Προβλήματα και «προβλήματα»

Διονύσης Τσακνής, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2004-10-14

Εδώ ο κόσμος καίγεται κι εσύ τα δικά σου. Τα μικρά και ασήμαντα, μπροστά στα μεγάλα και τα παγκόσμια. Πόσο αστείο μπορεί να διαβάζεται ένα σημείωμα που αναφέρεται στην καθημερινότητά σου, όταν στη διπλανή στήλη ή σελίδα, φωτογραφίες σκοτωμένων παιδιών που δεν πρόλαβαν όχι απλώς να μεγαλώσουν αλλά ούτε καν να μάθουν το λόγο του παράλογου χαμού τους, σε καρφώνουν στην καρέκλα και σε γεμίζουν θυμό. Οταν οι ειδήσεις για τους πολέμους προσπερνιούνται στα γρήγορα, όχι κατ’ ανάγκην από μια διάθεση ελαφρότητας αλλά από το αντανακλαστικό της οικονομίας του χρόνου (το διάβασα και χθες) ή από τον εθισμό και την παραδοχή πως έτσι έχουν τα πράγματα και δυστυχώς δεν γίνεται αλλιώς.

Πόσο αστείος μοιάζει ο καταναλωτισμός σου, όταν άνθρωποι σβήνουν στις φυλακές ή στα νοσοκομεία και αυτές οι... σκιές των φαναριών μπροστά στα λερωμένα τζάμια του αυτοκινήτου σου πολλαπλασιάζονται. Οταν ο καφές ή το φαγητό σου σε δημόσιους χώρους διακόπτεται διαρκώς από «ναυάγια» που, φτάνοντας στην εσχατιά της αξιοπρέπειάς τους, απλώνουν το χέρι εκλιπαρώντας τη γενναιοδωρία σου.

Πόσο ένοχη μοιάζει η βολή σου, όταν με τους καθημερινούς σου συμβιβασμούς, τα κρυφά ή φανερά σου εγκλήματα, ζεις πλάι με κάποιους άλλους που, μέσα στην πλάνη τους ίσως -ποιος ξέρει- αψηφούν τη ζωούλα τους, παλεύοντας επικίνδυνα, για κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που εσύ ορίζεις ως ζωή. Και πόσο ανώριμη είναι η ματιά σου για τον κόσμο, απ’ τη θέση του βολεμένου.

Οχι, φίλε μου αναγνώστη, δεν υψώνω το δάχτυλο σε σένα γράφοντας τούτες τις αράδες. Στη μούρη μου το σηκώνω εγώ ο ...«πολυπράγμων», διότι όταν ο χρόνος σού τραβάει το χαλί κάτω απ’ τα πόδια, καλό είναι πού και πού να χωράει ανάμεσα σε όλα τ’ άλλα ένας μικρός απολογισμός, μια σούμα -ας το πούμε έτσι- των πεπραγμένων. Είναι απαραίτητα εφόδια για την ανηφόρα. Τώρα αυτό το τελευταίο, την ανηφόρα δηλαδή, αν το δεις ηλικιακά και σου απέμεινε λιγάκι χιούμορ, μπορείς να το ορίσεις και ως κατηφόρα, αλλά μην το παίρνεις κατάκαρδα. Ασε που απαιτεί περισσότερα προσόντα απ’ την πρώτη. Φρένα για παράδειγμα, αντιστάσεις, αντανακλαστικά και ορατότητα.

Γράπωσα απ’ το γιακά κάποιον προχθές που πέταξε επιδεικτικά ό,τι του απέμεινε από μια πλαστική τυρόπιτα μαζί με τις χαρτοπετσέτες, στο δρόμο, όταν ένα μέτρο πιο δίπλα, υπήρχε ένας κάδος σκουπιδιών. Αφού έχασα το υπόλοιπο της μέρας, μέχρι να συνέλθω απ’ τον καβγά, αναρωτήθηκα προς στιγμήν (ευτυχώς) αν έπρεπε να κάνω όλο αυτό το σκηνικό ή απλώς να προσπεράσω και να πάω στη δουλίτσα μου αδιαφορώντας. Ετσι κι αλλιώς, μαλάκες θα υπάρχουν πάντα.

Ξόδεψα δύο πρωινά τις τελευταίες μέρες, για να πείσω τα στελέχη μιας μεγάλης εταιρείας ότι δεν έπρεπε να περιμένουν έγκριση απ’ το εξωτερικό για να μου αλλάξουν το ελαττωματικό προϊόν (πράγμα που αναγνώρισαν απ’ την πρώτη στιγμή) που μου πούλησαν για τη δουλειά μου και μάλιστα πανάκριβα. Ντρέπομαι που το ομολογώ, αλλά το όνομά μου μ’ έσωσε. Και σκέφτηκα πως μάλλον εύκολα αδικώ κάποιους που καταφεύγουν στην απειλή του Μάκη ή του Ευαγγελάτου. Δεν τους απομένει, μέσα στην απόγνωσή τους, τίποτα παρ’ εκτός οι απειλές. Δεν προλαβαίνουν να γίνουν πολίτες και να διεκδικήσουν οργανωμένα, είναι απλώς απελπισμένοι. Και ούτε τους νοιάζει αν το όποιο πρόβλημά τους γεμίζει παρεμπιπτόντως και το τηλεοπτικό πρόγραμμα ενός καναλιού ή γίνεται θέαμα. Πνίγονται και δεν βλέπουν να ενδιαφέρεται κανείς για να τους προστατέψει.

Και ανάμεσα σ’ αυτά, οι συχνές μου επισκέψεις στο «Λαϊκό» για συγγενικό μου πρόσωπο, όπου το ξαναλέω, όλα τα... προβλήματα μοιάζουν αστεία. Εκεί, όπου και το διάδρομο γνώρισα και το τι σημαίνει γενική εφημερία κατάλαβα και την αξιολόγηση του πολύτιμου αγαθού της δημόσιας υγείας έκανα.

Ανθρωποι της διπλανής πόρτας που δεν τους ξέρει κανείς, που κάνουν απλώς τη δουλειά τους. Απ’ το φοιτητή ή τη νοσηλεύτρια, τον υπάλληλο ή το στέλεχος, μέχρι τους καθηγητές όλων των βαθμίδων. Ανθρωποι που τους περισσεύει ένα χαμόγελο, ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη μέσα σ’ ένα εικοσιτετράωρο κόλαση και συνθήκες άθλιες. Και όμως, επιτελούν κοινωνικό έργο με Κάπα κεφαλαίο, έτσι γιατί το θέλουν και γιατί πολλοί, τουλάχιστον, το θεωρούν αυτονόητο.

Τίποτα δεν είναι αγγελικό και το ξέρω, αλλά το ότι υπάρχουν μερικοί διαβόλοι δεν μπορεί να ακυρώσει το έργο των υπολοίπων. Και αφού υπάρχουν αυτοί οι ωραίοι υπόλοιποι, αξίζει τον κόπο να τσακώνεσαι στους δρόμους. Νιώθεις πως τουλάχιστον δεν είσαι μόνος.

Άρθρα/ Πολιτική

Νίκος Μπίστης

Γιά ένα νέο Μέτωπο Λογικής στην εεξωτερική πολιτική

Νίκος Μπίστης, 2024-12-02

Πριν μια βδομάδα η Εποχή είχε φιλοξενήσει άρθρο μου για...

Σωτήρης Βαλντέν

Όχι στο ”πατριωτικό Μέτωπο”

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-12-01

Κάθε μέρα που περνά, τα «ήρεμα νερά» στις ελληνοτουρκικές...

Δημήτρης Λιάκος

Σκέψεις, με αφορμή το βιβλίο της Άνγκελα Μέρκελ

Δημήτρης Λιάκος, 2024-12-01

Η έκδοση των απομνημονευμάτων της Άνγκ. Μέρκελ και οι αναφορές...

Στέργιος Καλπάκης

Αφετηρία μιας νέας εποχής ανάκαμψης

Στέργιος Καλπάκης, 2024-11-26

Μετά από όσα συνέβησαν τη χρονιά που πέρασε απαιτούνται...

Χρήστος Ροζάκης

Ανατρέχοντας στο παρελθόν των ελληνοτουρκικών

Χρήστος Ροζάκης, 2024-11-23

Οι ομάδες του «πατριωτικού μετώπου» έχουν οργιάσει με μια...

Αντώνης Λιάκος

Μπορεί να επιβιώσει η Αριστερά;

Αντώνης Λιάκος, 2024-11-24

Δεδομένων του κατακερματισμού, της απώλειας επιρροής και...

Δημήτρης Χατζησωκράτης

Συνέδριο καμπής…

Δημήτρης Χατζησωκράτης, 2024-11-07

Αύριο το απόγευμα ξεκινάει τις εργασίες του το Έκτακτο...

Σωτήρης Βαλντέν

Ελληνοτουρκικά: ο Μητσοτάκης, ο Σαμαράς και η αντιπολίτευση

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-10-29

Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για αποκλιμάκωση και διάλογο...

Μαριλένα Κοππά

Κάποιες σκέψεις για τον ελληνοτουρκικό διάλογο

Μαριλένα Κοππά, 2024-10-26

Χρειάζεται αποφασιστικότητα, σχεδιασμός και εξαιρετικά...

Δειλά βήματα στο Κυπριακό

Κυριάκος Πιερίδης, 2024-10-20

Η «διευρυμένη συνάντηση» που προανήγγειλε ο Γκουτέρες...

Τα μίλια και η θάλασσα

Παύλος Τσίμας, 2024-10-19

Συμπληρώνονται, αυτές τις ημέρες, 51 χρόνια από τότε που...

Θόδωρος Τσίκας

Ελλάδ, Ισραήλ και κρίση στη Μέση Ανατολή

Θόδωρος Τσίκας, 2024-10-12

Στη χώρα μας ο δημόσιος διάλογος διεξάγεται μεταξύ δύο...

×
×