Βουλιάζουν γιατί δεν αλλάζουν
Κώστας Κάρης, Κυριακάτικη Αυγή, Δημοσιευμένο: 2010-07-25
Ο τελευταίος δικομματικός καβγάς στήθηκε γύρω από τις ευθύνες του γραφείου του Κ. Καραμανλή για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, επιβεβαιώνοντας ότι δεν βάζουν μυαλό. Σαν να μη γίνονται όλα εν μέσω κρίσης, ύφεσης μέτρων...
ΟΠΩΣ και στο παρελθόν, επανελήφθησαν τα ίδια χαρακτηριστικά: άρνηση της κοινής λογικής, το κομματικό συμφέρον είναι πάντα πάνω από το δημόσιο και την ισοπολιτεία, αποσιώπηση των μηχανισμών του σκανδάλου. Ο κ. Αγγέλου και το γραφείο Καραμανλή (δηλαδή ο ίδιος) κι από κοντά η Ν.Δ., που διαμαρτύρονται για τους βαρείς περιοριστικούς όρους, δεν έχουν τίποτα να πουν για την ουσία της υπόθεσης. Δεν ήξεραν... Δεν έχουν τίποτα να πουν για πώς στήθηκε το σκάνδαλο. Αν και ανώτατοι δημόσιοι λειτουργοί, δεν θεωρούν ότι οφείλουν να απολογηθούν για τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας. Ο όρκος σιωπής προς την κομματική ηγεσία είναι ισχυρότερος της δέσμευσης να υπηρετούν το δημόσιο. Εξάλλου και για τον υπερδανεισμό δεν φταίνε αυτοί, φταίνε οι άλλοι... Οι άλλοι, οι κυβερνητικοί του ΠΑΣΟΚ κάνουν πως δεν θυμούνται ότι η στάση αυτή είναι καθρέφτης της δικής τους στάσης σε όλες τις σκαστές περιπτώσεις σκανδάλων.
ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ συμφέρον είναι πάνω από το δημόσιο, το οποίο έχει κατατμηθεί σε κομματικά (ή άλλα) επιμέρους ισχυρά συμφέροντα. Αντιλαμβάνονται όλοι στη χώρα την αλήθεια, αλλά το κομματικό σύστημα την αρνείται. Γι’ αυτό απαξιώνονται όλο και περισσότερο στη συνείδηση των πολιτών. Όχι μόνο τα κόμματα. Και η δικαιοσύνη. Που δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Ο κ. Σανιδάς επιχειρεί να αποσείσει τις ευθύνες του για την αντιμετώπιση του σκανδάλου των ομολόγων, υποστηρίζοντας ότι ψεύδεται ο άλλος ανώτατος δικαστικός λειτουργός κ. Ζορμπάς. Λες και το θέμα δεν είναι τι έκανε η δικαιοσύνη, αλλά ποιος είπε τι. Στόχος να αποκαλυφθούν όσο το δυνατό λιγότερα, να συγκαλυφθεί το σύστημα της σπατάλης, της διαφθοράς. Η θεσμική λειτουργία βουλιάζει γιατί κυριαρχείται από κομματικές δυνάμεις που αρνούνται να αλλάξουν, ενώ παριστάνουν ότι έλαβαν τα μηνύματα.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι οι άνθρωποι και οι μηχανισμοί του πελατειακού κράτους απλώς περιμένουν να περάσει η μπόρα. Αυτό προκύπτει και από το πώς χειρίζεται το κυβερνητικό κόμμα την κρίση. Είναι αλήθεια ότι η κυβερνητική πλευρά έχει επιχειρήματα όσον αφορά τις οικονομικές δυσκολίες, τις πιέσεις των δανειστών κ.λπ. Το κλίμα όμως μοιρολατρίας, σύγχυσης, συλλογικής αδράνειας και υποτονικότητας που έχει απλώσει στην κοινωνία είναι πολλαπλά ζημιογόνο και κυρίως παραλυτικό. Μπορεί να βοηθά για να περνούν ανώδυνα τα νομοθετήματα. Είναι όμως το ανάποδο από το αναγκαίο κλίμα για την ανάκαμψη της χώρας και της οικονομίας.
ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ; Το σύστημα της διαφθοράς και της ιδιοποίησης του δημοσίου χρήματος λουφάζει. Θα πληρώσουν τώρα μισθωτοί και συνταξιούχοι. Αλλά τίποτα δεν θα αλλάξει ουσιαστικά. Κι όταν θα έρθει η κατάλληλη στιγμή, θα ξαναρχίσουν οι γνωστοί να πράττουν τα ίδια. Μήπως κάποιο σκάνδαλο εκκαθαρίστηκε; Μήπως δεν θα πληρώσουμε τα δισ. στις υπερτιμολογήσεις των προμηθευτών των νοσοκομείων; Μήπως υπάρχει μεγαλύτερος έλεγχος και διαφάνεια στις δαπάνες; Περιορισμοί, μειώσεις υπάρχουν, αλλά έλεγχος; Μήπως έδωσε το υπουργείο Οικονομικών λογαριασμό τι κάνει με τους μεγαλο-φοροαπατεώνες;
ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ αν μπορούν εκείνοι να αλλάξουν. Ξέρουμε ότι δεν μπορούν να ηγηθούν στην προσπάθεια για τη διέξοδο από την κρίση. Γι’ αυτό πολλοί πολίτες που δεν απογοητεύονται περιμένουν τις κινήσεις από τα αριστερά, τις θετικές κινήσεις – δεν μπορούν να αντιληφθούν ποιο δρόμο ανοίγουν τα μέτωπα καταγγελίας και απόρριψης κάθε μέτρου.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ, ΔΙΕΞΟΔΟΣ μπορεί να χαραχθεί πάνω στις κατευθύνσεις που έχει επιλέξει η Δημοκρατική Αριστερά. Οικοδόμηση υπεύθυνης, ρεαλιστικής εναλλακτικής πολιτικής αντιμετώπισης της κρίσης και των επιπτώσεών της. Αυτή θα κινητοποιήσει τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας, θα ανατρέψει το μοιρολατρικό κλίμα. Δημόσιο συμφέρον, ριζική ανασυγκρότηση του κράτους, δίκαιη κατανομή των βαρών, ανάπτυξη της παραγωγικής βάσης, στήριξη της εργασίας, προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Ήττα του συστήματος διαφθοράς, σπατάλης, παράνομης και νόμιμης φοροδιαφυγής.