Διαφορετικές οι προοπτικές για την χώρα αν αντί του ΣΥΡΙΖΑ αξιωματική αντιπολίτευση ήταν η ΔΗΜ.ΑΡ.
Θέμης Βούλγαρης, Δημοσιευμένο: 2013-12-14
Σύντροφοι
Με την λέξη αυτή καλύπτω και τους συντρόφους θηλυκού γένους.
Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ των δύο συνεδρίων μας, έλαβαν χώραν εξαιρετικά γεγονότα τόσο στην χώρα μας όσο και σε Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο .
Γενικά οι εξελίξεις αυτές έχουν καταγραφεί και αξιολογηθεί στις θέσεις της Κ.Ε και σε ανακοινώσεις του γραφείου τύπου όπως και σε δηλώσεις και συνεντεύξεις του προέδρου και άλλων στελεχών του κόμματός μας.
Θ΄ αναφερθώ σε τρία σημεία :
Το πρώτο αφορά την συμμετοχή μας τον Ιούνιο του 2012 στην διακυβέρνηση της χώρας και στην μετά ένα χρόνο αποχώρησή μας από την τρικομματική κυβέρνηση.
Έχοντας παρακολουθήσει τις εξελίξεις και από τα δελτία τύπου του κόμματος και τις τοποθετήσεις του προέδρου και των στελεχών, πιστεύω ότι ορθολογικά σκεπτόμενος αποδέχθηκα την συμμετοχή στην τρικομματική κυβέρνηση και την μετά ένα χρόνο αποχώρησή μας ως μία συ-νεπή προς τις διακηρύξεις μας πορεία.
Ήδη τα αποτελέσματα των εκλογών του Μαϊου του 2012 κατέδειξαν την σαφή βούληση του Ελληνικού λαού να γυρίσει την πλάτη στις μονοκομματικές αυτοδύναμες κυβερνήσεις.
Η ΔΗΜ.ΑΡ ανταποκρινόμενη στην βούληση των πολιτών δεσμεύτηκε ότι «δεν θα αφήσει να βυθισθεί η χώρα στη ακυβερνησία με ορατό τον κίνδυνο χρεοκοπίας» και ζήτησε από το εκλογικό σώμα την δύναμη ώστε να «μπορέσει να δώσει λύση».
Μετά την παρέλευση ενός έτους συμμετοχής στις κυβερνητικές ευθύνες η διακυβέρνηση της χώρας διολίσθησε στην μετατροπή της τρικομματικής κυβέρνησης σε μονοκομματική.
Πιστεύω ότι ως μία από τις παθογένειες του κοινοβουλευτικού μας συστήματος θα πρέπει να καταγραφεί και η πάγια απουσία αξιόπιστης και αξιόλογης αντιπολίτευσης της οποίας ο θεσμικός ρόλος στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα είναι εξαιρετικά σημαντικός.
Άλλωστε και ο τελευταίος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσώφ είχε θεωρήσει αναγκαία την ύπαρξη αντιπολίτευσης ως συστατικό στοιχείο οποιασδήποτε αποτελεσματικής διακυβέρνησης.
Ας αναλογισθούμε σύντροφοι πόσο διαφορετικές θα ήταν οι προοπτικές για την χώρα μας αν αντί του ΣΥΡΙΖΑ αξιωματική αντιπολίτευση ήταν η ΔΗΜ.ΑΡ.
Το δεύτερο σημείο έχει σχέση με την δημιουργία του τρίτου πόλου, της κεντροαριστεράς και το κείμενο των 58 που έχει σαφή αναφορά στο θέμα.
Δυστυχώς ο δικομματισμός δηλαδή η ύπαρξη δύο πόλων υπήρξε ο καταλύτης των έντονων αντιπαραθέσεων, μανιχαϊστικών τοποθετήσεων, λαϊκισμών και εντάσεων της πολιτικής αντιπαράθεσης στην χώρα μας με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Αυτή η εικόνα προβάλλει ανάγλυφα στην παρούσα φάση με την δικομματική κυβέρνηση ν΄ αποτελεί τον ένα πόλο καθησυχάζοντας τους πάντες παρουσιάζοντας μία ειδυλλιακή, υπεραισιόδοξη εικόνα εξέλιξης των πραγμάτων, και από την άλλη μία αξιωματική αντιπολίτευση οβιδιακών μεταμορφώσεων, όσον αφορά τις προτεινόμενες πολιτικές, και κάποιες άλλες δυνάμεις της ήσσονος αντιπολίτευσης που θεωρούν πηγή των δεινών την ένταξη στην ευρωζώνη και την Ε.Ε, ενώ θ΄ αποτελούσε παράλειψη η μη αναφορά στην φιλοναζιστική Χ.Α.
Έτσι η ύπαρξη μίας αντιπολίτευσης που με την εποικοδομητική της πολιτική παρουσία συμβάλλει ουσιαστικά στην έξοδο της χώρας από την κρίση καθίσταται αναγκαία.
Αυτόν τον ρόλο έχει επωμισθεί η ΔΗΜ.ΑΡ.
Το τρίτο σημείο αναφέρεται στις Ευρωεκλογές. Επισημαίνω ότι ως εκλογικό σύστημα ισχύει η απλή αναλογική. Επομένως παρέχεται η δυνατότητα αυτόνομης καθόδου των κομμάτων έστω κι αν ανήκουν σε συγγενείς ιδεολογικούς χώρους. Θεωρώ δε αυτονόητη την ένταξή μας στην ομάδα του ευρωκοινοβουλίου “Προοδευτική συμμαχία των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο», εξουσιοδοτώντας την Κ.Ε για τις απαραίτητες διαδικαστικές ενέργειες.
(Κείμενο που επρόκειτο να παρουσιάσω από το βήμα του συνεδρίου αν μου δινόταν ο λόγος)
-----
Θέμης Βούλγαρης (σύνεδρος)
Περιφέρεια Αττικής - Κ.Ο Αγ. Παρασκευής
Με την λέξη αυτή καλύπτω και τους συντρόφους θηλυκού γένους.
Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ των δύο συνεδρίων μας, έλαβαν χώραν εξαιρετικά γεγονότα τόσο στην χώρα μας όσο και σε Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο .
Γενικά οι εξελίξεις αυτές έχουν καταγραφεί και αξιολογηθεί στις θέσεις της Κ.Ε και σε ανακοινώσεις του γραφείου τύπου όπως και σε δηλώσεις και συνεντεύξεις του προέδρου και άλλων στελεχών του κόμματός μας.
Θ΄ αναφερθώ σε τρία σημεία :
Το πρώτο αφορά την συμμετοχή μας τον Ιούνιο του 2012 στην διακυβέρνηση της χώρας και στην μετά ένα χρόνο αποχώρησή μας από την τρικομματική κυβέρνηση.
Έχοντας παρακολουθήσει τις εξελίξεις και από τα δελτία τύπου του κόμματος και τις τοποθετήσεις του προέδρου και των στελεχών, πιστεύω ότι ορθολογικά σκεπτόμενος αποδέχθηκα την συμμετοχή στην τρικομματική κυβέρνηση και την μετά ένα χρόνο αποχώρησή μας ως μία συ-νεπή προς τις διακηρύξεις μας πορεία.
Ήδη τα αποτελέσματα των εκλογών του Μαϊου του 2012 κατέδειξαν την σαφή βούληση του Ελληνικού λαού να γυρίσει την πλάτη στις μονοκομματικές αυτοδύναμες κυβερνήσεις.
Η ΔΗΜ.ΑΡ ανταποκρινόμενη στην βούληση των πολιτών δεσμεύτηκε ότι «δεν θα αφήσει να βυθισθεί η χώρα στη ακυβερνησία με ορατό τον κίνδυνο χρεοκοπίας» και ζήτησε από το εκλογικό σώμα την δύναμη ώστε να «μπορέσει να δώσει λύση».
Μετά την παρέλευση ενός έτους συμμετοχής στις κυβερνητικές ευθύνες η διακυβέρνηση της χώρας διολίσθησε στην μετατροπή της τρικομματικής κυβέρνησης σε μονοκομματική.
Πιστεύω ότι ως μία από τις παθογένειες του κοινοβουλευτικού μας συστήματος θα πρέπει να καταγραφεί και η πάγια απουσία αξιόπιστης και αξιόλογης αντιπολίτευσης της οποίας ο θεσμικός ρόλος στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα είναι εξαιρετικά σημαντικός.
Άλλωστε και ο τελευταίος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσώφ είχε θεωρήσει αναγκαία την ύπαρξη αντιπολίτευσης ως συστατικό στοιχείο οποιασδήποτε αποτελεσματικής διακυβέρνησης.
Ας αναλογισθούμε σύντροφοι πόσο διαφορετικές θα ήταν οι προοπτικές για την χώρα μας αν αντί του ΣΥΡΙΖΑ αξιωματική αντιπολίτευση ήταν η ΔΗΜ.ΑΡ.
Το δεύτερο σημείο έχει σχέση με την δημιουργία του τρίτου πόλου, της κεντροαριστεράς και το κείμενο των 58 που έχει σαφή αναφορά στο θέμα.
Δυστυχώς ο δικομματισμός δηλαδή η ύπαρξη δύο πόλων υπήρξε ο καταλύτης των έντονων αντιπαραθέσεων, μανιχαϊστικών τοποθετήσεων, λαϊκισμών και εντάσεων της πολιτικής αντιπαράθεσης στην χώρα μας με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Αυτή η εικόνα προβάλλει ανάγλυφα στην παρούσα φάση με την δικομματική κυβέρνηση ν΄ αποτελεί τον ένα πόλο καθησυχάζοντας τους πάντες παρουσιάζοντας μία ειδυλλιακή, υπεραισιόδοξη εικόνα εξέλιξης των πραγμάτων, και από την άλλη μία αξιωματική αντιπολίτευση οβιδιακών μεταμορφώσεων, όσον αφορά τις προτεινόμενες πολιτικές, και κάποιες άλλες δυνάμεις της ήσσονος αντιπολίτευσης που θεωρούν πηγή των δεινών την ένταξη στην ευρωζώνη και την Ε.Ε, ενώ θ΄ αποτελούσε παράλειψη η μη αναφορά στην φιλοναζιστική Χ.Α.
Έτσι η ύπαρξη μίας αντιπολίτευσης που με την εποικοδομητική της πολιτική παρουσία συμβάλλει ουσιαστικά στην έξοδο της χώρας από την κρίση καθίσταται αναγκαία.
Αυτόν τον ρόλο έχει επωμισθεί η ΔΗΜ.ΑΡ.
Το τρίτο σημείο αναφέρεται στις Ευρωεκλογές. Επισημαίνω ότι ως εκλογικό σύστημα ισχύει η απλή αναλογική. Επομένως παρέχεται η δυνατότητα αυτόνομης καθόδου των κομμάτων έστω κι αν ανήκουν σε συγγενείς ιδεολογικούς χώρους. Θεωρώ δε αυτονόητη την ένταξή μας στην ομάδα του ευρωκοινοβουλίου “Προοδευτική συμμαχία των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο», εξουσιοδοτώντας την Κ.Ε για τις απαραίτητες διαδικαστικές ενέργειες.
(Κείμενο που επρόκειτο να παρουσιάσω από το βήμα του συνεδρίου αν μου δινόταν ο λόγος)
-----
Θέμης Βούλγαρης (σύνεδρος)
Περιφέρεια Αττικής - Κ.Ο Αγ. Παρασκευής
