Νέα εθνική ομοψυχία
Διονύσης Γουσέτης, Αυγή, Δημοσιευμένο: 2009-01-10
Φαίνεται περίεργο. Από τις 28 του περασμένου Δεκέμβρη, που άρχισαν οι βομβαρδισμοί των Ισραηλινών στη Γάζα, μέχρι χτες, η Διεθνής Αμνηστία έχει βγάλει επτά (7) δελτία τύπου. Κανένα, μα κανένα, από αυτά δεν δημοσιεύτηκε στις τόσο πολλές σελίδες που οι τόσο πολλές ελληνικές εφημερίδες αφιέρωσαν και αφιερώνουν για το θέμα. Οποία αντίθεση με τις εκθέσεις της ίδιας οργάνωσης για το Γκουαντάναμο, για τις έκνομες μεταγωγές κρατουμένων από τους Αμερικάνους, για τις αρνητικές συνέπειες του πολέμου κατά της τρομοκρατίας. Εκείνες οι εκθέσεις ευτύχησαν να φιλοξενηθούν όλες, ακόμα και πρωτοσέλιδες. Κάποιος αφελής θα νόμιζε τότε ότι ο καθʼ ημάς τύπος είναι ο μεγαλύτερος υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τι κακό έγραφαν όμως οι τωρινές ανακοινώσεις της Δ.Α. ώστε να λογοκριθούν από το σύνολο των ΜΜΕ; Απλά, εκτός από τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Ισραήλ, που καταλαμβάνουν το 90% της έκτασης των ανακοινώσεων, υπάρχει και ένα 10% που μιλάει για τις παραβιάσεις από τη Χαμάς. Για παράδειγμα, ότι εκτοξεύουν εκατοντάδες ρουκέτες στο νότιο Ισραήλ στοχεύοντας αμάχους, κατά παράβαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου (όπως και το Ισραήλ), ή ότι χρησιμοποιούν (όπως και το Ισραήλ) ανθρώπινες ασπίδες.
Έγραψα ότι καμία εφημερίδα δεν δημοσίευσε τις ανακοινώσεις της διεθνούς Αμνηστίας. Ωστόσο υπήρξε μία που τις τίμησε, λοιδορώντας τις. Είναι η εφημερίδα «Χρυσή Αυγή», που αποτελεί το ένα άκρο της εθνικής ομοψυχίας. Το άλλο άκρο είναι οι αριστεροί βάνδαλοι που βεβήλωσαν παραμονή πρωτοχρονιάς τη συναγωγή του Βόλου και η ιστοσελίδα Indymedia που δημοσίευσε τους βεβηλωμένους τοίχους με λεζάντα: «παρέμβαση (sic) στη συναγωγή του Βόλου». Σχετική επιστολή Βολιώτη Εβραίου, που ζήτησε να μην αποκαλυφθεί το όνομά του, δημοσιεύει το Παρατηρητήριο Ελσίνκι: «Υπάρχει ένα κλίμα τρομοκράτησης των Εβραίων στην κοινότητά μας μετά από τα συνθήματα στη συναγωγή του Βόλου, …με αποτέλεσμα την αναβολή της λειτουργίας της Παρασκευής και οποιωνδήποτε εκδηλώσεων -συγκεντρώσεων για τις αμέσως επόμενες μέρες. Κάποιοι σκέφτονταν ακόμη και να βγάλουν τα ονόματα από τα κουδούνια των διαμερισμάτων τους! Οι παραπάνω προβληματισμοί επιτείνονται από διάφορες εκπομπές λογοδιάρροιας σε τοπικά και μη κανάλια όπου όλα γίνονται ένας μύλος (εβραίοι, μασόνοι, σιωνισμός, έλευση αντιχρίστου και τέλους του κόσμου με την παγκοσμιοποίηση και άλλα τινά)!».
Μεταξύ των δυο άκρων υπάρχουν όλα τα κόμματα. Κανένα δεν τόλμησε να πει μια κουβέντα για ευθύνη της Χαμάς: θα την πλήρωνε με απώλεια ψήφων. Φαίνεται λοιπόν περίεργη η λογοκρισία της Δ. Αμνηστίας, αλλά δεν είναι. Πρόκειται για μια ακόμα εκδήλωση της εθνικής ομοψυχίας.
Όταν σε κάποιο μείζον θέμα εμφανίζεται «εθνική ομοψυχία», δηλαδή ομονοούν σε κάποια άποψη όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα και η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού, τότε τις αιτίες της σύγκλισης σε αυτή την άποψη μην τις αναζητάτε ούτε στο «συναίσθημα του ελληνικού λαού υπέρ των αδικημένων», ούτε στην ταξική συνείδηση, ούτε οπουδήποτε αλλού. Αναζητήστε τις στον εθνικισμό και την ελληνορθοδοξία. Παραδείγματα: ο αντιδυτικισμός, η καταδίκη του αντικομμουνιστικού μνημονίου του Συμβουλίου της Ευρώπης, το συντριπτικό ποσοστό υποστήριξης των εγκληματιών Οτσαλάν, Κάρατζιτς, Μιλόσεβιτς και παλαιότερα του μακαριστού Χριστόδουλου, η πάγια αντι- ισραηλινή στάση.
Για τη σημερινή ανθρωπιστική κατάντια στη Γάζα, εκτιμώ ότι υπεύθυνο είναι κυρίως το Ισραήλ. Η Χαμάς ανδρώθηκε χάρις στο Ισραήλ που, αρνούμενο συμβιβασμό με τον μετριοπαθή πρόεδρο Αμπάς, έδωσε στους τόσα χρόνια ταλαιπωρημένους Παλαιστίνιους το μήνυμα ότι με τις διαπραγματεύσεις δεν πετυχαίνεται τίποτα. Η αδιαλλαξία των Ισραηλινών τους έσπρωξε στην αγκαλιά της φονταμενταλιστικής Χαμάς. Υποψιάζομαι, χρησιμοποιώντας κι εγώ τη θεωρία της συνωμοσίας, ότι αυτό το έκανε το Ισραήλ συνειδητά, ως τακτική του «διαίρει και βασίλευε». Και, αν η υποψία μου είναι σωστή, το Ισραήλ -αν και μπορεί- θα αποφύγει να εξολοθρεύσει τη Χαμάς. Θα την αφήσει να συνεχίσει να λεονταρίζει, απειλώντας το εβραϊκό κράτος, τη Φατάχ, τις αραβικές κυβερνήσεις (που σιωπούν εκκωφαντικά στην παρούσα σύγκρουση). Μπορεί να λαθεύω. Αλλά με ποιον να συζητήσω; Οι αναλύσεις στη χώρα μας είναι του τύπου «οι Εβραίοι είναι στη ρίζα του κακού» (Μ. Θεοδωράκης) και «είναι οι ναζί της εποχής μας» (Μανώλης Γλέζος). Η εθνική ομοψυχία δε σηκώνει συζήτηση.
Ούτε δίνει δυάρα τσακιστή για τις αντιφάσεις της. Εύστοχα έγραψε ο Πάσχος Μανδραβέλης (Καθημερινή, 8/1/09) ότι αυτοί που μπήγουν τις γοερότερες κραυγές για τη σκληρή πολιτική του Ισραήλ είναι οι κήρυκες της σκληρής πολιτικής απέναντι στον «Δαβίδ» της δικής μας διαμάχης, απέναντι στην ακατονόμαστη βόρεια γείτονά μας. Εκείνοι που θρηνούν για τον αποκλεισμό της Γάζας ήταν οι πιο ένθερμοι χειροκροτητές του ελληνικού εμπάργκο κατά της «Φυρομίας».
e-mail: diongous@central.ntua.gr
Τι κακό έγραφαν όμως οι τωρινές ανακοινώσεις της Δ.Α. ώστε να λογοκριθούν από το σύνολο των ΜΜΕ; Απλά, εκτός από τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Ισραήλ, που καταλαμβάνουν το 90% της έκτασης των ανακοινώσεων, υπάρχει και ένα 10% που μιλάει για τις παραβιάσεις από τη Χαμάς. Για παράδειγμα, ότι εκτοξεύουν εκατοντάδες ρουκέτες στο νότιο Ισραήλ στοχεύοντας αμάχους, κατά παράβαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου (όπως και το Ισραήλ), ή ότι χρησιμοποιούν (όπως και το Ισραήλ) ανθρώπινες ασπίδες.
Έγραψα ότι καμία εφημερίδα δεν δημοσίευσε τις ανακοινώσεις της διεθνούς Αμνηστίας. Ωστόσο υπήρξε μία που τις τίμησε, λοιδορώντας τις. Είναι η εφημερίδα «Χρυσή Αυγή», που αποτελεί το ένα άκρο της εθνικής ομοψυχίας. Το άλλο άκρο είναι οι αριστεροί βάνδαλοι που βεβήλωσαν παραμονή πρωτοχρονιάς τη συναγωγή του Βόλου και η ιστοσελίδα Indymedia που δημοσίευσε τους βεβηλωμένους τοίχους με λεζάντα: «παρέμβαση (sic) στη συναγωγή του Βόλου». Σχετική επιστολή Βολιώτη Εβραίου, που ζήτησε να μην αποκαλυφθεί το όνομά του, δημοσιεύει το Παρατηρητήριο Ελσίνκι: «Υπάρχει ένα κλίμα τρομοκράτησης των Εβραίων στην κοινότητά μας μετά από τα συνθήματα στη συναγωγή του Βόλου, …με αποτέλεσμα την αναβολή της λειτουργίας της Παρασκευής και οποιωνδήποτε εκδηλώσεων -συγκεντρώσεων για τις αμέσως επόμενες μέρες. Κάποιοι σκέφτονταν ακόμη και να βγάλουν τα ονόματα από τα κουδούνια των διαμερισμάτων τους! Οι παραπάνω προβληματισμοί επιτείνονται από διάφορες εκπομπές λογοδιάρροιας σε τοπικά και μη κανάλια όπου όλα γίνονται ένας μύλος (εβραίοι, μασόνοι, σιωνισμός, έλευση αντιχρίστου και τέλους του κόσμου με την παγκοσμιοποίηση και άλλα τινά)!».
Μεταξύ των δυο άκρων υπάρχουν όλα τα κόμματα. Κανένα δεν τόλμησε να πει μια κουβέντα για ευθύνη της Χαμάς: θα την πλήρωνε με απώλεια ψήφων. Φαίνεται λοιπόν περίεργη η λογοκρισία της Δ. Αμνηστίας, αλλά δεν είναι. Πρόκειται για μια ακόμα εκδήλωση της εθνικής ομοψυχίας.
Όταν σε κάποιο μείζον θέμα εμφανίζεται «εθνική ομοψυχία», δηλαδή ομονοούν σε κάποια άποψη όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα και η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού, τότε τις αιτίες της σύγκλισης σε αυτή την άποψη μην τις αναζητάτε ούτε στο «συναίσθημα του ελληνικού λαού υπέρ των αδικημένων», ούτε στην ταξική συνείδηση, ούτε οπουδήποτε αλλού. Αναζητήστε τις στον εθνικισμό και την ελληνορθοδοξία. Παραδείγματα: ο αντιδυτικισμός, η καταδίκη του αντικομμουνιστικού μνημονίου του Συμβουλίου της Ευρώπης, το συντριπτικό ποσοστό υποστήριξης των εγκληματιών Οτσαλάν, Κάρατζιτς, Μιλόσεβιτς και παλαιότερα του μακαριστού Χριστόδουλου, η πάγια αντι- ισραηλινή στάση.
Για τη σημερινή ανθρωπιστική κατάντια στη Γάζα, εκτιμώ ότι υπεύθυνο είναι κυρίως το Ισραήλ. Η Χαμάς ανδρώθηκε χάρις στο Ισραήλ που, αρνούμενο συμβιβασμό με τον μετριοπαθή πρόεδρο Αμπάς, έδωσε στους τόσα χρόνια ταλαιπωρημένους Παλαιστίνιους το μήνυμα ότι με τις διαπραγματεύσεις δεν πετυχαίνεται τίποτα. Η αδιαλλαξία των Ισραηλινών τους έσπρωξε στην αγκαλιά της φονταμενταλιστικής Χαμάς. Υποψιάζομαι, χρησιμοποιώντας κι εγώ τη θεωρία της συνωμοσίας, ότι αυτό το έκανε το Ισραήλ συνειδητά, ως τακτική του «διαίρει και βασίλευε». Και, αν η υποψία μου είναι σωστή, το Ισραήλ -αν και μπορεί- θα αποφύγει να εξολοθρεύσει τη Χαμάς. Θα την αφήσει να συνεχίσει να λεονταρίζει, απειλώντας το εβραϊκό κράτος, τη Φατάχ, τις αραβικές κυβερνήσεις (που σιωπούν εκκωφαντικά στην παρούσα σύγκρουση). Μπορεί να λαθεύω. Αλλά με ποιον να συζητήσω; Οι αναλύσεις στη χώρα μας είναι του τύπου «οι Εβραίοι είναι στη ρίζα του κακού» (Μ. Θεοδωράκης) και «είναι οι ναζί της εποχής μας» (Μανώλης Γλέζος). Η εθνική ομοψυχία δε σηκώνει συζήτηση.
Ούτε δίνει δυάρα τσακιστή για τις αντιφάσεις της. Εύστοχα έγραψε ο Πάσχος Μανδραβέλης (Καθημερινή, 8/1/09) ότι αυτοί που μπήγουν τις γοερότερες κραυγές για τη σκληρή πολιτική του Ισραήλ είναι οι κήρυκες της σκληρής πολιτικής απέναντι στον «Δαβίδ» της δικής μας διαμάχης, απέναντι στην ακατονόμαστη βόρεια γείτονά μας. Εκείνοι που θρηνούν για τον αποκλεισμό της Γάζας ήταν οι πιο ένθερμοι χειροκροτητές του ελληνικού εμπάργκο κατά της «Φυρομίας».
e-mail: diongous@central.ntua.gr
