Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης προκάλεσε σχεδόν σε όλους αίσθημα ανακούφισης. Ήδη η τάση επιστροφής των καταθέσεων στις τράπεζες και οι πληροφορίες για σχετική βελτίωση της τουριστικής κίνησης προς τη χώρα αποτελούν πρώτα θετικά βήματα.
Η νέα κυβέρνηση έχει πριν από όλα έναν αντίπαλο. Τον ίδιο της τον εαυτό! Με την έννοια ότι αν η ΝΔ επανέλθει στη συνήθη πρακτική του πελατειακού κράτους και του μικροκομματικού συμφέροντος τότε τα πράγματα δεν θα πάνε καλά. Ορισμένες υπερβολές από την έντονη κομματική παρουσία της ΝΔ στο κυβερνητικό σχήμα θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Άλλωστε, περισσότερα πρόσωπα κοινής αποδοχής ισοδυναμεί και με περισσότερη «κοινή αποδοχή» από τους πολίτες….

...Η συμφωνία των τριών κομμάτων προφανώς και θα τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την τρόικα. Και μάλιστα όλα τα 11 σημεία που συμπεριλαμβάνονται στο κεφάλαιο Α, που αναφέρεται στα ζητήματα για την αναθεώρηση της δανειακής σύμβασης! Όταν συντάσσαμε αυτό ακριβώς το κεφάλαιο είχαμε πάντα την φροντίδα και την πρόνοια να μην βάλουμε υψηλά τον πήχη, για να μην κινδυνεύουμε να … περάσουμε τελικά από κάτω! Οι εταίροι-δανειστές μας, σταθερά επαναλαμβάνουν, μιλώντας σε διαφορετικούς τόνους, ότι απαιτείται εφαρμογή της σύμβασης και του Μνημονίου. Και είναι λογικό, πάντα από την πλευρά τους, να υπάρχει ως μόνη αναφορά και αποδοχή τους η, προβλεπόμενη άλλωστε από το Μνημόνιο, επιμήκυνσης του ενός έτους!

Απόλυτα σεβαστή η επιλογή και εν πολλοίς δικαιολογημένη.

«Ερχόμαστε από μακριά και πάμε πολύ μακριά» λέγαμε κάποτε στην Ανανεωτική Αριστερά και, για να θυμίσω τον στίχο του ποιητή:
«Ανέβηκαν ψηλά, πολύ ψηλά, δύσκολο πια να χαμηλώσουν».
Όχι απλά δεν περισσεύει κανένας, είμαστε άκρως απαραίτητοι όλοι, ιδιαίτερα αυτοί, που δοκίμασαν στο πετσί τους τη χέρσα γη και την εκ των υστέρων δικαίωση.
Θα πουν κάποιοι, ότι αυτά είναι συναισθηματικά…
Ναι, είναι! Αλλά μαζί με τον ορθό λόγο που πρεσβεύουμε όλα τα χρόνια, αν δεν υπήρχε και η καρδιά, δεν θα ήμασταν εδώ.

Η κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης που θα δημιουργηθεί με τη στήριξη των τριών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) θα έχει πλήρεις αρμοδιότητες και χρονικό ορίζοντα όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Στόχος της είναι να αντιμετωπίσει την κρίση, να ανοίξει το δρόμο της Ανάπτυξης και να αναθεωρήσει όρους της Δανειακής Σύμβασης (Μνημονίου), χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, ούτε την παραμονή της στο ευρώ. Και, ασφαλώς, χωρίς να αμφισβητήσει τους αυτονόητους στόχους μηδενισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος, ελέγχου του χρέους και εφαρμογής των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα.