Εκρηκτικό το εργασιακό κλίμα στη Γαλλία

Τι τον έπιασε τον Νικολά Σαρκοζί; Αυτός που είναι πάντα τόσο προσεκτικός στα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, αυτή τη φορά υιοθέτησε ακριβώς την αντίθετη θέση από την πλειοψηφία των Γάλλων. Περί τίνος επρόκειτο; Μα, για τις αυξανόμενες περιπτώσεις σχετικά βίαιων αντιδράσεων των εργαζομένων, όταν μαθαίνουν (ενίοτε και με... φαξ) ότι κλείνει το εργοστάσιο στο οποίο δούλευαν χρόνια. Έτσι σύμφωνα με δημοσκόπηση που προηγήθηκε των γεγονότων με πρωταγωνιστές του εργαζόμενους της, γερμανικής ιδιοκτησίας, Κοντινεντάλ (κατασκευή λαστίχων αυτοκινήτων) στην πόλη Κλαιρουά, το 30% εγκρίνει τους εγκλεισμούς των διευθυντών των επιχειρήσεων που απολύουν, το 63% "τους καταλαβαίνει" και μόλις ένα 7% τους καταδικάζει. "Τί είναι αυτά τα πράγματα, να εγκλωβίζονται οι άνθρωποι;", αναρωτήθηκε "αθώα" ο Σαρκοζί. Ζούμε σε κράτος δικαίου, δεν θα αφήσω να γίνονται τέτοια πράγματα". Το κλείσιμο του εργοστασίου στην Κλαιρουά αφήνει χωρίς δουλειά πάντω από 3.000 άτομα - αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος επίδειξης αλληλεγγύης από τους κατοίκους της Κομπιέν που διαδήλωσαν υπέρ των εργαζομένων στις 19 Απριλίου, με το σύνθημα "Είμαστε όλοι εργαζόμενοι της Κοντινεντάλ"...

Βέβαια την απάντηση του την έδωσε εμμέσως η εθνική γραμματέας του ΓΚΚ, Μαρί Ζωρζ Μπιφέ που τόνισε ότι ο "θυμός των εργαζομένων είναι δικαιολογημένος" και επεσήμανε ότι οι εργαζόμενοι καταφεύγουν σε ακραίες μεθόδους προκειμένου να αποσπάσουν την έναρξη διαπραγματεύσεων. Και παρομοίωσε τη διεύθυνση της Κοντινεντάλ με έναν... τοίχο. "Όταν βρίσκεστε μπροστά σε έναν τοίχο, εκφράζεται η απελπισία. Ακούστε τους μισθωτούς της Κοντινεντάλ, έχουν την αίσθηση ότι βρίσκονται μπροστά σε έναν τοίχο, μπροστά στην πολυεθνική που τους κατευθύνει", είπε χαρακτηριστικά η Μπιφέ, αναφερόμενη στην καταστροφή μέρους του εργοστασίου της εταιρείας στην Κλαιρουά, ενώ εισέβαλαν και στα γραφεία της υπονομαρχίας της Κομπιέν, καταστρέφοντάς τα. Είχαν μόλις μάθει ότι το δικαστήριο είχε απορρίψει το αίτημα τους να ακυρωθεί ή να ανασταλεί η διαδικασία κλεισίματος του εργοστασίου τους... Των επεισοδίων αυτών είχαν προηγηθεί πολλές περιπτώσεις αγανακτισμένων εργαζομένων που είχαν εγκλωβίσει για λίγες ώρες στα γραφεία τους διευθυντικά στελέχη επιχειρήσεων που είχαν ανακοινώσει μαζικές απολύσεις ή κλείσιμο εργοστασίων (περιπτώσεις Fnac, Conforama, Caterpillar, Molex, Sony, Faurecia, κ.ά.)...

Σιγά - σιγά η αντίδραση της κυβέρνησης άρχισε να οργανώνεται. "Προπομπός" της, η πιστή, συντηρητική εφημερίδα Φιγκαρό, που στις 9 Απριλίου αφιέρωσε, όχι ένα άρθρο ή μια σελίδα αλλά ολόκληρο "φάκελο" στο θέμα των "επικίνδυνων εκτροπών των κοινωνικών συγκρούσεων"... Και η εφημερίδα του Μ. Ντασώ, βιομηχάνου εξοπλιστικών συστημάτων, προειδοποίησε για "επιστροφή στη δεκαετία του 1970": "Οι εγκλεισμοί των επιχειρηματιών πολλαπλασιάζονται χωρίς να προκαλούν έντονες αντιδράσεις. Τα βιβλία που ονειρεύονται εξεγέρσεις, κάνουν θραύση στα βιβλιοπωλεία", παρατηρεί έντρομη η εφημερίδα, που καταγγέλλει τους "διανοούμενους και τους καλλιτέχνες που κάνουν εκκλήσεις για επανάσταση", ακόμη και για "εξέγερση"... Οποία φρίκη...

Πάντως οι εργαζόμενοι δεν φαίνεται να κάμπτονται - "μας γνωρίσατε αρνιά, έχουμε γίνει λιοντάρια", φώναζαν εκείνοι της Κοντινεντάλ λίγο πριν καταστρέψουν τα γραφεία της υπονομαρχίας της Κομπίεν. Για παράδειγμα οι εργαζόμενοι της Κοντινεντάλ ταξίδεψαν με τρένα στο Αμβούργο, ενώθηκαν με τους ντόπιους συναδέλφους τους, στο πλαίσιο κοινής διαμαρτυρίας, καθώς οι μέτοχοι της εταιρείας είχαν τη Γενική τους Συνέλευση στην πόλη αυτή. "Δεν θα δεχθούμε η ζωή χιλιάδων οικογενειών να θυσιαστεί στο βωμό των δικών σας, χωρίς όρια, ορέξεων", διάβασε το μεταφρασμένο κείμενο των Γάλλων συναδέλφων του ο Γερμανός συνδικαλιστής Χέλμουτ Κριμπ, υπό τα χειροκροτήματα των μικρομετόχων. Την ίδια στιγμή (και αυτό είναι ενδεικτικό των φόβων της γαλλικής κυβέρνησης), ο πρωθυπουργός Φιγιόν, ο οποίος είχε δηλώσει ότι θα διωχθούν οι εργαζόμενοι που "έκαναν καταστροφές", έσπευδε να χαρακτηρίσει "σοβαρή" την πρόταση ομίλου του... Ντουμπάι να εξαγοράσει το εργοστάσιο της Κοντινεντάλ στην Κλαιρουά...

"Οργή" και "απελπισία" είναι οι λέξεις που έρχονται συχνότερα στα χείλη των εργαζομένων, ενώ την ίδια στιγμή οι συνδικαλιστικοί αντιπρόσωποι προσπαθούν να "καναλιζάρουν" τις δράσεις των εργαζομένων προκειμένου να αποφευχθούν τις εκρήξεις αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό λόγω, συχνά, της αδιαλλαξίας, των διευθυντικών στελεχών. "Προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τα περιθώρια που διαθέτουν, δηλαδή προσφυγή στη Δικαιοσύνη των Επιτροπών της Επιχείρησης, κ.ά., αλλά όταν τα διευθυντικά στελέχη δεν θέλουν να καταλάβουν, είναι φυσιολογικό να στραφούν προς τη βάση", εκτιμά η Ανίκ Κουπέ, εκπρόσωπος του συνδικάτου Solidaires. Υπάρχουν επίσης και περιπτώσεις που οι εργαζόμενοι "αδειάζουν" τους εκπροσώπους τους - όπως έγινε όταν η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων της Caterpillar το "πρωτόκολλο για το τέλος της σύγκρουσης" που είχαν αποδεχθεί οι εκπρόσωποί τους την περασμένη Κυριακή...

Όσο δε περνούν οι μέρες και πλησιάζει η Πρωτομαγιά, είναι βέβαιο ότι οι κοινωνικές εντάσεις θα κλιμακωθούν - κάτι που φοβάται ο Σαρκοζί, αυτός που έχει δηλώσει ότι "στη Γαλλία πλέον γίνονται απεργίες και κανείς δεν το καταλαβαίνει"... Τώρα πια, αρκετοί από τους βιομηχάνους φίλους του έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι το κοινωνικό κλίμα στη χώρα έχει γίνει εξαιρετικά "βαρύ"...