Η άλλη εικόνα για το έλλειμμα των 55.000 θέσεων στον Τουρισμό
Τάκης Καμπύλης, Δημοσιευμένο: 2022-05-16
Στο Ναύπλιο στην αυγή του τουρισμού, στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, αν ήσουν έφηβος κι ήθελες μεροκάματο έβρισκες πανεύκολα στον τουριστικό τομέα που αναπτυσσόταν γοργά . Υπήρχε επίσης και η δυνατότητα μεροκάματου στα πολλά συσκευαστήρια/κονσερβοποιεία που απορροφούσαν την γεωργική παραγωγή της Αργολίδας.
Το έθιμο οι μαθητές και οι φοιτητές το καλοκαίρι να εργάζονται ήταν πρόσφατο κι αυτό οφειλόταν βέβαια στις νέες θέσεις εργασίας , σχεδόν αποκλειστικά εποχικές, αλλά και στο παράδειγμα των «πορτοκαλάδων»: Έτσι ήταν γνωστοί οι νέοι από τη Βόρεια Ευρώπη – πολλοί στα απόνερα του Μάη ’68- που ξέμεναν από χρήματα στις καλοκαιρινές τους διακοπές και παρέμεναν μέχρι τα μέσα του Φθινοπώρου για να δουλέψουν στη συγκομιδή των πορτοκαλιών της αργολικής πεδιάδας.
Ήταν και ή πρώτη φορά που άρχισαν να ακούγονται φήμες για τις άθλιες συνθήκες στέγασης, για τα 14ωρα εργασίας , για πληρωμές μικρότερες των συμφωνημένων στους «χίπηδες». Ακόμη και για βιασμούς.
Το καλοκαίρι του 2019 ήταν η καλύτερη χρονιά στον ελληνικό τουρισμό με σχεδόν 20.000.000 τουρίστες. Μέσα στη γενική ευφορία δεν έφθασε στα μεγάλα μίντια το άλλο μισό της εικόνας: Ένα κύμα οργής κι αγανάκτησης που εκφράστηκε σχεδόν αποκλειστικά από προσωπικούς λογαριασμούς στα social media από νέους και νέες που συνέχιζαν την παράδοση της εποχικής εργασίας στις τουριστικές περιοχές της ωραίας μας χώρας.
Ξεχώρισε το πρωτοεμφανιζόμενο πρόβλημα των «καμένων ποδιών» : Πρόκειται για περιπτώσεις εγκαυμάτων από τον εξαναγκασμό των σερβιτόρων στις πλαζ να εργάζονται ξυπόλητοι για να ενισχύεται το κλίμα χαλαρότητας στους πελάτες. Ιδίως στη Μύκονο το πρόβλημα έφθασε σε μεγάλες διαστάσεις .
Η «αυτορρύθμιση» της αγοράς εποχικής εργασίας δεν είχε υπολογίσει ότι δύσκολα σήμερα ένας νέος που είτε μόλις αποφοίτησε από το Λύκειο είτε είναι φοιτητής, ή και άνεργος, θα ανεχτεί για 500 ευρώ/μήνα (ή 0,80 ευρώ/ώρα): Εικονικά 8ωρα (στην πράξη 12ωρα+) συνεχούς εργασίας, στέγη σε δωμάτιο/αποθήκη ενίοτε χωρίς κλιματισμό, όμηροι χωρίς καν τη δυνατότητα «έναντι» από τα δεδουλευμένα (μην και ενδώσουν σε καλύτερη προσφορά) και , εννοείται, τα φιλοδωρήματα, στην καλύτερη περίπτωση, 50-50 με την επιχείρηση.
Ε, δεν μπορείς να το πεις και κακομαθησιά…
Το έθιμο οι μαθητές και οι φοιτητές το καλοκαίρι να εργάζονται ήταν πρόσφατο κι αυτό οφειλόταν βέβαια στις νέες θέσεις εργασίας , σχεδόν αποκλειστικά εποχικές, αλλά και στο παράδειγμα των «πορτοκαλάδων»: Έτσι ήταν γνωστοί οι νέοι από τη Βόρεια Ευρώπη – πολλοί στα απόνερα του Μάη ’68- που ξέμεναν από χρήματα στις καλοκαιρινές τους διακοπές και παρέμεναν μέχρι τα μέσα του Φθινοπώρου για να δουλέψουν στη συγκομιδή των πορτοκαλιών της αργολικής πεδιάδας.
Ήταν και ή πρώτη φορά που άρχισαν να ακούγονται φήμες για τις άθλιες συνθήκες στέγασης, για τα 14ωρα εργασίας , για πληρωμές μικρότερες των συμφωνημένων στους «χίπηδες». Ακόμη και για βιασμούς.
Το καλοκαίρι του 2019 ήταν η καλύτερη χρονιά στον ελληνικό τουρισμό με σχεδόν 20.000.000 τουρίστες. Μέσα στη γενική ευφορία δεν έφθασε στα μεγάλα μίντια το άλλο μισό της εικόνας: Ένα κύμα οργής κι αγανάκτησης που εκφράστηκε σχεδόν αποκλειστικά από προσωπικούς λογαριασμούς στα social media από νέους και νέες που συνέχιζαν την παράδοση της εποχικής εργασίας στις τουριστικές περιοχές της ωραίας μας χώρας.
Ξεχώρισε το πρωτοεμφανιζόμενο πρόβλημα των «καμένων ποδιών» : Πρόκειται για περιπτώσεις εγκαυμάτων από τον εξαναγκασμό των σερβιτόρων στις πλαζ να εργάζονται ξυπόλητοι για να ενισχύεται το κλίμα χαλαρότητας στους πελάτες. Ιδίως στη Μύκονο το πρόβλημα έφθασε σε μεγάλες διαστάσεις .
Η «αυτορρύθμιση» της αγοράς εποχικής εργασίας δεν είχε υπολογίσει ότι δύσκολα σήμερα ένας νέος που είτε μόλις αποφοίτησε από το Λύκειο είτε είναι φοιτητής, ή και άνεργος, θα ανεχτεί για 500 ευρώ/μήνα (ή 0,80 ευρώ/ώρα): Εικονικά 8ωρα (στην πράξη 12ωρα+) συνεχούς εργασίας, στέγη σε δωμάτιο/αποθήκη ενίοτε χωρίς κλιματισμό, όμηροι χωρίς καν τη δυνατότητα «έναντι» από τα δεδουλευμένα (μην και ενδώσουν σε καλύτερη προσφορά) και , εννοείται, τα φιλοδωρήματα, στην καλύτερη περίπτωση, 50-50 με την επιχείρηση.
Ε, δεν μπορείς να το πεις και κακομαθησιά…
