Ο ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΣ στρατός έπνιξε στο αίμα διαδήλωση Παλαιστινίων, 10 παιδιά νεκρά, 50 τραυματισμένα!

Πού και ποιος μπορεί να σταματήσει άραγε την εγκληματική πολιτική του υπ’ αριθμόν ένα εχθρού του Ισραήλ, του απάνθρωπου Σαρόν; Ποιος μπορεί να εξηγήσει από ποια λογική καθοδηγούνται νέα παιδιά που εξαπολύουν εκ του ασφαλούς από τα ελικόπτερα και τα άρματά τους ρουκέτες κατά αμάχων συνομηλίκων τους διαδηλωτών; Ποιο μίσος έχει τυφλώσει ένα μεγάλο κομμάτι αυτού του λαού, που βασανίστηκε, ταλαιπωρήθηκε, σφαγιάστηκε και τώρα δεν διστάζει να απαντά με τον ίδιο τρόπο σε έναν άλλο λαό που διεκδικεί κι αυτός το δικαίωμα να υπάρχει;

*** Κάποτε, έγραφε πριν από λίγο καιρό ένας Εβραίος -ευτυχώς υπάρχουν κι αυτοί...- που διαφωνεί με τη δολοφονική πολιτική Σαρόν, υπήρχε ένας εβραϊσμός της χαράς. Τώρα, προσθέτει, έχει πάρει τη θέση του ένας εβραϊσμός του μίσους... Δυστυχώς, θα προσθέταμε εμείς, δεν μπορεί να συνεχίσει το ισραηλινό κράτος να επικαλείται τη γενοκτονία των Εβραίων ως άλλοθι για να εγκληματεί καθημερινά, για να τορπιλίζει κάθε προσπάθεια συνύπαρξης, για να δυναμιτίζει την ειρήνη σε όλη τη Μέση Ανατολή, σε όλο τον κόσμο... Γιατί, καλλιεργώντας το μίσος και τη βία, δεν κάνει τίποτε άλλο από το να οπλίζει τους φανατικούς ή τους απόκληρους της άλλης πλευράς τροφοδοτώντας το φαύλο κύκλο της τρομοκρατίας...

*** Είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοια τύφλωση στο Ισραήλ, να μη συνειδητοποιούν και να μην εξεγείρονται οι πολίτες του μπροστά σ’ αυτές τις εικόνες, μπροστά σ’ αυτή την έξαρση βίας κατά αμάχων; Δεν καταλαβαίνουν ότι μπορεί η αμερικανική κυβέρνηση να ανέχεται αυτή την επικράτηση του εθνικιστικού σιωνισμού, αλλά όλη η παγκόσμια κοινότητα είναι απέναντί τους; Δεν αντιλαμβάνονται ότι, όσες ρουκέτες και βόμβες να ρίξουν, δεν πρόκειται ποτέ να εξολοθρέψουν ένα ολόκληρο λαό, ότι δεν μπορεί να υπάρξει άλλη λύση από τη συνύπαρξη με τους Παλαιστίνιους.