Οι Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία στο προσκήνιο
Τάκης Αναστόπουλος, Θάρρος, Καλαμάτα, Δημοσιευμένο: 2015-10-08
Οι Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία συμμετείχαν στις τελευταίες εκλογές μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ μέσα από το κοινό ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Όπως και με την Ελιά στις ευρωεκλογές, ο σκοπός όσων πήραμε μέρος σε αυτή την κοινή προσπάθεια δεν ήταν να αποτελέσουμε ένα πολιτικό άλλοθι για το ΠΑΣΟΚ ούτε να του παράσχουμε ένα εκλογικό σωσίβιο. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν είναι ένα βραχύβιο σχήμα μιας χρήσης, αλλά προσδοκά να προσφέρει το πλαίσιο μέσα από το οποίο θα μετεξελιχθούν τα μέρη που την απαρτίζουν σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.
Σε αυτήν την προσπάθεια οι Κινήσεις Πολιτών φιλοδοξούν να παίξουν ρόλο καταλύτη. Να εκφράσουν μία κρίσιμη μάζα συμπολιτών μας που αναγνωρίζουν ως πολιτικό και ιδεολογικό τους στίγμα τη Σοσιαλδημοκρατία και να συμβάλουν με προγραμματικό τρόπο, με θετικές προτάσεις και σε καθημερινή επαφή με την κοινωνία, στη διατύπωση θέσεων που θα κινούνται σε τρεις άξονες: (α) οι μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες να γίνουν στη νομοθεσία, τις δομές του Κράτους, στην οργάνωση της οικονομίας, για να ανοίξει ο δρόμος της ανάπτυξης, (β) η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και η εξέλιξη της ίδιας της Ευρώπης και (γ) η ανάληψη πρωτοβουλιών για την ενότητα του χώρου της κεντροαριστεράς.
Στις πρόσφατες εκλογές ο Τσίπρας δεν κέρδισε στα σημεία, η νίκη του είναι καθαρή και προσωπική. Διέψευσε όσους λέγαμε ότι θα αποτελέσει αριστερή παρένθεση: ήρθε για να μείνει για καιρό και θα κάνει όσες κωλοτούμπες χρειαστούν για να το επιτύχει. Δε θα είναι έκπληξη αν κάνει μία ακόμα στροφή και προσπαθήσει να παρουσιαστεί ως ο εκφραστής της Κεντροαριστεράς και να απλωθεί στα πιο ευάερα και ευήλια δικά μας χωράφια.
Όμως, ο λόγος και, κυρίως, η καθημερινή πρακτική της κυβέρνησης δεν έχουν τίποτα το μεταρρυθμιστικό και η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας παραμένει μετέωρη.
Ωστόσο, η αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να γίνεται ούτε με αφορισμούς ούτε με εξορκισμούς. Ο μόνος τρόπος να του ανακόψουμε τη φόρα είναι να αναλάβουμε έγκαιρα, δηλαδή άμεσα, πρωτοβουλίες σύγκλισης, με στόχο την όσμωση και τελικά τη συνένωση με τους όμορους πολιτικούς οργανισμούς, καθώς και πρόσκλησης σε προσωπικότητες που ανήκουν στο χώρο, αλλά παραμένουν αδρανείς. Η ίδρυση ενός φορέα που να εκφράζει τις αρχές της σοσιαλδημοκρατίας είναι μία αναγκαιότητα. Και το ρόλο αυτό του καταλύτη και του μοχλού πίεσης μπορούν πιο πειστικά να τον παίξουν οι Κινήσεις Πολιτών παρά το ΠΑΣΟΚ ή το Ποτάμι. Αυτή η προοπτική είναι εφικτή, γιατί η συγκυρία είναι ευνοϊκή.
Για αυτό επείγει τώρα να αντιμετωπίσουμε τα οργανωτικά θέματα, με όση σύνεση χρειάζεται, προκειμένου να αποκτήσουμε μία συνεκτική δομή. Ήδη η Δημοκρατική Συμπαράταξη προχωρά στη σύσταση οργάνων σε κεντρικό και σε περιφερειακό επίπεδο με τη συμμετοχή και εκπροσώπων των Κινήσεων Πολιτών.
Απο τη μεριά της, αλλά στο ίδιο πνεύμα, η 30μελής συντονιστική επιτροπή των Κινήσεων Πολιτών πρόκειται σύντομα να ανακοινώσει τη δημιουργία τριών ομάδων εργασίας που θα ασχοληθούν με τα οργανωτικά, τα επικοινωνιακά και με θέματα προγράμματος.
Παράλληλα, αυτό που προέχει είναι να φτιάξουμε ομάδες εργασίας οι οποίες θα επεξεργαστούν θέσεις που θα απηχούν τις αρχές της Σοσιαλδημοκρατίας και θα εκσυγχρονίζουν τον τρέχοντα πολιτικό λόγο, ο οποίος συχνά παραμένει προσηλωμένος στην παλιομοδίτικη, λαϊκίστικη και πελατειακή ρητορική. Φράσεις όπως «είμαστε αντίθετοι σε κάθε άρθρο του μνημονίου» πέρασαν ασχολίαστες και θεωρήθηκαν θεμιτή προεκλογική ρητορική, ενώ δε θα έπρεπε.
Επίσης, έχουν υποστηριχτεί θέσεις οι οποίες έρχονται απο το παρελθόν, όπως π.χ. τα περί το ΦΠΑ στα νησιά ή τη φορολόγηση των αγροτών. Δεν αποτελούν παραδείγματα λόγου σύγχρονου ευρωπαϊκού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος.
Σύντομα, εντός του φθινοπώρου, θα οργανωθεί μία ανοιχτή εκδήλωση με συμμετοχή προσωπικοτήτων του χώρου της Σοσιαλδημοκρατίας, για να ακουστούν θέσεις και προτάσεις που διαφοροποιούνται απο τις γνωστές συνταγές.
Οι Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία βρίσκονται σήμερα σε ένα κρίσιμο σημείο καμπής. Πώς απο «λέσχη ιδεών» θα γίνουν πολιτικός οργανισμός που προσδοκά να πείσει ευρύτερα στρώματα και κυρίως τους νέους. Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι χωρίς αναφορά και αγκίστρωση στην κοινωνία θα αποτελέσουν ένα ακόμα θνησιγενές εγχείρημα. Το να βγεις στο πολιτικό προσκήνιο είναι ένα στοίχημα που έχει τα ρίσκα του, αλλά οι Κινήσεις Πολιτών ελπίζουν ότι θα το κερδίσουν.
Σε αυτήν την προσπάθεια οι Κινήσεις Πολιτών φιλοδοξούν να παίξουν ρόλο καταλύτη. Να εκφράσουν μία κρίσιμη μάζα συμπολιτών μας που αναγνωρίζουν ως πολιτικό και ιδεολογικό τους στίγμα τη Σοσιαλδημοκρατία και να συμβάλουν με προγραμματικό τρόπο, με θετικές προτάσεις και σε καθημερινή επαφή με την κοινωνία, στη διατύπωση θέσεων που θα κινούνται σε τρεις άξονες: (α) οι μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες να γίνουν στη νομοθεσία, τις δομές του Κράτους, στην οργάνωση της οικονομίας, για να ανοίξει ο δρόμος της ανάπτυξης, (β) η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και η εξέλιξη της ίδιας της Ευρώπης και (γ) η ανάληψη πρωτοβουλιών για την ενότητα του χώρου της κεντροαριστεράς.
Στις πρόσφατες εκλογές ο Τσίπρας δεν κέρδισε στα σημεία, η νίκη του είναι καθαρή και προσωπική. Διέψευσε όσους λέγαμε ότι θα αποτελέσει αριστερή παρένθεση: ήρθε για να μείνει για καιρό και θα κάνει όσες κωλοτούμπες χρειαστούν για να το επιτύχει. Δε θα είναι έκπληξη αν κάνει μία ακόμα στροφή και προσπαθήσει να παρουσιαστεί ως ο εκφραστής της Κεντροαριστεράς και να απλωθεί στα πιο ευάερα και ευήλια δικά μας χωράφια.
Όμως, ο λόγος και, κυρίως, η καθημερινή πρακτική της κυβέρνησης δεν έχουν τίποτα το μεταρρυθμιστικό και η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας παραμένει μετέωρη.
Ωστόσο, η αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να γίνεται ούτε με αφορισμούς ούτε με εξορκισμούς. Ο μόνος τρόπος να του ανακόψουμε τη φόρα είναι να αναλάβουμε έγκαιρα, δηλαδή άμεσα, πρωτοβουλίες σύγκλισης, με στόχο την όσμωση και τελικά τη συνένωση με τους όμορους πολιτικούς οργανισμούς, καθώς και πρόσκλησης σε προσωπικότητες που ανήκουν στο χώρο, αλλά παραμένουν αδρανείς. Η ίδρυση ενός φορέα που να εκφράζει τις αρχές της σοσιαλδημοκρατίας είναι μία αναγκαιότητα. Και το ρόλο αυτό του καταλύτη και του μοχλού πίεσης μπορούν πιο πειστικά να τον παίξουν οι Κινήσεις Πολιτών παρά το ΠΑΣΟΚ ή το Ποτάμι. Αυτή η προοπτική είναι εφικτή, γιατί η συγκυρία είναι ευνοϊκή.
Για αυτό επείγει τώρα να αντιμετωπίσουμε τα οργανωτικά θέματα, με όση σύνεση χρειάζεται, προκειμένου να αποκτήσουμε μία συνεκτική δομή. Ήδη η Δημοκρατική Συμπαράταξη προχωρά στη σύσταση οργάνων σε κεντρικό και σε περιφερειακό επίπεδο με τη συμμετοχή και εκπροσώπων των Κινήσεων Πολιτών.
Απο τη μεριά της, αλλά στο ίδιο πνεύμα, η 30μελής συντονιστική επιτροπή των Κινήσεων Πολιτών πρόκειται σύντομα να ανακοινώσει τη δημιουργία τριών ομάδων εργασίας που θα ασχοληθούν με τα οργανωτικά, τα επικοινωνιακά και με θέματα προγράμματος.
Παράλληλα, αυτό που προέχει είναι να φτιάξουμε ομάδες εργασίας οι οποίες θα επεξεργαστούν θέσεις που θα απηχούν τις αρχές της Σοσιαλδημοκρατίας και θα εκσυγχρονίζουν τον τρέχοντα πολιτικό λόγο, ο οποίος συχνά παραμένει προσηλωμένος στην παλιομοδίτικη, λαϊκίστικη και πελατειακή ρητορική. Φράσεις όπως «είμαστε αντίθετοι σε κάθε άρθρο του μνημονίου» πέρασαν ασχολίαστες και θεωρήθηκαν θεμιτή προεκλογική ρητορική, ενώ δε θα έπρεπε.
Επίσης, έχουν υποστηριχτεί θέσεις οι οποίες έρχονται απο το παρελθόν, όπως π.χ. τα περί το ΦΠΑ στα νησιά ή τη φορολόγηση των αγροτών. Δεν αποτελούν παραδείγματα λόγου σύγχρονου ευρωπαϊκού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος.
Σύντομα, εντός του φθινοπώρου, θα οργανωθεί μία ανοιχτή εκδήλωση με συμμετοχή προσωπικοτήτων του χώρου της Σοσιαλδημοκρατίας, για να ακουστούν θέσεις και προτάσεις που διαφοροποιούνται απο τις γνωστές συνταγές.
Οι Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία βρίσκονται σήμερα σε ένα κρίσιμο σημείο καμπής. Πώς απο «λέσχη ιδεών» θα γίνουν πολιτικός οργανισμός που προσδοκά να πείσει ευρύτερα στρώματα και κυρίως τους νέους. Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι χωρίς αναφορά και αγκίστρωση στην κοινωνία θα αποτελέσουν ένα ακόμα θνησιγενές εγχείρημα. Το να βγεις στο πολιτικό προσκήνιο είναι ένα στοίχημα που έχει τα ρίσκα του, αλλά οι Κινήσεις Πολιτών ελπίζουν ότι θα το κερδίσουν.