Σε ποια περίπτωση θα προκύψει τρίτη υποψηφιότητα

Θα ήθελα να αρχίσω με ορισμένες, αναγκαίες κατά τη γνώμη μου, προκαταρκτικές επισημάνσεις:

Κάθε δημοκράτης, και βέβαια κάθε αριστερός, δεν μπορεί παρά να διαφωνεί έντονα και να αποδοκιμάζει τον αυταρχισμό και δεσποτισμό της διακυβέρνησης Ερντογάν. Τις βάναυσες διώξεις διαφωνούντων, την ουσιαστική φίμωση του Τύπου, την αποκλειστικά κατασταλτική αντιμετώπιση του κουρδικού προβλήματος, την επιδιωκόμενη θέση εκτός νόμου του κόμματος HDP.

Ο πλήρης εμβολιασμός όλων δεν είναι απλώς ένα κρίσιμο όπλο κατά του στελέχους «Δ». Είναι ο «κόφτης» που θα σταματήσει την κυκλοφορία του ιού και τη δυνατότητά του να μεταλλάσσεται απειλώντας την ανθρώπινη ζωή. Ο Τάκης Παναγιωτόπουλος, ομότιμος καθηγητής Δημόσιας Υγείας - Υγείας του Παιδιού της πρώην Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας και μέλος της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών και της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας, είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικός και πειστικός για τους κινδύνους που διατρέχουμε αν δεν χτίσουμε ένα στέρεο τείχος ανοσίας μέσω των εμβολίων.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 πρωτοπήγα στη Βόρεια Μακεδονία - στο Μοναστήρι, σημερινή Μπίτολα, και στο Κρούσοβο, τόπο καταγωγής του σογιού του πατέρα μου, να το γνωρίσω και να προσκυνήσω. Μετά, ξαναπήγα τη δεκαετία του 1990, τον πρώτο χρόνο που είχε αυτοανακηρυχθεί η «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ως αυτόνομο κράτος και άρχισαν τα προβλήματα. Πήγα με μια αντιπροσωπεία από το Επιμελητήριο της Θεσσαλονίκης και άλλους επιχειρηματίες προκειμένου να διερευνηθούν δυνατότητες συνεργασιών με ντόπιους επιχειρηματίες της χώρας. Συναντηθήκαμε με τον πρόεδρο Γκλιγκόροφ, έναν άνθρωπο με εξαιρετικό πολιτικό αισθητήριο - παλιά καραβάνα.