Πολλοί οι ηλικιωμένοι, λίγοι οι συνταξιούχοι

Διονύσης Τεμπονέρας, Η Εφημερίδα των Συντακτών, Δημοσιευμένο: 2020-07-09

temponerasdion

Ολη η επικαιρότητα των τελευταίων ημερών κινείται γύρω από το ζήτημα των αναδρομικών που διεκδικούν οι συνταξιούχοι από τις κριθείσες ως αντισυνταγματικές περικοπές των διατάξεων του ν.4387/2016, γνωστού και ως «νόμου Κατρούγκαλου». Καλά τα αναδρομικά, θα έλεγε κανείς, αλλά πρέπει να υπάρχουν και συνταξιούχοι για να τα πάρουν!

Δυστυχώς στη δημοσιότητα έρχονται πολύ κρίσιμα στοιχεία, που καταδεικνύουν ότι, παρ’ όλο που ο πληθυσμός της χώρας «γερνάει» και μάλιστα γρήγορα, ο αριθμός των συνταξιούχων μειώνεται δραστικά. Για πρώτη φορά από το 2013, που δημιουργήθηκε το πληροφοριακό σύστημα «ΗΛΙΟΣ», ο αριθμός των συνταξιούχων που δικαιούται σύνταξη έσπασε το κατώφλι των 2.500.000 δικαιούχων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το 2013 ο αριθμός των συνταξιούχων ήταν περίπου 2.714.000, επτά χρόνια μετά «εξαφανίζονται» περίπου 220.000 συνταξιούχοι. Μάλιστα από τα στοιχεία του τελευταίου εξαμήνου προκύπτει ότι κάθε μήνα οι συνταξιούχοι μειώνονται κατά μέσο όρο κατά περίπου 3.200 δικαιούχους. Ενδεικτικά τον Ιανουάριο του 2020 οι συνταξιούχοι της χώρας ήταν 2.517.000, τον Φεβρουάριο 2.516.000, τον Μάρτιο 2.512.000, τον Απρίλιο 2.508.000, τον Μάιο 2.501.000 και τον Ιούνιο 2.498.000.

Δηλαδή σε μόλις έξι μήνες οι συνταξιούχοι μειώθηκαν κατά 19.000! Πρακτικά, αν συνεχιστεί η πορεία με αυτόν τον ρυθμό, διαφαίνεται ότι εφεξής θα έχουμε σχεδόν 40.000 λιγότερους συνταξιούχους κατ’ έτος, παρ’ όλο που το τελευταίο διάστημα παρατηρείται αύξηση των αιτήσεων συνταξιοδότησης υπό τον κίνδυνο εγκλωβισμού των υποψήφιων συνταξιούχων σε νέα όρια ηλικίας μετά το 2023.

Οι αιτίες αυτού του φαινομένου είναι λίγο πολύ γνωστές: η νομοθετημένη αύξηση των ορίων ηλικίας, η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, η αυξανόμενη και πάλι ανεργία και η συνεχής εναλλαγή εργοδοτών καθιστούν τη συνταξιοδότηση για τους ασφαλισμένους «άπιαστο όνειρο».

Αν συνυπολογίσει κανείς ότι από το 2023 όλοι οι συνταξιούχοι θα βγαίνουν στη σύνταξη είτε στα 67 με τουλάχιστον 15 έτη στην ασφάλιση, είτε στα 62 με τουλάχιστον 40 έτη ασφάλισης (αλήθεια πόσοι σημερινοί νέοι στο μέλλον θα κατορθώσουν να συμπληρώσουν 12.000 ένσημα, που αντιστοιχούν σε 40 έτη;), αντιλαμβάνεται κανείς ότι πηγαίνουμε σε μια βίαιη, έμμεση αύξηση των ορίων ηλικίας για άντρες και γυναίκες άνευ προηγουμένου: πάνω και από τα 67 έτη.

Σημειωτέον ότι σύμφωνα με τον ν.3863/2010, που παραμένει σε ισχύ, τα όρια ηλικίας από το 2021 ανακαθορίζονται ανά τριετία με βάση το προσδόκιμο ζωής! Αυτό σημαίνει ότι είναι απολύτως ορατό το ενδεχόμενο να «σπάσει» το φράγμα των 67 ετών μέχρι το 2024!

Η κυβέρνηση διευκολύνεται από την πραγματικότητα αυτή, αφού γνωρίζει ότι η μείωση των συνταξιούχων οδηγεί αυτόματα και σε μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης.

Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά. Η πανδημία έχει προκαλέσει ανωμαλίες στην αγορά εργασίας, που θα εξομαλυνθούν μετά από πολλά χρόνια. Για παράδειγμα οι τηλεργαζόμενοι, που αυξάνονται συνεχώς, δεν θα είναι πάντα ασφαλισμένοι, αφού οι έλεγχοι στις οικίες τους για υποδηλωμένη και αδήλωτη εργασία είναι εξαιρετικά δύσκολοι. Οι απολύσεις και η ανεργία αυξάνονται, που σημαίνει ότι χιλιάδες εργαζόμενοι θα χάσουν ασφαλιστικούς χρόνους. Η εκ περιτροπής εργασία σημαίνει λιγότερα ένσημα τον μήνα, άρα δυσχεραίνει και την προοπτική της σύνταξης κ.λπ.

Ολα τα παραπάνω σύντομα θα οδηγήσουν στο εξής πολύ απλό σχήμα: η χώρα θα διαθέτει πολλούς ηλικιωμένους και λίγους συνταξιούχους. Οπως γίνεται αντιληπτό, αυτή η κατάσταση απειλεί την κοινωνική συνοχή, καθότι οι ηλικιωμένοι αφενός θα στερούνται οποιουδήποτε εισοδήματος από σύνταξη ή εργασία και αφετέρου σε μεγαλύτερες ηλικίες οι αυξημένες δαπάνες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη θέτουν σε κίνδυνο την υγεία των γερόντων. Ηδη άλλωστε παρατηρείται το φαινόμενο λόγω των χαμηλών συντάξεων τα χρήματα να μην επαρκούν για την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών.

Η οικονομική θεώρηση λοιπόν του ζητήματος έχει εντελώς αντικοινωνικό χαρακτήρα. Η ανάγκη για ενίσχυση του συστήματος με νέους πόρους κρίνεται απαραίτητη και άμεση, για να μην καταλήξουμε να έχουμε μια νέα «κοινωνική βόμβα» που θα συνοδεύει τη δημογραφική γήρανση.

Θέματα επικαιρότητας: Ασφαλιστικό

Τα λάθη, οι σκοπιμότητες και ο λογαριασμός στους νέους

Σάββας Ρομπόλης, 2021-09-05

Λάθη στις εκτιμήσεις, παραποίηση σε έναν βαθμό και των στοιχείων...

Περισσότερα

Eξαγγελία ή πρόβα ολικής ιδιωτικοποίησης;

Γεώργιος Φαράντος, 2021-08-05

Το τελευταίο χρονικό διάστημα γίνεται μεγάλη συζήτηση...

Περισσότερα
Διονύσης Τεμπονέρας

Νέο ασφαλιστικό: Ένα καλά προμελετημένο έγκλημα

Διονύσης Τεμπονέρας, 2021-07-05

Η ευθύνη για την πιθανολογούμενη κατάρρευση της επικουρικής...

Περισσότερα
Διονύσης Τεμπονέρας

Πολλοί οι ηλικιωμένοι, λίγοι οι συνταξιούχοι

Διονύσης Τεμπονέρας, 2020-07-09

Ολη η επικαιρότητα των τελευταίων ημερών κινείται γύρω...

Περισσότερα
Διονύσης Τεμπονέρας

Ο διαχρονικά μεγάλος ασθενής που έχασε το 40% του προσωπικού του

Διονύσης Τεμπονέρας, 2020-06-06

Η ΔΗΜΟΣΙΑ κοινωνική ασφάλιση στην Ελλάδα ως αποτέλεσμα...

Περισσότερα
Κώστας Καλλίτσης

Δύο χρήσιμες επισημάνσεις του Γραφείου Προϋπολογισμού

Κώστας Καλλίτσης, 2020-02-23

Η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή,...

Περισσότερα

Συντάξεις για θνητούς

Πλάτων Τήνιος, 2018-09-24

«Μακροπρόθεσμα είμαστε όλοι νεκροί» διαπίστωσε ο Τζον...

Περισσότερα
Κώστας Καλλίτσης

Τι να κάνουμε με τις παλιές συντάξεις;

Κώστας Καλλίτσης, 2018-09-02

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συμφωνούν με τον σκληρό πυρήνα...

Περισσότερα

Άρθρα/ Πολιτική

Νίκος Μπίστης

Γιά ένα νέο Μέτωπο Λογικής στην εεξωτερική πολιτική

Νίκος Μπίστης, 2024-12-02

Πριν μια βδομάδα η Εποχή είχε φιλοξενήσει άρθρο μου για...

Σωτήρης Βαλντέν

Όχι στο ”πατριωτικό Μέτωπο”

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-12-01

Κάθε μέρα που περνά, τα «ήρεμα νερά» στις ελληνοτουρκικές...

Δημήτρης Λιάκος

Σκέψεις, με αφορμή το βιβλίο της Άνγκελα Μέρκελ

Δημήτρης Λιάκος, 2024-12-01

Η έκδοση των απομνημονευμάτων της Άνγκ. Μέρκελ και οι αναφορές...

Στέργιος Καλπάκης

Αφετηρία μιας νέας εποχής ανάκαμψης

Στέργιος Καλπάκης, 2024-11-26

Μετά από όσα συνέβησαν τη χρονιά που πέρασε απαιτούνται...

Χρήστος Ροζάκης

Ανατρέχοντας στο παρελθόν των ελληνοτουρκικών

Χρήστος Ροζάκης, 2024-11-23

Οι ομάδες του «πατριωτικού μετώπου» έχουν οργιάσει με μια...

Αντώνης Λιάκος

Μπορεί να επιβιώσει η Αριστερά;

Αντώνης Λιάκος, 2024-11-24

Δεδομένων του κατακερματισμού, της απώλειας επιρροής και...

Δημήτρης Χατζησωκράτης

Συνέδριο καμπής…

Δημήτρης Χατζησωκράτης, 2024-11-07

Αύριο το απόγευμα ξεκινάει τις εργασίες του το Έκτακτο...

Σωτήρης Βαλντέν

Ελληνοτουρκικά: ο Μητσοτάκης, ο Σαμαράς και η αντιπολίτευση

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-10-29

Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για αποκλιμάκωση και διάλογο...

Μαριλένα Κοππά

Κάποιες σκέψεις για τον ελληνοτουρκικό διάλογο

Μαριλένα Κοππά, 2024-10-26

Χρειάζεται αποφασιστικότητα, σχεδιασμός και εξαιρετικά...

Δειλά βήματα στο Κυπριακό

Κυριάκος Πιερίδης, 2024-10-20

Η «διευρυμένη συνάντηση» που προανήγγειλε ο Γκουτέρες...

Τα μίλια και η θάλασσα

Παύλος Τσίμας, 2024-10-19

Συμπληρώνονται, αυτές τις ημέρες, 51 χρόνια από τότε που...

Θόδωρος Τσίκας

Ελλάδ, Ισραήλ και κρίση στη Μέση Ανατολή

Θόδωρος Τσίκας, 2024-10-12

Στη χώρα μας ο δημόσιος διάλογος διεξάγεται μεταξύ δύο...

×
×