«Οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους» ήταν η στερεότυπη απάντηση του πρωθυπουργού σ’ όλες τις κατά καιρούς ερωτήσεις των δημοσιογράφων για το χρόνο διεξαγωγής τους και στις διαρκείς, εδώ και αρκετό καιρό, προκλήσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για προσφυγή στις κάλπες.

Ο μισός σχεδόν χρόνος της θητείας αυτής της κυβέρνησης πέρασε με την εκλογολογία να κυριαρχεί στα πολιτικά πράγματα και να εκπέμπεται ως αχλή, για να συγκαλύπτεται πίσω της το δύσμορφο πρόσωπο της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής.

Το Σκοπιανό κατέγραψε την παρουσία του στην προεκλογική εκστρατεία όπως ήταν αναμενόμενο, καθώς την άνοιξη του 2008 θα αποφασισθεί η είσοδος της Π.Γ.Δ.Μ στο ΝΑΤΟ. Δυστυχώς, όπως συνέβη και το 1991 το πρόβλημα προσλαμβάνεται αποσπασματικά χωρίς διασύνδεση με τις ευρύτερες περιφερειακές εξελίξεις:

Η συστηματική και μόνιμη δράση κατά της ανισότητας και των διακρίσεων και η υπεράσπιση της ελευθερίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης είναι τα κύρια γονίδια της Αριστεράς, ανέκαθεν. Η αύξηση των ανισοτήτων, υπαρκτή και πολυσχιδής, δεν μας ενοχλεί απλώς. Μας ανησυχεί βαθύτατα, γιατί δείχνει ότι η δράση μας δεν υπήρξε αρκετή και αποτελεσματική. Οφείλουμε με κάθε τρόπο και κάθε κόστος να βρούμε και νέους τρόπους αντίστασης και παρέμβασης, και όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά και σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο

Μερικοί το παθαίνουν με τις γιορτές. Πολλοί όμως το παθαίνουν με τις εκλογές. Όποτε έρχονται μελαγχολούν. Βλέπουν, ακούν, διαβάζουν και αισθάνονται εξευτελισμένοι. Όχι ότι τις υπόλοιπες μέρες δεν υφίστανται τον καθημερινό εξευτελισμό.

Εκλογές με στάχτη που καλύπτει όλους ανεξαιρέτως. Εκλογές μεθαύριο. Στη σύντομη προεκλογική περίοδο, τα κόμματα είπαν όσα είχαν να πουν. Το ζήτημα είναι τι θα γίνει στις 17 Σεπτεμβρίου. Θα συνεχίσει να κυβερνά την Ελλάδα το πολιτικό κόστος;

«ΥΠΑΡΧΟΥΝ τριών ειδών ψεύδη: τα ψεύδη, τα αναθεματισμένα ψεύδη και οι στατιστικές». Η ρήση αυτή του Ντισραέλι αναφέρεται στη χρήση αληθοφανών στατιστικών για την υποστήριξη ανακριβών ισχυρισμών.

Ο δικομματισμός, ή ακριβέστερα η κυριαρχία των δύο μεγάλων κομμάτων, είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της πολιτικής ζωής στη χώρα μας επειδή χαράζει τα όρια μέσα στα οποία θα κινηθεί υποχρεωτικά το παιχνίδι, δηλαδή προκαθορίζει τι διακυβεύεται (ποιο από τα δύο θα κυβερνήσει) και τι αποκλείεται (να κυβερνήσει κάποιο τρίτο).

H γραμμή είναι γνωστή. Oι ράγες παλιές. Aυτό το τρένο έχει κάνει σταθμούς σε «μαύρες» περιοχές. Πάρνηθα, Πεντέλη, Hλεία, Λακωνία, Mεσσηνία, Eύβοια. Στάχτη και αποκαΐδια.

Mετά στη Xαλκιδική. Eκεί πλημμύρες.

O Kαραμανλής θέλει να συνεχίσει την ίδια πορεία. Θέλει να κάνει και άλλους σταθμούς. Tι έχουν να δουν ακόμα τα μάτια μας!

H απαράδεκτη απόφαση της Ένωσης Aστυνομικών Yπαλλήλων Θεσσαλονίκης, για βιντεοσκόπηση και φωτογράφιση διαδηλωτών στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, είναι το τελευταίο κρούσμα της συντηρητικής κατεύθυνσης που ακολουθεί η κυβέρνηση της Nέας Δημοκρατίας τα τελευταία τρεισήμισι χρόνια, σε ό,τι αφόρα τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα του κάθε πολίτη στην ελληνική επικράτεια.

Λίγο πριν τις εκλογές, είναι χρήσιμη μια πρώτη ανάλυση των διεργασιών και εξελίξεων που συμβαίνουν στο χώρο της αριστεράς.

Με τη διεθνή εμπειρία από το Κοινωνικό Φόρουμ, την Γένοβα και το κίνημα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, οι δυνάμεις της ελληνικής αριστεράς συνειδητοποίησαν την δυναμική που αναπτύχθηκε με κοινή δράση.

Χρειάσθηκε να φτάσουμε στο τελευταίο Σαββατοκύριακο πριν από τις εκλογές για να προβληθούν οι προγραμματικές θέσεις των κομμάτων. Από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης ο σημερινός Πρωθυπουργός και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διαδοχικά διέγραψαν τις πολιτικές που προτίθενται να ακολουθήσουν εφόσον κληθούν να κυβερνήσουν την επόμενη τετραετία, στις δικές τους προτεραιότητες επέμειναν κατόπιν οι ηγέτες των άλλων κομμάτων.

Βαδίζουμε στην τελική ευθεία των εκλογών.Οι δημοσκοπήσεις, που δημοσιεύονταν, έκλεισαν με προβάδισμα της Ν.Δ. αλλά και με ανοικτό το ζήτημα της διασφάλισης αυτοδύναμης πλειοψηφίας. Ποτέ, στην μεταπολίτευση, δεν καταγράφονταν με τόσο επιμονή και σταθερότητα η πρόθεση των πολιτών να μην συντρέξουν στην κάλπη  σε καμιά από τις δυνάμεις του δικομματισμού.