Ε.Ε.: στοιχεία αισιοδοξίας για το 2011
Π.Κ. Ιωακειμίδης, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2011-01-07
To 2010 υπήρξε ο δυσκολότερος χρόνος στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο χρόνος που έθεσε σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξή της.
Ωστόσο ο χρόνοςέκλεισεθετικά κυρίως µε τηναπόφαση για τη σύσταση του µόνιµου µηχανισµού (Ευρωπαϊκού Μηχανισµού Σταθερότητας - ESM) για την αντιµετώπιση έντονων δηµοσιονοµικών ανισορροπιών (ελλειµµάτων, χρέους) στο πλαίσιο της ευρωζώνης µε περιορισµένη τροποποίηση της Συνθήκης της Λισαβώνας. Ο µηχανισµός θα αρχίσει να λειτουργεί από τον Ιούνιο 2013 και παράλληλα θα τερµατισθεί η λειτουργία των σηµερινών προσωρινών µηχανισµών.
(Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι βεβαίως η τροποποίηση της Συνθήκης να επικυρωθεί και από τις είκοσι επτά χώρες - µέλη της Ενωσης χωρίς κάποιο «ατύχηµα» – απόρριψη – που θα περιπλέξει τα πράγµατα). Με τη δηµιουργία του µόνιµου µηχανισµού γίνεται ένα βήµα για την κάλυψη ενός σοβαρού ελλείµµατοςστο σύστηµα οικονοµικής διακυβέρνησης της Ενωσης. Ως γνωστόν, έναν χρόνο πριν, όταν κορυφώθηκε η ελληνική κρίση, η Ενωση δεν διέθετε απολύτως κανένα µέσο για την αντιµετώπιση της κατάστασης και έπρεπε να αυτοσχεδιάσει. Το κρίσιµο ερώτηµα βεβαίως είναι εάν ο µηχανισµός αυτός θα επιλύσει το πρόβληµα της ευρωζώνης στη ρίζα του. Η απάντηση είναι ότι δεν θα το επιλύσει. Συνιστά ένα σωστό βήµα αλλά τίποτα περισσότερο. Το ουσιαστικό πρόβληµα των περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης παραµένει. Και το θεµελιακό πρόβληµα δεν βρίσκεται στο υψηλό χρέος και τα δηµοσιονοµικά ελλείµµατα, αλλά στα ελλείµµατα ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας. Για την κάλυψη αυτών των ελλειµµάτων, Ενωση και κράτη - µέλη αρνήθηκαν µέσα στο 2010 ακόµη και να εξετάσουν την προώθηση των ενδεδειγµένων πολιτικών, όπως ισχυρότερη δηµοσιονοµική και οικονοµική ενοποίηση, προώθηση περισσότερο φιλόδοξης αναπτυξιακής πολιτικής και τελικά ισχυρότερη πολιτική Ενωση. Ωστόσο το κάπως αισιόδοξο στοιχείο για το 2011 είναι ότι οι πιέσεις για να κινηθεί η Ενωση προς τη λογική αυτή φαίνεται να αυξάνονται ακόµη και στο εσωτερικό χωρών έντονα απορριπτικών όπως της Γερµανίας µε πρώτο βήµα την έκδοση ευρωοµολόγου. Αλλά το πόσο γρήγορα θα κινηθεί η Ε.Ε. προς την κατεύθυνση αυτή και πόσο τελικά θα πεισθούν οι αγορές παραµένουν κρίσιµα ερωτηµατικά....
Ωστόσο ο χρόνοςέκλεισεθετικά κυρίως µε τηναπόφαση για τη σύσταση του µόνιµου µηχανισµού (Ευρωπαϊκού Μηχανισµού Σταθερότητας - ESM) για την αντιµετώπιση έντονων δηµοσιονοµικών ανισορροπιών (ελλειµµάτων, χρέους) στο πλαίσιο της ευρωζώνης µε περιορισµένη τροποποίηση της Συνθήκης της Λισαβώνας. Ο µηχανισµός θα αρχίσει να λειτουργεί από τον Ιούνιο 2013 και παράλληλα θα τερµατισθεί η λειτουργία των σηµερινών προσωρινών µηχανισµών.
(Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι βεβαίως η τροποποίηση της Συνθήκης να επικυρωθεί και από τις είκοσι επτά χώρες - µέλη της Ενωσης χωρίς κάποιο «ατύχηµα» – απόρριψη – που θα περιπλέξει τα πράγµατα). Με τη δηµιουργία του µόνιµου µηχανισµού γίνεται ένα βήµα για την κάλυψη ενός σοβαρού ελλείµµατοςστο σύστηµα οικονοµικής διακυβέρνησης της Ενωσης. Ως γνωστόν, έναν χρόνο πριν, όταν κορυφώθηκε η ελληνική κρίση, η Ενωση δεν διέθετε απολύτως κανένα µέσο για την αντιµετώπιση της κατάστασης και έπρεπε να αυτοσχεδιάσει. Το κρίσιµο ερώτηµα βεβαίως είναι εάν ο µηχανισµός αυτός θα επιλύσει το πρόβληµα της ευρωζώνης στη ρίζα του. Η απάντηση είναι ότι δεν θα το επιλύσει. Συνιστά ένα σωστό βήµα αλλά τίποτα περισσότερο. Το ουσιαστικό πρόβληµα των περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης παραµένει. Και το θεµελιακό πρόβληµα δεν βρίσκεται στο υψηλό χρέος και τα δηµοσιονοµικά ελλείµµατα, αλλά στα ελλείµµατα ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας. Για την κάλυψη αυτών των ελλειµµάτων, Ενωση και κράτη - µέλη αρνήθηκαν µέσα στο 2010 ακόµη και να εξετάσουν την προώθηση των ενδεδειγµένων πολιτικών, όπως ισχυρότερη δηµοσιονοµική και οικονοµική ενοποίηση, προώθηση περισσότερο φιλόδοξης αναπτυξιακής πολιτικής και τελικά ισχυρότερη πολιτική Ενωση. Ωστόσο το κάπως αισιόδοξο στοιχείο για το 2011 είναι ότι οι πιέσεις για να κινηθεί η Ενωση προς τη λογική αυτή φαίνεται να αυξάνονται ακόµη και στο εσωτερικό χωρών έντονα απορριπτικών όπως της Γερµανίας µε πρώτο βήµα την έκδοση ευρωοµολόγου. Αλλά το πόσο γρήγορα θα κινηθεί η Ε.Ε. προς την κατεύθυνση αυτή και πόσο τελικά θα πεισθούν οι αγορές παραµένουν κρίσιµα ερωτηµατικά....
