ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, ΚΙΝΑΛ, ΜεΡα25, ΚΚΕ. Αθροίζονται;

Αριθμητικά προφανώς. Πολιτικά πολύ δύσκολο. Δύσκολο αλλά όχι απραγματοποίητο. Γιατί το ενδιαφέρον και μαγευτικό στην πολιτική είναι οι απότομες αλλαγές και επιταχύνσεις που όμως προϋποθέτουν αριθμούς, δηλαδή την εκφρασμένη δια της κάλπης βούληση των πολλών.

Αν ,δηλαδή, οι πολίτες αξιοποιώντας και το σύστημα της απλής αναλογικής δώσουν την δυνατότητα στις παραπάνω δυνάμεις να σχηματίσουν κυβέρνηση τότε αμφιβολίες , ενστάσεις και εντάσεις μετατρέπονται κάτω από την σιδερένια λογική των αριθμών σε διάθεση συνεργασίας και η κατηγορηματική άρνηση σε ψήφο ανοχής. Γιατί και το βάρος του τορπιλισμού της δυνατότητας να φύγει η ΝΔ από την διακυβέρνηση θα είναι μεγάλο για τις περισσότερες από αυτές τις δυνάμεις όταν μάλιστα θα συνοδεύεται από τον παράλληλο τορπιλισμό της απλής αναλογικής.

Η πρόταση έχει εφαρμοστεί στην πράξη στην Πορτογαλία, δεν αποτελεί θεωρητική κατασκευή. Στις 4 Οκτωβρίου 2015 η δεξιά κατετάγη πρώτη στις εκλογές με ποσοστό 38,6% και το Σοσιαλιστικό κόμμα δεύτερο με 32,3%. Ο Αντόνιο Κόστα μπόρεσε να σχηματίσει αριστερή κυβέρνηση συνεργασίας με το Αριστερό Μπλοκ και το Πορτογαλικό Κομμουνιστικό κόμμα . Έκτοτε ο αριστερός Συνασπισμός κυβερνά την χώρα με επιτυχία, ενισχύοντας μάλιστα τις δυνάμεις του στις ενδιάμεσες εκλογικές αναμετρήσεις.

Ουδείς γνωρίζει τι θα συμβεί στο μέλλον αλλά 6 χρόνια αντοχής ενός κυβερνητικού συνασπισμού ήδη αποτελεί αξιοσημείωτο επίτευγμα . Κάθε χώρα και κάθε πολιτική δύναμη έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και οι συνθήκες ποικίλουν αλλά και οι ομοιότητες με την δική μας περίπτωση θα συμφωνήσουμε ότι είναι εντυπωσιακές.

Το πρώτο, λοιπόν, προαπαιτούμενο είναι να προκύψει από την κάλπη ισχυρός - πρώτη δύναμη ή δεύτερη κοντά στην πρώτη- ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία έχοντας ταυτοχρόνως την αριθμητική δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας με τις άλλες δυνάμεις. Αυτό όπως όλα δείχνουν είναι εφικτό και προϊόντος του χρόνου και της φθοράς της κυβέρνησης θα γίνεται ολοένα πιο ρεαλιστική προοπτική . Το δύσκολο είναι να διαμορφωθούν απο τώρα οι πολιτικές προϋποθέσεις , να καλλιεργηθεί το έδαφος για μια τέτοια λύση.

08:48 | 30 Ιουν. 2021Τελευταία ανανέωση 13:37 | 30 Ιουν. 2021

Νίκος Μπίστης

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατʼ ανάγκη με την άποψη του Tvxs.gr.

Αριθμητικά προφανώς. Πολιτικά πολύ δύσκολο. Δύσκολο αλλά όχι απραγματοποίητο. Γιατί το ενδιαφέρον και μαγευτικό στην πολιτική είναι οι απότομες αλλαγές και επιταχύνσεις που όμως προϋποθέτουν αριθμούς, δηλαδή την εκφρασμένη δια της κάλπης βούληση των πολλών.

Αν ,δηλαδή, οι πολίτες αξιοποιώντας και το σύστημα της απλής αναλογικής δώσουν την δυνατότητα στις παραπάνω δυνάμεις να σχηματίσουν κυβέρνηση τότε αμφιβολίες , ενστάσεις και εντάσεις μετατρέπονται κάτω από την σιδερένια λογική των αριθμών σε διάθεση συνεργασίας και η κατηγορηματική άρνηση σε ψήφο ανοχής. Γιατί και το βάρος του τορπιλισμού της δυνατότητας να φύγει η ΝΔ από την διακυβέρνηση θα είναι μεγάλο για τις περισσότερες από αυτές τις δυνάμεις όταν μάλιστα θα συνοδεύεται από τον παράλληλο τορπιλισμό της απλής αναλογικής.

Η πρόταση έχει εφαρμοστεί στην πράξη στην Πορτογαλία, δεν αποτελεί θεωρητική κατασκευή. Στις 4 Οκτωβρίου 2015 η δεξιά κατετάγη πρώτη στις εκλογές με ποσοστό 38,6% και το Σοσιαλιστικό κόμμα δεύτερο με 32,3%. Ο Αντόνιο Κόστα μπόρεσε να σχηματίσει αριστερή κυβέρνηση συνεργασίας με το Αριστερό Μπλοκ και το Πορτογαλικό Κομμουνιστικό κόμμα . Έκτοτε ο αριστερός Συνασπισμός κυβερνά την χώρα με επιτυχία, ενισχύοντας μάλιστα τις δυνάμεις του στις ενδιάμεσες εκλογικές αναμετρήσεις.

Ουδείς γνωρίζει τι θα συμβεί στο μέλλον αλλά 6 χρόνια αντοχής ενός κυβερνητικού συνασπισμού ήδη αποτελεί αξιοσημείωτο επίτευγμα . Κάθε χώρα και κάθε πολιτική δύναμη έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και οι συνθήκες ποικίλουν αλλά και οι ομοιότητες με την δική μας περίπτωση θα συμφωνήσουμε ότι είναι εντυπωσιακές.

Το πρώτο, λοιπόν, προαπαιτούμενο είναι να προκύψει από την κάλπη ισχυρός - πρώτη δύναμη ή δεύτερη κοντά στην πρώτη- ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία έχοντας ταυτοχρόνως την αριθμητική δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας με τις άλλες δυνάμεις. Αυτό όπως όλα δείχνουν είναι εφικτό και προϊόντος του χρόνου και της φθοράς της κυβέρνησης θα γίνεται ολοένα πιο ρεαλιστική προοπτική . Το δύσκολο είναι να διαμορφωθούν απο τώρα οι πολιτικές προϋποθέσεις , να καλλιεργηθεί το έδαφος για μια τέτοια λύση.

Η δυσκολία προκύπτει απο το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα ανοικτές πληγές ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις της προοδευτικής αντιπολίτευσης. Αγεφύρωτες προγραμματικές διαφορές δεν υπάρχουν ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, το ΚΙΝΑΛ και την ΜεΡα25. Το ΚΚΕ πράγματι αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση που στρατηγικά αποκλίνει απο ένα τέτοιο σχέδιο αλλά θα μπορούσε να βρεθεί η διέξοδος της ψήφου ανοχής. Πολιτικό και ψυχολογικό είναι το χάσμα που πρέπει επειγόντως να γεφυρωθεί . Το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο πάνω σε αυτό το χάσμα συγκροτήθηκε και συνεχίζει να λειτουργεί με προφανή επιδίωξη να ακυρώσει ακριβώς αυτές τις προοπτικές συνεργασίας.

Στην πρόσφατη Σύνοδο των Ευρωσοσιαλιστών (PES) ο Αλέξης Τσίπρας και η Φώφη Γεννηματά με τις παρεμβάσεις τους νομίζω ότι απέδειξαν - εκτός έδρας όμως- το βάσιμο του ισχυρισμού μου. Η Φώφη Γεννηματά στήριξε και ενθάρρυνε την αριστερή στροφή πολλών σοσιαλιστικών κομμάτων. Πρακτικά αυτό συμπεριλαμβάνει και μια έμμεση αυτοκριτική εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ.

Ο Αλέξης Τσίπρας και μόνο με την παρουσία του κατέδειξε ότι η εποχή όπου ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία θεωρούσε την Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία και ευρύτερα την κεντροαριστερά εχθρική δύναμη έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Αλλά πέρα από την συμβολική σημασία της παρουσίας στην μεγαλύτερη οικογένεια της πληθυντικής Αριστεράς , αυτή καθεαυτή η παρέμβαση του αποδεικνύει το βαθμό ωρίμανσης του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία και την αναγνώριση του θετικού ρόλου πολλών σοσιαλιστών ηγετών και των κομμάτων τους τόσο στην ελληνική κρίση όσο και ευρύτερα στην Ευρώπη. Παραθέτω αυτούσιο ένα χαρακτηριστικό μέρος της παρέμβασης του:

«Θα συμφωνήσω με τον Ενρίκο Λέττα ότι η παρουσία του Όλαφ Σολτς στην θέση του Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας έκανε σημαντική διαφορά. Μαζί καταφέραμε να υπάρξει αναδιάρθρωση του χρέους και να βρούμε μια διέξοδο που έβγαλε την Ελλάδα από τα μνημόνια και τον ελληνικό λαό από τον εφιάλτη της λιτότητας.Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αυτό θα γινόταν αν το αφήναμε στις συντηρητικές δυνάμεις….

..

Όπως όλοι γνωρίζετε, προέρχομαι από άλλη πολιτική οικογένεια αλλά βρίσκομαι εδώ γιατί πιστεύω ότι είναι η στιγμή να συνεργαστούν όλες οι προοδευτικές δυνάμεις, να ενισχυθούν και να βρουν λύσεις. Και αυτή η συνεργασία είναι κρίσιμη για το μέλλον της Ευρώπης. Για πρώτη φορά χάρη - σε μεγάλο βαθμό- και στην συνεισφορά των προοδευτικών δυνάμεων, του Όλαφ Σολτς, του Πάολο Τζεντιλόνι, του Αντόνιο Κόστα και άλλων έγιναν σημαντικά βήματα όπως το Ταμείο Ανάκαμψης…..

..Αυτή είναι η ατζέντα όλων μας και είναι λάθος αν ο καθένας μας αγωνιστεί για αυτήν μόνος του.Πρέπει να αγωνιστούμε σήμερα μαζί , ανεξαρτήτως γεωγραφίας ή παραδοσιακών διαχωρισμών πολιτικών ομάδων».

Πιο σαφές, νομίζω , ότι δεν μπορούσε να γίνει το διακύβευμα και το επείγον της υπόθεσης. Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία δεν περιορίστηκε στο να παρουσιάσει μια προοδευτική προγραμματική ατζέντα για την οικονομία , τα δικαιώματα και το περιβάλλον. Απάντησε και στο κρίσιμο ερώτημα : με ποιους μπορεί να γίνει πράξη αυτή η ατζέντα. Και ήταν απολύτως συγκεκριμένος. Κα τα ονόματα που επέλεξε να προβάλει με θετικό τρόπο δεν είναι τυχαία, έχουν ρόλο και βάρος στις χώρες τους και στην ΕΕ. Λέττα και Τζεντιλότι Ιταλία και ΕΕ , Όλαφ Σολτς Γερμανία , Αντόνιο Κόστα Πορτογαλία και Προεδρία ΕΕ.

Αυτό που μένει είναι να μεταφραστεί πολιτικά στην ελληνική πραγματικότητα η πρόταση του Τσίπρα. Γιατί αυτό που προτείνει για την Ευρώπη , αυτό που ήδη υλοποιείται σε Ισπανία και Πορτογαλία, δεν μπορεί να είναι απραγματοποίητο στην Ελλάδα, λόγω της περίφημης ελληνικής ιδιαιτερότητας. Η εμπειρία εξάλλου λέει ότι τα γενικά ρεύματα καθυστερούν αλλά τελικά περνάνε και από την χώρα μας. Μόνο που εμείς τώρα δεν έχουμε χρόνο αν θέλουμε να αξιοποιήσουμε και την απλή αναλογική.

Είναι γεγονός πάντως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία έχει κάνει σημαντικά βήματα στην αποδοχή αυτού του συνεργατικού πλαισίου. Όλες χωρίς εξαίρεση οι τάσεις ,τα ρεύματα και τα στελέχη που τον συναπαρτίζουν συμφωνούν. Το αν αυτό γίνεται ως αποτέλεσμα συνολικού αναπροσανατολισμου η είναι προϊόν ρεαλισμού λόγω αριθμών, μικρή σημασία έχει. Συνήθως συντρέχουν και τα δύο. Το γεγονός είναι ότι γίνεται.

Στο ΚΙΝΑΛ υπάρχουν και εκδηλώνονται σοβαρές αντιστάσεις που εντείνονται από το γεγονός ότι μεσολαβεί η εκλογή ηγεσίας η οποία εκ των πραγμάτων καθυστερεί την αποκόλληση του από το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Την πιο καθαρή άποψη στο θέμα των συμμαχιών και της συγκρότησης προοδευτικού πόλου έχει ο Γιώργος Παπανδρέου και οι σύντροφοι του από το ΚΙΔΗΣΟ και αυτό πρέπει να αναγνωριστεί.

Σαν να ακούω και να διαβάζω τις ενστάσεις , πολιτισμένες ή και οργίλες διανθισμένες με χαρακτηρισμούς. Έχω συνηθίσει να είμαι αποδέκτης τους, χρόνια τώρα, που επίμονα προβάλλω την ανάγκη συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων.

Εκείνων που στο Βερολίνο κάθονται στο ίδιο τραπέζι και σχεδιάζουν για την Ευρώπη αλλά στην Ελλάδα δεν μπορούν να συναντηθούν στο ίδιο δωμάτιο .»Μα με τον Τσίπρα του ή εμείς ή αυτοί του ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν τελειώνουν; Μα με την Φώφη που συμμετείχε σε μνημονιακές κυβερνήσεις και στο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο;»Ναι με αυτούς και όποιον άλλον από τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο επιλέξει τώρα να συστρατευθεί.

Εκτός αν κάποιος άλλος μπορεί να μου αποδείξει ότι υπάρχει άλλος τρόπος και άλλες λαμπρές εφεδρείες για να ηττηθεί η δεξιά και να εγκαταλείψει την κυβέρνηση. Εκτός αν δεν τον ενδιαφέρει αυτό αλλά η δικαίωση του παρελθόντος. Ενός παρελθόντος περίπλοκου και αντιφατικού όπου ο καθένας μπορεί να γραπωθεί από τις αλήθειες του αλλά να χάσει το παρόν και κυρίως το μέλλον. Αναστοχασμός και αυτοκριτική για το παρελθόν προφανώς απαιτούνται όχι όμως για να συντηρήσουν φανατισμούς και αντιπαλότητες αλλά για να συμβάλουν στην υπέρβαση τους .