Πώς αλλάζει η Πολιτική στην Ευρώπη;
Γιάννης Βούλγαρης, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2022-07-23

Αναρωτιούνται πολλοί καλόπιστοι άνθρωποι, πώς έγινε, και γιατί παλιοί μας συνάδελφοι και φίλοι, αριστεροί ή και αριστερότερα από μας στη μακρά περίοδο της Μεταπολίτευσης, όχι μόνο έχουν χάσει τη φωνή τους απέναντι σε γεγονότα όπως τα στρατόπεδα και οι θανατηφόρες απωθήσεις των προσφύγων, απέναντι στην ελεγχόμενη ενημέρωση, απέναντι σε φαινόμενα όπως αυτά που αποκαλύπτει η υπόθεση Λιγνάδη, ακόμη κι όταν κάποιοι υπουργοί, όπως ο Συρίγος φτύνουν το παρελθόν τους, αλλά φτάνουν στο σημείο να τους υπερασπίζοναι και να συντάσσονται μαζί τους. Τι συμβαίνει με αυτούς;
Θα περίμενε κανείς από έναν καθηγητή πανεπιστημίου (τον Αγγ. Συρίγο), που εξ ορισμού είναι ερευνητής, όταν μιλά να βασίζεται σε δεδομένα και επιχειρήματα και να έχει συνεκτικό λόγο – αν θέλει να σεβαστεί την ιδιότητά του. Οταν μιλά δε στη Βουλή για ιστορικά γεγονότα, θα πρέπει να έχει διαβάσει έστω κάποια από τα σοβαρά κείμενα που έχουν γραφεί γι’ αυτά.
Η εξέλιξη της πανδημίας στη χώρα μας, το «φουσκωμένο» 6ο κύμα, ο... αδιάγνωστος αριθμός κρουσμάτων και η αυξανόμενη πίεση στα νοσοκομεία –εικόνες από το πρόσφατο παρελθόν που επιστρέφουν στο «ανέμελο» παρόν– μας ξαναφέρνουν στην πόρτα του καταξιωμένου επιστήμονα. Οχι μόνο δεν «τελειώσαμε με την πανδημία», αλλά δυσκολευόμαστε και να τη «διαβάσουμε» πλέον, χάρη στους γρίφους του ΕΟΔΥ.
Για όλα αυτά μιλάμε με τον ομότιμο καθηγητή Δημόσιας Υγείας, μέλος Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων Covid-19, μέλος Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών, Τάκη Παναγιωτόπουλο.
Η ελληνική κοινωνία εδώ και πολλούς μήνες βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή μείωση του εισοδήματός της από το τρομακτικό κύμα ακρίβειας. Για χιλιάδες νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις ο μήνας δεν βγαίνει. Το χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αντί να στηρίζει την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία σε αυτή την πολύ αντίξοη συνθήκη, το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να στηρίζει τα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών και να κάνει “δουλειές” για φίλους και κολλητούς. Και αυτό δεν αφορά μόνο τα καρτέλ της ενέργειας και των καυσίμων, αλλά αφορά όλα τα πεδία της ασκούμενης πολιτικής.
Την εβδομάδα που μας πέρασε ήρθαν άλλα δύο χτυπήματα σε βάρος της αξιοπρέπειας των εργαζομένων. Το πρώτο έχει τα χαρακτηριστικά απάτης, αυτό που συνηθίζει ο κ. Χατζηδάκης, και αφορά την περιβόητη πια ψηφιακή κάρτα εργασίας. Ολη η φιλοσοφία της κάρτας είναι η μοναδικότητά της και το απόρρητο των κωδικών της, ώστε με ασφάλεια ο εργαζόμενος να προστατεύεται από την κάθε λογής εργοδοτική αυθαιρεσία. Ετσι διαφημίστηκε, έτσι νομοθετήθηκε.
Από τον φούρνο στην κατάψυξη και τανάπαλι. Αυτή την αντιφατική εικόνα συνάγει ο πολίτης που παρακολουθεί τις διεθνείς και εγχώριες αναλύσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία και τον νέο ψυχρό πόλεμο. Τη μία η Δύση συσπειρώνεται για να αντεπεξέλθει στην πίεση των αυταρχισμών, την άλλη η Δύση διχάζεται και συμβιβάζεται με την αδυναμία της. Πίσω από αυτό το πηγαινέλα δεν βρίσκονται μόνο αναμενόμενες διαφορετικές απόψεις, αλλά και η ανησυχία για τις επιπτώσεις που έχει η παράταση του πολέμου στην εσωτερική κοινωνική και πολιτική ζωή των δυτικών χωρών.
- Πρόσφατα ο κ. Τσίπρας έθεσε τον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ και την Κοινοβουλευτική Ομάδα σε εκλογική ετοιμότητα. «Βλέπετε» εκλογές πριν το φθινόπωρο κι αν ναι, πότε;
Εμείς ζητάμε εκλογές εδώ και έξι μήνες, είχαμε καταθέσει εξάλλου και πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης. Και ζητάμε εκλογές για να μην γίνουν τα αδιέξοδα της πολιτικής Μητσοτάκη αδιέξοδα για την κοινωνία. Προτού η κατάσταση γίνει μη αναστρέψιμη, είναι επιτακτική ανάγκη η πολιτική αλλαγή. Ο κ. Μητσοτάκης ανακοινώνει συνεχώς υποψηφίους και οι υπουργοί του έχουν κατεβάσει τα μολύβια και κάνουν προεκλογική εκστρατεία. Πλέον κανείς δεν πιστεύει τις διαβεβαιώσεις του για εξάντληση της τετραετίας, είναι εντελώς αναξιόπιστος. Αυτή η κατάσταση μόνο αβεβαιότητα και αστάθεια προκαλεί. Γι’ αυτό, όσο γρηγορότερα προκηρύξει εκλογές τόσο το καλύτερο για την χώρα και την κοινωνία.
Ταμείο Ανάκαμψης και ΕΣΠΑ 2021-2027 ⫸ Με βάση μια πρώτη εξέταση των στοιχείων του 2ου τριμήνου του 2022 παρατηρείται μια αυξημένη κινητικότητα ποσών, αυτή όμως αφορά κυρίως μεταφορές από έναν λογαριασμό του Δημοσίου σε άλλον (με βασικότερη τη μεταφορά από τον κεντρικό λογαριασμό του Ταμείου προς την Αναπτυξιακή Τράπεζα) και όχι πραγματικές πληρωμές