Η δίκη της Χ.Α. σε δεύτερο βαθμό σηματοδοτεί την ανάγκη να μην εφησυχάσουμε μπροστά στο ενδεχόμενο να μειωθούν οι ποινές για τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης. Είναι όμως και μια πρόκληση μπροστά στο ενδεχόμενο οι ηγέτες της να φάνε βαρύτερες ποινές. Δεν πάμε δηλαδή μόνο για να μη χάσουμε. Έχουμε να κερδίσουμε.

Πρόσφατα η χρόνια αιτίαση της Τουρκίας κατά της Ελλάδας ότι στρατιωτικοποιεί παράνομα τα αποστρατιωτικοποιημένα, με βάση συμβατικά καθεστώτα, ακραία ανατολικά νησιά του Αιγαίου, έχει πάρει νέες διαστάσεις. Η Τουρκία ισχυρίζεται πλέον ότι η αποστρατιωτικοποίηση υπήρξε όρος κυριαρχίας των νησιών από την Ελλάδα, και, συνεπώς, το καθεστώς στρατιωτικοποίησής τους θέτει σε αμφιβολία την ίδια την ελληνική κυριαρχία πάνω σε αυτά.

Καλό και συνετό θα ήταν να μην αρχίσει η χώρα να κατρακυλάει μέχρι τις εκλογές. Κίνδυνος που προβλεπόταν, αλλά καθημερινά όλο και πιο έντονα γίνεται ορατός.

Το πιθανότερο σενάριο, αν αποκλείσουμε την ολοσχερή επικράτηση του ενός ή του άλλου αντιμαχόμενου, είναι να παγώσει η σύγκρουση σε μια de facto ρωσική κατοχή εδάφους της Ουκρανίας, χωρίς να υπάρξει de jure αναγνώριση στο ορατό μέλλον

Τρία χρόνια μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον κ. Μητσοτάκη και τη ΝΔ, η κοινωνία έχει πλέον άποψη για τις δυνατότητες και τις προτεραιότητές της. Συγκρίνει πλέον με γεγονότα τη διακυβέρνησή μας και τις επιδόσεις του δήθεν επιτελικού κράτους.

Η συζήτηση γύρω από το «Κέντρο» και τον «μεσαίο χώρο» βρίσκεται στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου. Χρησιμοποιούνται ποικίλες απόψεις περί «μεσαίου χώρου», η κατάκτηση του οποίου εμφανίζεται να λειτουργεί ως προϋπόθεση εκλογικής επιτυχίας. Στο πολιτικό κέντρο κατά καιρούς αποδίδεται ένας ιδιαίτερος χαρακτηρισμός μια εγγενούς μετριοπάθειας. Στη βάση του λεγόμενου κοινωνικού κέντρου αποδίδεται μία αξίωση κοινωνικής σταθερότητας.

Είναι αναμφισβήτητο ότι η ολοκλήρωση των συνεδριακών διαδικασιών των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης διαμόρφωσε ένα νέο τοπίο στην πολιτική μας ζωή. Τα δύο Συνέδρια επισφράγισαν πρώτον την ευρεία πολιτική νομιμοποίηση των δύο αρχηγών στο εσωτερικό των κομμάτων τους και δεύτερον την ανανέωση και την αναδιάταξη του στελεχιακού δυναμικού τους

Μερικές φορές μας περνάει απ’ το μυαλό πως κάτι πολύ κακό μπορεί να μας συμβεί. Για παράδειγμα ένας σεισμός. Κατά κανόνα όμως το απωθεί, και ευτυχώς που το κάνει, γιατί αλλιώς το συνεχές άγχος θα μας διέλυε ψυχολογικά. Υπάρχουν ωστόσο συμφορές οι οποίες όχι μόνο είναι προβλέψιμες αλλά και ιάσιμες, διότι δεν οφείλονται στα τυφλά στοιχεία της φύσης. Κι αυτές δεν μας φοβίζουν· μας εξοργίζουν. Τέτοια ήταν και η σφαγή των παιδιών στο Τέξας πριν από τρεις βδομάδες. Δεν είναι η πρώτη φορά και δυστυχώς δεν θα είναι η τελευταία.

Επίκειται η ανακοίνωση του τρόπου ελάφρυνσης της δαπάνης των νοικοκυριών για το ηλεκτρικό ρεύμα από τον Ιούλιο και μετά. Υπάρχουν δύο σχέδια στο τραπέζι. Το ένα είναι ριζοσπαστικό και δεν αφαιμάζει τον κρατικό προϋπολογισμό: προβλέπει ότι ουσιαστικά αναστέλλεται το χρηματιστήριο ενέργειας με την οριακή τιμή (που είχε αρχίσει για να τονώσει τις ΑΠΕ κι έχει εξελιχθεί σε όπλο μαζικής καταστροφής νοικοκυριών και επιχειρήσεων) και η τιμή θα προκύπτει ανάλογα με το κόστος παραγωγής από κάθε πηγή (φυσικό αέριο, ανανεώσιμες, λιγνίτη), συν ένα εύλογο ποσοστό κέρδους

Με την ολοκλήρωση των εσωτερικών διαδικασιών του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία κλείνει ένας κύκλος. Η μαζική ανταπόκριση των πολιτών δημιούργησε πολύ μεγάλη ικανοποίηση, έδειξε ότι μια κρίσιμη μάζα αριστερών προοδευτικών ανθρώπων επιζητούσε να εκφραστεί μέσα από μια ανοιχτή διαδικασία συμμετοχής. Ταυτόχρονα, όμως, μας επιφορτίζει με ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη από εδώ και στο εξής.

Tι ωραίος τίτλος: «Σύστημα στοχοθεσίας, αξιολόγησης και ανταμοιβής για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης και άλλες διατάξεις για το ανθρώπινο δυναμικό του δημοσίου τομέα». Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Εκθέσεις ιδεών και προεκλογικές υποσχέσεις για μπόνους σε εκλεκτούς.

Επειτα από ένα (αναγεννητικό) ελληνικό καλοκαίρι με καλή τουριστική κίνηση, θα μπούμε σε ένα πολύ δύσκολο φθινόπωρο. Στην καθημερινότητά μας, ένας κίνδυνος θα είναι η αναζωπύρωση της πανδημίας – όσο θα ψυχραίνει ο καιρός και θα μαζευόμαστε σε κλειστούς χώρους, κάτι που σήμερα παρατηρείται στο νότιο ημισφαίριο.