Δύο σημαντικοί παράγοντες συντελούν στην βίωση της πραγματικότητας από τον απλό πολίτη ως αντιφατικής. Ο ένας είναι η αδυναμία της πολιτικής να λειτουργήσει ρυθμιστικά και να σχεδιάσει την εξέλιξη σε βάθος χρόνου λαμβάνοντας υπόψη το κοινωνικό συμφέρον.

Η παραδοχή των αλλεπάλληλων λαθών που έγιναν από το ΔΝΤ στην κατάστρωση και εφαρμογή του πρώτου Μνημονίου 2010-2012 έγινε με μεγάλη καθυστέρηση, δεν παύει όμως να αποτελεί σπουδαία ευκαιρία αναπροσαρμογής της πολιτικής που με τόση εμμονή εφαρμόστηκε στην Ελλάδα οδηγώντας σε βαθιά ύφεση, εκρηκτική ανεργία και μαζική κατάρρευση των επενδύσεων. Οπως ήταν αναμενόμενο, η έκθεση του ΔΝΤ άνοιξε μεγάλη συζήτηση για το ποιος έχει την ευθύνη αποτυχίας: οι ξένοι παράγοντες, οι ελληνικές κυβερνήσεις, η εκάστοτε αντιπολίτευση ή μήπως η συμμετοχή μας στο ευρώ που πολλοί θα ήθελαν να ανατρέψουν;

Υπάρχει μια βαθιά υποκριτική αντίληψη για την πολιτική, που κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «ερντογανική». Συνίσταται στη σχετικοποίηση του πολιτικού κινδύνου που αντιπροσωπεύει, για παράδειγμα, η ισλαμιστική (και όχι ισλαμική) τρομοκρατία, η στάση της συγκατάβασης, του καλοπιάσματος, η αναγωγή του «προβλήματος» σε κοινωνικο-οικονομικά αίτια, σε ζητήματα ενσωμάτωσης των μεταναστών, κ.λπ.

Τίποτε δεν καθιστά γελοιότερη τη διακήρυξη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ περί μετάβασης της χώρας σε μια «νέα Μεταπολίτευση» από τις αθλιότητες που διέπραξαν στη Θεσσαλονίκη οι δύο κυβερνητικοί εταίροι από κοινού με τους χούλιγκαν του No Border Camp 2016.

Το 2021 έχει ήδη σηματοδοτηθεί ως έτος-σταθμός στην πορεία της χώρας, καθώς τότε συμπληρώνονται 200 χρόνια από την έναρξη της επανάστασης για την ανεξαρτησία και τη συγκρότηση του νεοελληνικού κράτους. Ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας παρουσιάζοντας τις προτάσεις του για τη συνταγματική αναθεώρηση μίλησε για την «Ελλάδα του 2021»

Το πρόβλημα των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Η επίλυσή του μπορεί να αποτρέψει να κοκκινίσουν κι άλλα, πράσινα, δάνεια και να μειώσει το κόστος δανεισμού για τους συνεπείς. Να αποτελέσει ένα σκαλοπάτι (μαζί με τις συμφωνημένες αποκρατικοποιήσεις) για την προσέλκυση ξένων ιδιωτικών μακροπρόθεσμων κεφαλαίων. Να δώσει ζωή σε ένα αργούν παραγωγικό δυναμικό και να συμβάλλει στη μερική αναχαίτιση της ανεργίας. Έτσι ώστε, σε ορίζοντα λίγων ετών, να έχει αλλάξει η μεγάλη εικόνα του παραγωγικού ιστού της χώρας.