Ροβεσπιέροι και Αντουανέτες

Νίκος Μπίστης, Έθνος, Δημοσιευμένο: 2016-12-12

Σε μια από τις μεγάλες κινητοποιήσεις για το «Ναι» στο δημοψήφισμα ένας τύπος ανέβηκε πάνω από το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη και ανεμίζοντας μια ελληνική σημαία καλούσε τον κόσμο να ανέβει στη Βουλή. Αρκετοί το διέπραξαν. Δίπλα μου στεκόταν ένας φίλος με αποτυπωμένη την αηδία στο πρόσωπό του. «Τον ξέρεις;» ρώτησα. «Ηταν συνδικαλιστής στον χώρο μου. Ο,τι χειρότερο υπήρχε στη Δεξιά. Ρε, με

ποιους μας αναγκάζουν οι Συριζαίοι να είμαστε μαζί!». Η μεγαλύτερη ζημιά που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι

στις συνειδήσεις και στις ψυχές των ανθρώπων. Είναι το μίσος που έσπειρε με το «ή εμείς ή αυτοί», με

τη συνειδητή από μέρους του υπονόμευση κάθε ίχνους συναίνεσης.

Το ότι με τον αχαλίνωτο αντιευρωπαϊσμό και τους επικίνδυνους ερασιτεχνισμούς του χώρισε τους πολίτες σε δύο ανομοιογενή στρατόπεδα. Και ενώ στο μπλοκ του «Οχι» ήταν εμφανής εξαρχής η ανομοιογένεια, στο μπλοκ του «Μένουμε Ευρώπη» η προτεραιότητα να υπερασπίσουμε την αγκύρωση της χώρας στην ΕΕ συγκάλυπτε τις αντιθέσεις. Η συνέχεια είναι γνωστή. Οι Ροβεσπιέροι με τον ισοπεδωτισμό τους απέτυχαν, είναι τώρα στρατηγικά μετέωροι και οι πρώτες ρωγμές στο εσωτερικό τους είναι γεγονός.

Μαζί με αυτές όμως προβάλλουν και οι βαθιές στρατηγικού και αξιακού χαρακτήρα διαφορές που διαπερνούν το άλλο μπλοκ και δεν καλύπτονται πλέον από την ανάγκη «να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ και μετά βλέπουμε». Η πληρωμή με το ίδιο νόμισμα (καμία συναίνεση μέχρι να φύγετε) ικανοποιεί τους φανατικούς αλλά αναπαράγει τα ίδια αδιέξοδα. Οσο δε η ΝΔ πλησιάζει προς την εξουσία, ο μετριοπαθής λόγος του Κυριάκου Μητσοτάκη υποχωρεί και τη θέση του παίρνει ο διχαστικός λόγος του κόμματος. Σε αυτή δε την προσέγγιση δεν πρωτοστατούν μόνο σκληροί δεξιοί ή οικονομικά νεοφιλελεύθεροι, αλλά και μεταμελημένοι αριστεροί. Κατ’ αυτούς όλα πρέπει να παγώσουν μέχρι να πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, κάθε συζήτηση για την αντιμετώπιση της λιτότητας, για δημοκρατικά αντίβαρα στην παγκοσμιοποίηση, για την αντιμετώπιση της συντηρητικής στροφής στην Ευρώπη περιττεύει... Δυσφορούν όταν ο Ομπάμα λέει ότι η λιτότητα δεν αρκεί. Η έννοια της ισότητας τους είναι ξένη και μπανάλ.

Νομίζουν, κατ’ αναλογίαν τού «ό,τι συμφέρει την General Motors συμφέρει την Αμερική», ότι μόνο για την επιχειρηματικότητα έχει νόημα να συζητούμε. Συμπεριφέρονται σαν να είμαστε στο ’89, όπου το πρόταγμα για εκλογές και ελεύθερη αγορά αρκούσε για να τροχιοδρομήσει την Ιστορία στον τελικό -όπως νόμισαν ορισμένοι- διάδρομο. Με αυτά και με τούτα κατέληξαν να σνομπάρουν ανθρώπινα δικαιώματα όπως η απασχόληση, η υγεία και η παιδεία. Θέλει μεγάλη προσοχή μήπως από την καρικατούρα των Ροβεσπιέρων πέσουμε στις σύγχρονες Αντουανέτες.

Θέματα επικαιρότητας: Πολιτικό Σύστημα

Πέτρος Ιωαννίδης

Το Κέντρο είναι αυτό που ορίζει τις πλειοψηφίες

Πέτρος Ιωαννίδης, Ηλίας Τσαουσάκης, 2024-01-15

Δύο πολιτικοί επιστήμονες που επιμελήθηκαν τον συλλογικό...

Περισσότερα

Ο Επιθεωρητής

Παύλος Τσίμας, 2023-09-23

Όταν το 2007 ιδρύθηκε στην Ιταλία το Δημοκρατικό Κόμμα (το...

Περισσότερα
Γιώργος Γιαννουλόπουλος

Οι παγίδες της διαζευκτικής λογικής

Γιώργος Γιαννουλόπουλος, 2022-11-12

Στις λεγόμενες «ανοιχτές κοινωνίες» οι άνθρωποι δικαιούνται...

Περισσότερα
Γιώργος Γιαννουλόπουλος

Εξωστρέφεια και εσωστρέφεια στην πολιτική

Γιώργος Γιαννουλόπουλος, 2022-05-28

Κατά καιρούς έχει τύχει να διαβάσω επικριτικά σχόλια για...

Περισσότερα
Γιώργος Σωτηρέλης

Αστυνόμευση των Α.Ε.Ι. ερήμην του Συντάγματος;

Γιώργος Σωτηρέλης, 2022-03-18

Α. Δημοσιεύθηκαν πρόσφατα (6.3), στην εφημερίδα Καθημερινή,...

Περισσότερα

Το δίλημμα των εκλογών και η επόμενη μέρα

Παύλος Τσίμας, 2019-03-13

Στα τέλη της εβδομάδας, όταν η Βουλή ολοκληρώσει και την...

Περισσότερα
Γιώργος Γιαννουλόπουλος

ΣΥΡΙΖΑ: επιδιώκει την αλλαγή για να μην αλλάξει;

Γιώργος Γιαννουλόπουλος, 2019-03-09

Οι επικείμενες εκλογές και η πρεμιέρα της «Γέφυρας» έχουν...

Περισσότερα
Γιώργος Γιαννουλόπουλος

Γιατί η αυτοκριτική είναι είδος που σπανίζει;

Γιώργος Γιαννουλόπουλος, 2019-02-23

Οι πολιτικοί δεν συνηθίζουν να ομολογούν δημόσια ότι έκαναν...

Περισσότερα

Άρθρα/ Πολιτική

Σωτήρης Βαλντέν

Ελληνοτουρκικά: ο Μητσοτάκης, ο Σαμαράς και η αντιπολίτευση

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-10-29

Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για αποκλιμάκωση και διάλογο...

Μαριλένα Κοππά

Κάποιες σκέψεις για τον ελληνοτουρκικό διάλογο

Μαριλένα Κοππά, 2024-10-26

Χρειάζεται αποφασιστικότητα, σχεδιασμός και εξαιρετικά...

Δειλά βήματα στο Κυπριακό

Κυριάκος Πιερίδης, 2024-10-20

Η «διευρυμένη συνάντηση» που προανήγγειλε ο Γκουτέρες...

Τα μίλια και η θάλασσα

Παύλος Τσίμας, 2024-10-19

Συμπληρώνονται, αυτές τις ημέρες, 51 χρόνια από τότε που...

Θόδωρος Τσίκας

Ελλάδ, Ισραήλ και κρίση στη Μέση Ανατολή

Θόδωρος Τσίκας, 2024-10-12

Στη χώρα μας ο δημόσιος διάλογος διεξάγεται μεταξύ δύο...

Δημήτρης Χατζησωκράτης

Εξωφρενικό το εξώδικο Κασσελάκη

Δημήτρης Χατζησωκράτης, 2024-10-12

...Το χάσμα είναι υπαρκτό, καθώς ο πρώην πρόεδρος και όσοι/ες...

Θανάσης Θεοχαρόπουλος

Bing bang στην Κεντροαριστερά

Θανάσης Θεοχαρόπουλος, 2024-10-06

...Ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία οφείλει να συμμετέχει...

Θόδωρος Τσίκας

Κρίσιμο όριο ο χειμώνας για το ουκρανικό μέτωπο

Θόδωρος Τσίκας, 2024-09-29

Ο χειμώνας αλλάζει τις συνθήκες του πολέμου στην περιοχή...

Ζητούμενο η ποιότητα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

2024-09-28

Αν την ευθύνη για την χρεοκοπία και την πολυεπίπεδη κρίση...

Πάμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Πάμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

2024-09-26

Πιστεύω ότι η ελληνική κοινωνία χρειάζεται έναν ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ...

Γεράσιμος Μοσχονάς

Λάμψη, ταλέντο και μετά κενό

Γεράσιμος Μοσχονάς, 2024-09-22

Εν αρχή ην το γνωστικό κενό. Η μη καλή γνώση της χώρας, του...

Ελληνοτουρκικά, εξαΰλωση του ρεαλισμού

Κώστας Κωστής, 2024-09-22

Δεν είμαι ειδικός στις διεθνείς σχέσεις, πολύ περισσότερο...

×
×