Η Ακαδημία Αθηνών, οι λογοκλοπές και το βιβλίο της 6ης Δημοτικού
Διονύσης Γουσέτης, Αυγή, Δημοσιευμένο: 2007-12-15
Έχει ένα ελάττωμα η συντακτική πράξη της 18ης Μαρτίου, με την οποία ιδρύθηκε η Ακαδημία Αθηνών: υπογράφεται από τον δικτάτορα Θεόδωρο Πάγκαλο. Μικροελάττωμα είναι: και ο δικτάτορας Μεταξάς ίδρυσε το ΙΚΑ, όμως για τη σωτηρία του έγινε η μεγάλη απεργία της Τετάρτης. Ευτύχισε δε η Ακαδημία Αθηνών να ξεκινήσει με ένα Κωστή Παλαμά, ένα Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή και ένα Φωκίωνα Νέγρη, ως πρώτο πρόεδρό της. Πολλά υποσχόμενη η Ακαδημία μας: ως μέλος της Διεθνούς Ενώσεως Ακαδημιών, άνοιγε προοπτικές ισοτιμίας και συνεργασίας με την περίφημη Γαλλική και άλλες Ακαδημίες.
Αλίμονο. Η μιζέρια και η ιδιοτέλεια ασκούν σ’ αυτή τη χώρα τρομακτικές ελκτικές δυνάμεις σε όλες τις προσπάθειες. Τις τραβούν προς τα κάτω, προς το επίπεδό τους. Η μέθοδος που διευκολύνει αυτές τις δυνάμεις υπάρχει: είναι ο τρόπος οργάνωσης της Ακαδημίας και ο τρόπος εκλογής νέων μελών. Υπάρχουν τρεις διαφορετικές «τάξεις»: των Θετικών Επιστημών, των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών, των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών. Αντί καθεμιά να εκλέγει τα αντίστοιχα νέα μέλη, μαζεύονται όλες μαζί, έτσι που π.χ. ο θεολόγος να εκλέγει μαθηματικό. Αντί η εκλογή να γίνεται επώνυμα και αιτιολογημένα (όπως η εκλογή των πανεπιστημιακών) γίνεται μυστικά και ανεύθυνα. Η μετριοκρατία που έτσι επικρατεί δεν γίνεται ευρέως γνωστή, για λόγους άγνοιας ή αδιαφορίας της ευρύτερης κοινωνίας, αλλά και για λόγους συντεχνιακής συγκάλυψης. Ο Θάνος Βερέμης (Καθημερινή, 15/7/2007) παραθέτει ένα παράδειγμα αποτυχίας εκλογής του μοναδικού υποψήφιου, που ήταν και μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, στην έδρα της αρχαίας ιστορίας: η εισηγητική τριμελής επιτροπή αποφάνθηκε ομόφωνα θετικά. Η αρμόδια «τάξη» το ίδιο, με ψήφους 11 στους 12 παρόντες. Εντούτοις, η ολομέλεια της Ακαδημίας τον απέρριψε, χωρίς σκεπτικό, αλλά με ψιθύρους ότι πρόκειται για φιλότουρκο ή βουλγαρόφιλο ή... κομμουνιστή.
Για το άρθρο αυτό, ο κ. Νικόλαος Αρτεμιάδης ζήτησε, όπως πληροφορήθηκα, την καταδίκη του Θάνου Βερέμη. Ποιος είναι ο κ. Αρτεμιάδης; Πρόεδρος της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας και Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών (το έτος 2000), συνέγραψε την ίδια χρονιά το βιβλίο «Ιστορία των Μαθηματικών από της σκοπιάς του Μαθηματικού». Το 2005 όμως, είχε την ατυχή ιδέα και το περίσσιο θράσος να το δώσει στην Αμερικανική Μαθηματική Εταιρεία (ΑΜS) να του το μεταφράσει στα αγγλικά. Αποκαλύφτηκε έτσι, ότι επρόκειτο για αντιγραφή άλλου βιβλίου. Η ΑΜS απέσυρε αμέσως το βιβλίο.
Δεν το απέσυρε όμως η Ακαδημία Αθηνών. Ακόμα και σήμερα, δυόμισι χρόνια μετά, υπάρχει στον κατάλογο εκδόσεών της και διατίθεται προς €27,50. Για να στραβώνει τους αναγνώστες με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου, ο οποίος παράλληλα συνεχίζει να μισθοδοτεί τον ακαδημαϊκό «συγγραφέα» λογοκλόπο. Για το θέμα αυτό έχει αποταθεί στον υπουργό Παιδείας με δυο σημειώματά της η Πανδώρα (ΒΗΜΑ, 24 και 27/11/2007) αλλά και εκείνος αγρόν ηγόρασε.
Αντίθετα, τόσο ο υπουργός, όσο και η Ακαδημία ήσαν ταχύτατοι όταν επρόκειτο να χτυπήσουν και να αποσύρουν το βιβλίο ιστορίας της Μαρίας Ρεπούση για την 6η Δημοτικού. Η Ακαδημία θεώρησε ότι έχει το ηθικό ανάστημα να κρίνει άλλα βιβλία όταν πωλεί εκδοτικά προϊόντα απάτης. Δημοσίευσε ομοβροντία κατακρίσεων εναντίον του βιβλίου Ρεπούση, μεταξύ των οποίων και η ακόλουθη: «Aναφέρεται ότι μεταξύ των λογοτεχνών του 19ου αιώνα ‘ξεχωρίζει’ η Ελισάβετ Μαρτινέγκου και η Καλλιρρόη Παρρέν, ενώ παραλείπονται τα ονόματα του Κάλβου, του Βαλαωρίτη και του Ροΐδη». Μειδιάσαν όσοι σκέφτηκαν τα ονόματα που η ίδια η Ακαδημία παρέλειψε. Καβάφης, Σικελιανός, Καρυωτάκης, Σεφέρης, Ελύτης, Εμπειρίκος, Θεοτοκάς, Καζαντζάκης, Δημαράς, δεν αξιώθηκαν τη δόξα ακαδημαϊκών όπως π.χ. ο Γεώργιος Αθανασιάδης Νόβας (Γαργάλατα!). Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί.
Ο κ. υπουργός απέσυρε άμεσα και παράνομα, χωρίς γνώμη κανενός οργάνου, το επάρατο εθνοπροδοτικό βιβλίο. Τιμώρησε και τα μέλη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, που είχαν γνωματεύσει υπέρ πριν γνωματεύσουν κατά, ζητώντας τις κεφαλές τους. Κάτι που εξόργισε την προκάτοχό του Μαριέτα Γιαννάκου, που αναφώνησε: «Ο νόμος δεν επιτρέπει να αποσύρονται βιβλία. Και δεν είμαστε στην εποχή του χιτλερισμού για να καίμε και να αποσύρουμε βιβλία».
Η κοινωνία μας, πρώτη στην Ευρώπη σε διαφθορά, διακρίνεται στο άθλημα των λογοκλοπών. Ο Θέμης Λαζαρίδης, στο υπό έκδοση βιβλίο του «Ο Δρόμος για την Αναγέννηση του Ελληνικού Πανεπιστημίου», αναφέρει τους κ.κ. Δημήτρη Αναγνωστόπουλο, Χρήστο Νεγκάκη (καθηγητή πανεπ. Μακεδονίας) και το υποψήφιο μέλος ΔΕΠ Παντείου που ξυλοφόρτωσε καθηγητή, επειδή εντόπισε λογοκλοπή στο διδακτορικό του. Ωστόσο, η Ακαδημία Αθηνών υπερισχύει, ως ανώτατο πνευματικό ίδρυμα. Η κοινωνία μας έχει το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα που της αξίζει.
Αλίμονο. Η μιζέρια και η ιδιοτέλεια ασκούν σ’ αυτή τη χώρα τρομακτικές ελκτικές δυνάμεις σε όλες τις προσπάθειες. Τις τραβούν προς τα κάτω, προς το επίπεδό τους. Η μέθοδος που διευκολύνει αυτές τις δυνάμεις υπάρχει: είναι ο τρόπος οργάνωσης της Ακαδημίας και ο τρόπος εκλογής νέων μελών. Υπάρχουν τρεις διαφορετικές «τάξεις»: των Θετικών Επιστημών, των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών, των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών. Αντί καθεμιά να εκλέγει τα αντίστοιχα νέα μέλη, μαζεύονται όλες μαζί, έτσι που π.χ. ο θεολόγος να εκλέγει μαθηματικό. Αντί η εκλογή να γίνεται επώνυμα και αιτιολογημένα (όπως η εκλογή των πανεπιστημιακών) γίνεται μυστικά και ανεύθυνα. Η μετριοκρατία που έτσι επικρατεί δεν γίνεται ευρέως γνωστή, για λόγους άγνοιας ή αδιαφορίας της ευρύτερης κοινωνίας, αλλά και για λόγους συντεχνιακής συγκάλυψης. Ο Θάνος Βερέμης (Καθημερινή, 15/7/2007) παραθέτει ένα παράδειγμα αποτυχίας εκλογής του μοναδικού υποψήφιου, που ήταν και μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, στην έδρα της αρχαίας ιστορίας: η εισηγητική τριμελής επιτροπή αποφάνθηκε ομόφωνα θετικά. Η αρμόδια «τάξη» το ίδιο, με ψήφους 11 στους 12 παρόντες. Εντούτοις, η ολομέλεια της Ακαδημίας τον απέρριψε, χωρίς σκεπτικό, αλλά με ψιθύρους ότι πρόκειται για φιλότουρκο ή βουλγαρόφιλο ή... κομμουνιστή.
Για το άρθρο αυτό, ο κ. Νικόλαος Αρτεμιάδης ζήτησε, όπως πληροφορήθηκα, την καταδίκη του Θάνου Βερέμη. Ποιος είναι ο κ. Αρτεμιάδης; Πρόεδρος της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας και Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών (το έτος 2000), συνέγραψε την ίδια χρονιά το βιβλίο «Ιστορία των Μαθηματικών από της σκοπιάς του Μαθηματικού». Το 2005 όμως, είχε την ατυχή ιδέα και το περίσσιο θράσος να το δώσει στην Αμερικανική Μαθηματική Εταιρεία (ΑΜS) να του το μεταφράσει στα αγγλικά. Αποκαλύφτηκε έτσι, ότι επρόκειτο για αντιγραφή άλλου βιβλίου. Η ΑΜS απέσυρε αμέσως το βιβλίο.
Δεν το απέσυρε όμως η Ακαδημία Αθηνών. Ακόμα και σήμερα, δυόμισι χρόνια μετά, υπάρχει στον κατάλογο εκδόσεών της και διατίθεται προς €27,50. Για να στραβώνει τους αναγνώστες με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου, ο οποίος παράλληλα συνεχίζει να μισθοδοτεί τον ακαδημαϊκό «συγγραφέα» λογοκλόπο. Για το θέμα αυτό έχει αποταθεί στον υπουργό Παιδείας με δυο σημειώματά της η Πανδώρα (ΒΗΜΑ, 24 και 27/11/2007) αλλά και εκείνος αγρόν ηγόρασε.
Αντίθετα, τόσο ο υπουργός, όσο και η Ακαδημία ήσαν ταχύτατοι όταν επρόκειτο να χτυπήσουν και να αποσύρουν το βιβλίο ιστορίας της Μαρίας Ρεπούση για την 6η Δημοτικού. Η Ακαδημία θεώρησε ότι έχει το ηθικό ανάστημα να κρίνει άλλα βιβλία όταν πωλεί εκδοτικά προϊόντα απάτης. Δημοσίευσε ομοβροντία κατακρίσεων εναντίον του βιβλίου Ρεπούση, μεταξύ των οποίων και η ακόλουθη: «Aναφέρεται ότι μεταξύ των λογοτεχνών του 19ου αιώνα ‘ξεχωρίζει’ η Ελισάβετ Μαρτινέγκου και η Καλλιρρόη Παρρέν, ενώ παραλείπονται τα ονόματα του Κάλβου, του Βαλαωρίτη και του Ροΐδη». Μειδιάσαν όσοι σκέφτηκαν τα ονόματα που η ίδια η Ακαδημία παρέλειψε. Καβάφης, Σικελιανός, Καρυωτάκης, Σεφέρης, Ελύτης, Εμπειρίκος, Θεοτοκάς, Καζαντζάκης, Δημαράς, δεν αξιώθηκαν τη δόξα ακαδημαϊκών όπως π.χ. ο Γεώργιος Αθανασιάδης Νόβας (Γαργάλατα!). Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί.
Ο κ. υπουργός απέσυρε άμεσα και παράνομα, χωρίς γνώμη κανενός οργάνου, το επάρατο εθνοπροδοτικό βιβλίο. Τιμώρησε και τα μέλη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, που είχαν γνωματεύσει υπέρ πριν γνωματεύσουν κατά, ζητώντας τις κεφαλές τους. Κάτι που εξόργισε την προκάτοχό του Μαριέτα Γιαννάκου, που αναφώνησε: «Ο νόμος δεν επιτρέπει να αποσύρονται βιβλία. Και δεν είμαστε στην εποχή του χιτλερισμού για να καίμε και να αποσύρουμε βιβλία».
Η κοινωνία μας, πρώτη στην Ευρώπη σε διαφθορά, διακρίνεται στο άθλημα των λογοκλοπών. Ο Θέμης Λαζαρίδης, στο υπό έκδοση βιβλίο του «Ο Δρόμος για την Αναγέννηση του Ελληνικού Πανεπιστημίου», αναφέρει τους κ.κ. Δημήτρη Αναγνωστόπουλο, Χρήστο Νεγκάκη (καθηγητή πανεπ. Μακεδονίας) και το υποψήφιο μέλος ΔΕΠ Παντείου που ξυλοφόρτωσε καθηγητή, επειδή εντόπισε λογοκλοπή στο διδακτορικό του. Ωστόσο, η Ακαδημία Αθηνών υπερισχύει, ως ανώτατο πνευματικό ίδρυμα. Η κοινωνία μας έχει το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα που της αξίζει.
