​​Είναι πολλά τα κρίματα του «παλαιού» –όπως συνηθίζουμε να λέμε– πολιτικού συστήματος και είναι δικαιολογημένη –εν μέρει– η οργή των πολιτών. Λέμε «εν μέρει», διότι πραγματικά ευθύνονται για όλα «αυτοί που μας έφεραν μέχρις εδώ». Και για τα κακά, αλλά και για τα καλά.

Η «Αυγή», πάλι δια της «γραφίδος» του Θανάση Καρτερού, αφού τελείωσε με τις σεξουαλικές εκκρεμότητες που είχε με το Χάρβαρντ του κυρίου Κυριάκου Μητσοτάκη (σας γ@@ω το Χάρβαρντ – 01/07/2016), πιάστηκε με το να αποδομήσει (θα μπορούσα να γράψω τη λέξη του κ. Καρτερού, αλλά δεν μου βγαίνει) τον Πύρρο Δήμα. Έγκλημα του τελευταίου; Πήγε στο ΠΑΣΟΚ και όχι στον ΣΥΡΙΖΑ. Προτίμησε «να στρατευθεί» γράφει ο Καρτερός «στην παρακμή του ΠΑΣΟΚ, να θέσει το όνομά του στη διάθεση των αυτουργών της αμπάρας, εύλογο είναι ότι θα γίνει και στόχος κριτικής. Ενίοτε και πολεμικής».

Στις 29/6/2013, σε μια γνωστή πολιτική εκπομπή της ιταλικής τηλεόρασης, ο αριστερός σκηνοθέτης Νάνι Μορέτι  απευθύνθηκε στον τότε γραμματέα του PD Μάσιμο ντ’ Αλέμα με μια φράση που έμεινε χαραγμένη στον ματαιωμένο κόσμο της ιταλικής Αριστεράς: «Σύντροφε Ντ’ Αλέμα, πες κάτι αριστερό ή τουλάχιστον πες κάτι».

Επειτα από δεκαοκτώ μήνες διακυβέρνησης πρώτη φορά Αριστεράς και προερχόμενος από τις τάξεις της Ανανεωτικής Αριστεράς θέλω να διατυπώσω τρεις βασικές απορίες γι’ αυτή τη σύντομη αλλά ιστορική εμπειρία στη χώρα μας.
Είναι απορίες που δεν αποτιμούν το σύνολο της διακυβέρνησης αλλά θέτουν σχηματικά ορισμένα θέματα που συνδέονται με την ιστορική κουλτούρα της Αριστεράς.

«​​Δεν γράφω ποτέ εδώ για προσωπικά πρά­γ­ματα, αλλά το κάνω μόνο γι’ αυτόν τον πυροσβέστη. Γι’ αυτό το παιδί που κινδύνευσε τη ζωή του για το σπίτι κάποιου συνανθρώπου του. Κάποια στιγμή που φαινόταν ότι η μάχη χάνεται και κινδύνευε η ζωή όλων, άκουσα να του λένε στον ασύρματο “αν δεν μπορείτε άλλο, ελάτε πάνω”. Τότε τον ρώτησα με απόγνωση, “θα φύγεις;”. Χωρίς να μπορώ να δω το πρόσωπό του μέσα στη νύχτα, μου είπε: “ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΩ ΠΟΤΕ ΟΣΟ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ, ΕΧΩ ΟΡΚΙΣΤΕΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΟΤΑΝ ΕΓΙΝΑ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ”.

Το πρώτο ζήτημα που νομίζω ότι πρέπει να συζητηθεί, εν όψει της προοπτικής για συνταγματική αναθεώρηση, είναι το ποιες διατάξεις αναθεωρούνται και ποιες όχι.

Και τούτο διότι, παρά τη σαφήνεια του άρθρου 110 του Συντάγματος, διατυπώνεται συχνά, από διάφορες πλευρές και με ποικίλες αφετηρίες ή/και σκοπιμότητες, η άποψη ότι υπάρχει δυνατότητα αλλαγής όχι μόνον της διαδικασίας αναθεώρησης -που είναι νομίζω συνταγματικά επιτρεπτή υπό προϋποθέσεις- αλλά και των διατάξεων που ορίζονται ρητά ως μη αναθεωρήσιμες.

Στο όνομα της ριζοσπαστικότητας σήμερα επιχειρούν αρκετοί να αμφισβητήσουν τον αριστερό χαρακτήρα της σοσιαλδημοκρατίας. Αν όμως το κύριο είναι η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου τότε δεν υπήρξε καλύτερο μοντέλο απ’ αυτό που αναπτύχθηκε στο πλαίσιο της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έγιναν και σημαντικά λάθη. Γι’ αυτό πρέπει και στη χώρα μας να ανασυγκροτηθεί ο προοδευτικός, σοσιαλδημοκρατικός χώρος. Να ξαναγίνει ένα ισχυρό πλειοψηφικό ρεύμα, μία σύγχρονη κεντροαριστερή πρόταση διακυβέρνησης.

Το χάσαμε το παιχνίδι; Αναρωτιούνται πολλοί συμπαθούντες την Ευρωπαϊκή σύγχρονη Αριστερά βλέποντας τους κυβερνώντες να επιταχύνουν την ταχύτητα «του σπιράλ του θανάτου» όπως έλεγε και ο Βαρουφάκης. Πολλοί απογοητεύτηκαν, και «τα καλύτερα παιδιά κουράστηκαν και γύρισαν στο σπίτι».

Αλλοι πάλι επιμένουν για ένα άλλο δρόμο που νίκησε σε ιδέες και αξίες. Αυτοί άρχισαν και πάλι τη συζήτηση για την Υπεύθυνη Αριστερά που δεν έχει σχέση με τα plan Χ, τις καθεστωτικές νοοτροπίες , το ψέμα και τον λαϊκισμό. Για την αριστερά της ευθύνης που τιμά τους αγώνες της για δημοκρατία, αλλαγές και εκσυγχρονισμό.

Η Ελληνική Αριστερά κινδυνεύει τα δυο τελευταία χρόνια να χάσει τα ηθικά της πλεονεκτήματα.

"Αυτό το συνονθύλευμα που μας κυβερνάει, με τους νταήδες και τους κατρουλήδες του, με τα αλαζονικά ημιαγράμματα παιδάρια και τους μακιαβελικούς εργολάβους, αυτός ο θίασος συνοικιακού αναψυκτηρίου ε όχι! - δεν έχει την παραμικρή σχέση με την Αριστερά..."

Η αγανάκτηση του συνομιλητή μας -το δίκιο που τον έπνιγε- ήταν ιερό σχεδόν. Όταν έχεις αμούστακος βγει στην Αντίσταση, όταν έχεις φτύσει αίμα στη Μακρόνησο, όταν έχεις προκόψει στη ζωή με το κούτελο καθαρό, δίχως να εξαργυρώσεις τις θυσίες σου μα και χωρίς να αποκηρύξεις τα πιστεύω σου, πώς να το αντέξεις, στα ενενήντα σου, να σου ακκίζεται από τηλεοράσεως ο Κατρούγκαλος; Να σου πουλάει μαγκιά ο Πολάκης;