“Οι πρώτες εκατό ημέρες” είναι ένα εφεύρημα αμερικανικής προέλευσης, με μικρή ουσιαστική σημασία και μάλλον (και) στην περίπτωση Ομπάμα, όπως σημείωσε και ο αρθρογράφος του Νιούζγουικ, Χάουαρντ Φάινμαν, “οι 100 επόμενες ημέρες θα είναι δυσκολότερες”. Και πράγματι: με ανοικτά τα κρίσιμα μέτωπα της οικονομίας, της κατάστασης στο Πακιστάν αλλά και στο Αφγανιστάν, στα οποία ήλθε να προστεθεί προσφάτως και η γρίπη των χοίρων, είναι βέβαιο ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι πιο κρίσιμοι για την προεδρία Ομπάμα σε σχέση με το ξεκίνημα.

«Δεν θα κερδίσουμε τίποτε σπαταλώντας χρόνο και ενέργεια αναζητώντας ευθύνες για το παρελθόν».

Αυτό δήλωσε ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα μετά την αξιέπαινη απόφασή του να δημοσιοποιήσει τα νομικά υπηρεσιακά σημειώματα τα οποία χρησιμοποίησε ο προκάτοχός του για να δικαιολογήσει τα βασανιστήρια.

Ένα τρισεκατομμύριο εδώ, ένα τρισεκατομμύριο εκεί, τα νούμερα που συνοδεύουν τις επιχειρήσεις σωτηρίας του αμερικανικού τραπεζικού συστήματος, αλλά και της οικονομίας της κλυδωνιζόμενης υπερδύναμης ξεπερνούν την ανθρώπινη φαντασία. Δυο τέτοιες επιχειρήσεις ξεκινά ο νέος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπάρακ Ομπάμα, τη μία, έχοντας εξασφαλίσει -με ανταλλάγματα- τις ευλογίες του Κογκρέσου, τη δεύτερη, έχοντας εξασφαλίσει τη στήριξη της Κεντρικής Τράπεζας, της Fed.

Eδώ και χρόνια έχω προβλέψει ότι η έκρηξη της στεγαστικής φούσκας της Αμερικής- η οποία ξεκίνησε στις αρχές αυτής της δεκαετίας, υποστηριζόμενη από το κύμα ρευστότητας και την έλλειψη ελέγχου- ήταν ζήτημα χρόνου.