Αοπλοι µπροστά στην ανεργία

Επώδυνες αλλαγές στα εργασιακά σε καιρό ύφεσης

Ελίζα Παπαδάκη, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2010-07-14

Εφόσον η νέα νοµοθεσία για το ασφαλιστικό σύστηµα τελικά πέρασε στη Βουλή, πράγµα που δεν ήταν δεδοµένο, το ζήτηµα τώρα είναι να συµβάλει στο σηµαντικό µέρος που της αναλογεί ώστε να µειωθούν δραστικά τα δηµόσια ελλείµµατα τα αµέσως επόµενα χρόνια. Γι’ αυτό τον λόγο προ πάντων την προώθησε η κυβέρνηση επειγόντως. Ταυτόχρονα ήθελε να στείλει ένα σήµα προς τις αγορές, όπου αναγκαστικά θα στραφεί ξανά για δανεισµό σε δύο χρόνια: ότι ανακόπηκε η δυναµική που οδηγούσε τη δαπάνη για συντάξεις στη χώρα µας από ένα υψηλό 12% του ΑΕΠ σήµερα σε ένα εξωφρενικό 25% το 2050, δηλαδή στην κατάρρευση του όλου συστήµατος πολύ νωρίτερα.

Επιτακτικές ανάγκες αναµφίβολα και οι δύο στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, δεν συγκροτούσαν ωστόσο τη ριζική ασφαλιστική µεταρρύθµιση που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία: πλήρης ισονοµία δεν καθιερώνεται, η αλληλεγγύη προς τους ασθενέστερους και τις επόµενες γενιές έµεινε λειψή, δεν ενθαρρύνεται η νόµιµη απασχόληση µε αποτελεσµατικά µέτρα που θα εξάλειφαν την εκτεταµένη εισφοροδιαφυγή, τη µεγαλύτερη πληγή του συστήµατος. Τόσο βιαστικά συντάχθηκαν, συζητήθηκαν, τροποποιήθηκαν τα δύο ασφαλιστικά νοµοσχέδια, ψηφίστηκε το γενικό και έπεται του Δηµοσίου, που ελάχιστα πρόλαβαν να ενηµερωθούν οι ενδιαφερόµενοι, δηλαδή όλος ο πληθυσµός, καθόλου να συµµετάσχουν στη διαµόρφωση ενός βιώσιµου συστήµατος, να συνοµολογήσουν εντέλει ένα νέο κοινωνικό συµβόλαιο, µεταξύ τους και µε το κράτος. Σε διαπραγµάτευση µε συνδικαλιστικούς εκπροσώπους τέθηκαν επιµέρους προνόµια, για να περικοπούν τελικά κατά το µεγαλύτερο µέρος απότοµα, όχι επειδή ήθελε η κυβέρνηση αλλά λόγω των εξωτερικών πιέσεων που δέχεται. Κραυγαλέο παράδειγµα η πρόωρη σύνταξη των δηµοσίων υπαλλήλων µητέρων, που µέχρι χθες ακόµη παιζόταν να παραταθεί κι άλλο: ένα προνόµιο που αγνοούν οι ασφαλισµένες του ιδιωτικού τοµέα, υποχρεωµένες να εργάζονται, συχνά πιο σκληρά, δεκαπέντε χρόνια περισσότερο ώσπου να αποκτήσουν το δικαίωµα να βγουν στη σύνταξη.

Το θέµα εποµένως θα πρέπει να ξανανοίξει, όχι για να αποκατασταθούν οι παλιές αδικίες και ανορθολογισµοί, όπως υπαινίσσονταν διάφοροι στη Βουλή, αλλά αντίθετα, για να πάµε σε ένα σύστηµα πιο αλληλέγγυο, ενιαίο και βιώσιµο, που να το δεχτεί και να το στηρίξει η κοινωνία, µε αφετηρία τις επώδυνες τωρινές περικοπές που άρχισαν πάντως να περιορίζουν τις ανισότητες. Στο µεταξύ όµως επιβάλλεται άλλη προτεραιότητα: η ανερχόµενη ανεργία, επίσηµα καταγεγραµµένη στο 11,7% ήδη, 22,3% στις ηλικίες 15-29 ετών, µε όλες τις προβλέψεις να την ανεβάζουν υψηλότερα του χρόνου.

Στον νόµο για το Ασφαλιστικό ενσωµατώθηκε ένα άρθρο (το 74) το οποίο αλλάζει βασικές εργασιακές ρυθµίσεις. Οι δύο αλλαγές που επιχειρούνται εκεί υποδείχθηκαν για να ενισχύσουν την απασχόληση: µειώνεται το κόστος των απολύσεων (η αποζηµίωση που δικαιούνται οι εργαζόµενοι) για να προσλαµβάνει πιο εύκολα ο εργοδότης, χωρίς να φοβάται πόσα θα πληρώσει για να ελαττώσει πάλι το προσωπικό του όταν πέσουν οι δουλειές. Και ο κατώτατος µισθός µειώνεται στο 84% του οριζόµενου από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύµβαση Εργασίας για εργαζοµένους 18-25 ετών µε τις ασφαλιστικές τους εισφορές να επιχορηγούνται από τον ΟΑΕΔ (αν θα έχει να δίνει), στο 70% στις ηλικίες 15-18 για έναν χρόνο µαθητείας, ως κίνητρο για να προσλάβουν οι επιχειρήσεις περισσότερους νέους. Είναι όµως αµφίβολο τι θα αποδώσουν δύο αποκοµµένα µέτρα. Ακόµη και σε συνθήκες οµαλές οι φθηνότερες απολύσεις θα χρειάζονταν χρόνο για να παρακινήσουν τυχόν σε προσλήψεις, πόσω µάλλον στην ύφεση. Στη δε παρέµβαση στον µισθό των νέων παραβλέπεται πόσο πολλοί ήδη εργάζονται µε πολύ χαµηλές αµοιβές, εκτός νόµου και ανασφάλιστοι, γιατί αλλιώς δεν βρίσκουν καθόλου δουλειά.

Στην πρόσφατη ετήσια έκθεση για την απασχόληση ο ΟΟΣΑ παρουσιάζει τη µεγάλη άνοδο της ανεργίας – 17 εκατοµµύρια – αφότου ξέσπασε η κρίση και τις πολιτικές που ακολουθούνται στις διάφορες χώρες. Εντυπωσιακή εξαίρεση είναι η Γερµανία, όπου η ανεργία δεν ανέβηκε µεταξύ Δεκεµβρίου 2007 και Μαρτίου 2010, αντίθετα υποχώρησε ελαφρά, µολονότι το ΑΕΠ έπεσε 5,5% πέρυσι. Εξηγείται όµως. Οι πολλές οργανωµένες επιχειρήσεις εκεί επενδύουν στην κατάρτιση των εργαζοµένων τους, άρα δεν τις συµφέρει να τους χάσουν. Επιπλέον, εργοδότες και συνδικάτα είχαν συµφωνήσει από παλιά την «περικοµµένη εργασία», λιγότερες ώρες αλλά µε περιορισµένη εισοδηµατική απώλεια, καθώς πλήρωναν εισφορές για να καλυφθεί σηµαντικό µέρος του µισθού.

Επιχειρηµατικά σχέδια που να βασίζονται αντίστοιχα στους εργαζοµένους εδώ δυστυχώς δεν βλέπουµε, ούτε κάποιο αποτέλεσµα για την απασχόληση από τις συζητήσεις εργοδοτών και ΓΣΕΕ µήνες τώρα. Οσο δε για το καλό νέο από το κράτος, ότι µειώθηκε το έλλειµµα στο µισό το πρώτο εξάµηνο κατά 8,2 δισ., τα 2,4 δισ. ήταν µείωση επενδύσεων...

Θέματα επικαιρότητας: Οικονομική κρίση

Δημήτρης Λιάκος

Σκέψεις, με αφορμή το βιβλίο της Άνγκελα Μέρκελ

Δημήτρης Λιάκος, 2024-12-01

Η έκδοση των απομνημονευμάτων της Άνγκ. Μέρκελ και οι αναφορές...

Περισσότερα
Φίλιππος Σαχινίδης

Προοδευτικές προτάσεις για την οικονομία σε συνθήκες permcrisis

Φίλιππος Σαχινίδης, 2022-11-21

H λέξη της χρονιάς για το 2022 σύμφωνα με το λεξικό Collins είναι...

Περισσότερα
Θανάσης Θεοχαρόπουλος

Η αδιέξοδη οικονομική πολιτική θα φέρει λουκέτα και ανεργία

Θανάσης Θεοχαρόπουλος, 2021-02-02

Η πανδημία του Covid19 άλλαξε ριζικά τα δεδομένα παγκοσμίως...

Περισσότερα
Γιάννης Βούλγαρης

Τι μαθαίνουμε από την τριπλή κρίση;

Γιάννης Βούλγαρης, 2020-09-12

Λίγες ήταν ευτυχώς οι φορές που η μεταπολιτευτική Ελλάδα...

Περισσότερα

Εικόνα δύσβατης πορείας

Αντώνης Παπαγιαννίδης, 2020-06-25

Είναι αλήθεια πως στην Ελληνική πραγματικότητα συχνά υπάρχει...

Περισσότερα
Κώστας Καλλίτσης

Από τη χαμένη 10ετία, μην πάμε στη χαμένη γενιά

Κώστας Καλλίτσης, 2020-05-10

Η καταιγίδα έχει όνομα, λέγεται ανεργία. Και θα είναι σφοδρή....

Περισσότερα
Αντώνης Λιάκος

Πλοήγηση μέσω κρίσεων

Αντώνης Λιάκος, 2020-05-03

Η τωρινή κρίση της πανδημίας, και η οικονομική που σέρνει...

Περισσότερα

Μειώστε τους φόρους στους μισθωτούς

Αντώνης Καρακούσης, 2019-10-20

Η μακρόχρονη κρίση και το πλήθος των μέτρων, μνημονιακών...

Περισσότερα

Άρθρα/ Οικονομία-Εργασία

Κώστας Καλλίτσης

Η εκδίκηση των γεγονότων

Κώστας Καλλίτσης, 2025-06-22

Ο λήθαργος δεν είναι μόνο της καθ’ ημάς ελίτ πρόβλημα. Είναι...

Κώστας Καλλίτσης

Η μεγάλη ασυμμετρία

Κώστας Καλλίτσης, 2025-06-15

Ο πληθωρισμός στην Ευρώπη αποκλιμακώνεται, καθ΄ ημάς κλιμακώνεται....

Μάνος Ματσαγγάνης

Το χαμένο στοίχημα της γεωργίας

Μάνος Ματσαγγάνης, 2025-06-08

Είναι τόσο εξόφθαλμα και τόσο εξοργιστικά όσα έχουν έρθει...

Κώστας Καλλίτσης

Στεγαστικό και μαύρο χρήμα

Κώστας Καλλίτσης, 2025-06-01

Θα επιλυθεί το στεγαστικό πρόβλημα έτσι; Όχι. Μήπως, τουλάχιστον,...

Κώστας Καλλίτσης

Ο πρωταθλητισμός της υποδιαστολής

Κώστας Καλλίτσης, 2025-05-25

Η κυβέρνηση επιδίδεται σε έναν (ιδιάζοντα) πρωταθλητισμό,...

Λόης Λαμπριανίδης

Νέες τροπολογίες στον αναπτυξιακό νόμο: Μεταρρύθμιση ή διαχείριση αδυναμιών;

Λόης Λαμπριανίδης, 2025-05-23

Οι θριαμβολογίες του υπουργού, που παρουσιάζουν την απλή...

Κώστας Καλλίτσης

Η αξία και η τιμή της εργασίας

Κώστας Καλλίτσης, 2025-05-11

Θα επιλέγατε να εργαστείτε αν είχατε την οικονομική δυνατότητα...

Κώστας Καλλίτσης

Μειώσεις φόρων;

Κώστας Καλλίτσης, 2025-04-27

...Δεν χρειάζονται γενικά μειώσεις φόρων –και τί θα γίνει,...

Κώστας Καλλίτσης

Δασμοί, συνέπειες και αντιδράσεις

Κώστας Καλλίτσης, 2025-04-13

Τα τύμπανα του δασμολογικού πολέμου δεν φαίνεται να σιγούν...

Κώστας Καλλίτσης

Το άμεσο κόστος των δασμών

Κώστας Καλλίτσης, 2025-04-06

Είναι συζητήσιμο αν η περασμένη Τετάρτη, 2 Απριλίου, όταν...

Ποιός λέει ψέμματα; Η EUROSTAT ή ο Μητσοτάκης;

Νικόλ Λειβαδάρη, 2025-03-31

Την ίδια μέρα που ανακοινώθηκε η αύξηση του κατώτατου μισθού...

Κώστας Καλλίτσης

Παραίτηση από τη ρήτρα διαφυγής

Κώστας Καλλίτσης, 2025-03-30

Ηκυβέρνηση δείχνει ότι αδημονεί να εκμεταλλευθεί τη ρήτρα...

×
×