Το αντιρατσιστικό περνά και από τα... 38+1 κύματα

1. Είναι γνωστό ότι η προώθηση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου που καταρτίστηκε κατά την περίοδο της λεγομένης τρικομματικής κυβέρνησης, αν και πέρασε τα σαράντα κύματα τελικώς ανακόπηκε. Οι υπαίτιοι γνωστοί, οι λόγοι πιο γνωστοί, αποκαλύφθηκαν όμως εκείνοι που από σκοπιμότητα αδιαφόρησαν, αν δεν παρενέβαλαν εμπόδια, για την προώθησή του στη Βουλή μετά την αποχώρηση της ΔΗΜ.ΑΡ. από την κυβέρνηση. Απλά από καιρού εις καιρόν το επικαλούνταν.

2. Έτσι κατακαλόκαιρο εξαγγέλθηκε πομπωδώς από τα γνωστά Μέσα, που φροντίδα τους είναι να παρουσιάζεται ωραιοποιημένη η εικόνα της κυβέρνησης, ότι συμφωνήθηκε μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ να ολοκληρωθεί η κοινοβουλευτική διαδικασία ως προς το ταλαιπωρημένο νομοσχέδιο.

Οι εκλογές φαίνονται εγγύς, η Ν.Δ. δεν θα ήθελε να χρεωθεί την άρνηση ψήφισης ενός νομοσχεδίου που, ορθά, απαιτούν Οργανισμοί στους οποίους συμμετέχει και η Ελλάδα (βλ. Συμβούλιο της Ευρώπης) και με δεδομένο ότι τα κρούσματα ρατσισμού και ξενοφοβίας συνεχώς αυξάνονται στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Επιπρόσθετα, το ΠΑΣΟΚ μετά τη λήψη σειράς κυβερνητικών μέτρων που επιδείνωσαν την κατάσταση των Ελλήνων πολιτών, ιδίως των πιο αδύναμων οικονομικά και κοινωνικά, θέλησε να προβάλει το προοδευτικό του πρόσημο με την προώθηση του νομοσχεδίου.

3. Εν πάση περιπτώσει το νομοσχέδιο κατατέθηκε, έστω διαφοροποιημένο από εκείνο που είχε συμφωνηθεί τον Μάιο - Ιούνιο 2013 (π.χ. προστίθεται η προϋπόθεση η όποια ενέργεια, ρατσιστική ή ξενοφοβική, "να εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη" ή δεν συμπεριλάμβανε, το αρχικό τουλάχιστον σχέδιο, ως στοιχείο διακριτικού προσδιορισμού τον γενετήσιο προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου, ή μειώνει τις ποινές, ή δεν προβλέπει παράσταση πολιτικής αγωγής για την υποστήριξη κατηγορίας σε Ενώσεις Προσώπων ή Νομικών Προσώπων που συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου (EcoSoc) του ΟΗΕ κ.ά.).

Μια "λεπτομέρεια" που δεν λέει λίγα: Δεν προωθείται το νομοσχέδιο ως αυτοτελές, αλλά ως τροποποίηση του Ν.927/1979, ο οποίος ψηφίστηκε επί Κωνσταντίνου Καραμανλή -καλό είναι για τη Ν.Δ. να ακούγεται- για την ανάγκη να εναρμονιστεί η Εθνική Νομοθεσία μας με τη Διεθνή Σύμβαση "Περί κατάργησης πάσης μορφής φυλετικών διακρίσεων" της 7.3.1966.

4. Κάπου εδώ ήρθαν και οι "38"+1 -δηλαδή το πρωθυπουργικό περιβάλλον- που ζητούν να αναγνωριστεί ότι αποτελεί ποινικό αδίκημα η κακόβουλη άρνηση της "Γενοκτονίας των Χριστιανών της Ανατολής (Ποντίων, Μικρασιατών, Αρμενίων, Ασσυρίων)".

Και μόνο από την ανάγνωση των ονομάτων τους -από τους οποίους κάποιοι κατά καιρούς διατυπώνουν για άλλα ζητήματα σοβαρό πολιτικό λόγο- δεν μένει αμφιβολία ότι πρόκειται για κεντρική πολιτική επιλογή του κυβερνητικού κόμματος, που αποσκοπεί, εν όψει εκλογών, να μετρηθεί στο άνυδρο, πλέον, πεδίο υπεράσπισης του χριστιανισμού -ως να κινδυνεύει από άλλους- επιδιώκοντας ταυτόχρονα να ακυρώσει την πρωτοβουλία της ΔΗΜ.ΑΡ. που προώθησε το νομοσχέδιο, αλλά και κομμάτων της Αριστεράς -ιδίως του ΣΥΡΙΖΑ- που επιδιώκει τη βελτίωση του νομοσχεδίου με σειρά τροπολογιών.

Συμπέρασμα: Το νομοσχέδιο αποτέλεσε για την κυβέρνηση μέρος του πολιτικού παιγνίου και του προεκλογικού της σχεδιασμού και όχι δείγμα υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ωστόσο, τον λόγο έχει πλέον το ΠΑΣΟΚ, μετά μάλιστα και την εξαγγελία αναβολής της συζήτησης του νομοσχεδίου, να μας γνωρίσει ποιοι, επιτέλους, δεν θέλουν την ψήφισή του.

5. Όσο για την αναγνώριση της βάρβαρης και με πολύ αίμα εκδίωξης των χριστιανικών πληθυσμών του Πόντου, της Ανατολικής Θράκης και της Μικράς Ασίας, ως γενοκτονίας, είναι αλήθεια ότι το 1994 το ΠΑΣΟΚ, ασκώντας μια τριτοκοσμικής αντίληψης εξωτερική πολιτική, εισήγαγε σχετική πρόταση που ψηφίστηκε από τη Βουλή (ο Συνασπισμός ήταν εκτός Βουλής) (Βλ. "Αυγή" 20.8.2014, Ν. Φίλης). Ωστόσο, από τότε δεν προβλήθηκε η απόφαση αυτή σε διεθνείς Οργανισμούς. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι τη σχετική τροπολογία στο εκκρεμές νομοσχέδιο δεν κατέθεσαν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αλλά της Ν.Δ.

6. Κατά τα άλλα, για την ιστορικού, κυρίως αλλά όχι μόνο, περιεχομένου συζήτηση σχετικά με το εάν η αιματηρή εκδίωξη των Ποντίων της Ανατολικής Θράκης και Μικράς Ασίας χαρακτηρίζεται ως γενοκτονία ή εθνοκάθαρση αρκούμαι στην επίκληση της ιστορικής έρευνας, ακόμη δε και στην αναφορά στο Λεξικό Γ. Μπαμπινιώτη: "Γενοκτονία: η προσχεδιασμένη, συστηματική και ολοκληρωτική εξόντωση φυλής ή έθνους: η - των Αρμενίων από τους Τούρκους / η - των Εβραίων από τους Ναζί". "Εθνοκάθαρση: η μαζική εκδίωξη των μελών μιας εθνότητας από μια περιοχή ή και ο αφανισμός τους, με σκοπό συνήθως τη βίαιη εξασφάλιση πληθυσμιακής ομοιογένειας σε μια γεωγραφική περιοχή για γεωπολιτικούς σκοπούς".

7. Σε κάθε περίπτωση, ας μην επιχειρείται για μια ακόμα φορά η κανονικοποίηση της Ιστορίας, ας μην παρεμποδίζουμε την ιστορική έρευνα και τέλος ας γίνει από όλους δεκτό ότι η προστασία του λόγου και της ελεύθερης σκέψης επ’ ουδενί μπορεί να αποτελέσει στοιχείο ευκαιριακής πολιτικής.