Τάσος Παππάς, Η Εφημερίδα των Συντακτών, Δημοσιευμένο: 2020-11-30
Ο Νίκος Δένδιας είναι ένας μετριοπαθής πολιτικός. Κρατούσε χαμηλούς τόνους την περίοδο που το κόμμα του είχε βγει στα κεραμίδια για το Μακεδονικό και διάφοροι συνάδελφοί του στη Νέα Δημοκρατία συναγωνίζονταν στο άθλημα της πατριδοκαπηλίας, είχε αποφύγει χαρακτηρισμούς του τύπου «προδότες», «εθνομηδενιστές» που εκτόξευαν τα στελέχη της ακροδεξιάς πτέρυγας της Ν.Δ εναντίον των πολιτικών αντιπάλων τους, ενώ και σήμερα που είναι υπουργός Εξωτερικών κινείται με προσοχή, ενημερώνει τακτικά την αντιπολίτευση και ξεγλιστράει από τις παγίδες που του βάζουν ορισμένοι συνεργάτες του πρωθυπουργού. Εκανε εντύπωση η επίθεση που εξαπέλυσε κατά της Γερμανίας για τη στάση της απέναντι στην Τουρκία στη συνέντευξή του στο «Politico».
Η έκθεση που συνέταξε η ομάδα υπό τον Χριστόφορο Πισσαρίδη παρουσιάζει μια συνοπτική εικόνα των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας και προτείνει ένα σύνολο μέτρων πολιτικής τα οποία προέρχονται σαφώς από τη νεοφιλελεύθερη παράδοση. Ισχυρίζεται ότι τα μέτρα αυτά θα έχουν αισθητά αποτελέσματα ως προς την επιτάχυνση της αύξησης του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, που αναμένεται να φτάσει σε μεγέθυνση το 3,5% ετησίως, χάρη σε αύξηση της απασχόλησης κατά 1% τον χρόνο και της παραγωγικότητας της εργασίας κατά 2,5%.
Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών και άρχων πλέον, κατά τα φαινόμενα, του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης κ. Θ. Σκυλακάκης μιλώντας στο Κοινοβούλιο για τον προϋπολογισμό του ευτυχούς 2021 και απαντώντας στις αιτιάσεις του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για περισσότερες δαπάνες το 2021 ώστε να ελεγχθούν κατά το δυνατόν οι οικονομικές συνέπειες της πανδημίας, σημείωσε εμφατικά: «Κάθε ευρώ που σήμερα δαπανούμε είναι μελλοντικοί φόροι. Δεν υπάρχει κανένας καλός πατερούλης που δίνει σήμερα δωρεάν».
Εχω υποσχεθεί στον εαυτό μου, μια μέρα, όταν βγω στη σύνταξη και ωριμάσω (η ανεκπλήρωτη προσδοκία της μητέρας μου εδώ και πολλά χρόνια), τότε που θα έχω άφθονο χρόνο καθώς δεν θα ασχολούμαι πια με το ΚΚΕ και τον Εμφύλιο, να γράψω ένα βιβλίο γεμάτο πικάντικες ιστορίες με τίτλο: «Ελληνες πολιτικοί»! Μην κάνετε πονηρές σκέψεις, δεν θα περιέχει κουτσομπολιά.
Οι ειδήμονες του IPBES εκτιμούν ότι υπάρχουν 1,7 εκατομμύρια άγνωστοι ιοί σε θηλαστικά και σε πτηνά
Την ώρα που η κυβέρνηση Μητσοτάκη καμουφλάρει την πολιτική επιλογή υποχρηματοδότησης του δημοσίου συστήματος Υγείας (προτελευταία στην Ευρώπη η Ελλάδα) προς όφελος μιας κουτσής ιδιωτικής πρωτοβουλίας, οι ειδήμονες του Intergovernmental Science - Policy Platform on Biodiversity and Ecosystem Services (IPBES), οργανισμού θεσμοθετημένου από τα Ηνωμένα Έθνη, έχουν σημάνει συναγερμό: Εκτιμούν ότι υπάρχουν 1,7 εκατομμύρια άγνωστοι ιοί σε θηλαστικά (ιδίως νυχτερίδες, τρωκτικά, πρωτεύοντα θηλαστικά) και σε πτηνά (ιδίως θαλάσσια) και ότι από αυτούς τους ιούς 631.000 έως 827.000 θα είχαν τη δυνατότητα να κάνουν το άλμα και να περάσουν στο ανθρώπινο είδος.
Η ιταλική πρόταση δεν θα βρει γόνιμο έδαφος στο συντηρητικό ευρωπαϊκό κατεστημένο. Δεν παύει να είναι, ωστόσο, σημαντική έως πολύτιμη για τούτο: Σπάει την ιδιάζουσα, την απεχθή σιωπή που καλύπτει μυριάδες θανάτους Ευρωπαίων στο όνομα της οικονομίας. Ανθρώπων που η ζωή τους θα μπορούσε να έχει σωθεί ή όλων αυτών που μπορεί να σωθεί τους επόμενους λίγους μήνες, μέχρι να γενικευθεί ο εμβολιασμός.
Κυριάκος Πιερίδης, Η Εφημερίδα των Συντακτών, Δημοσιευμένο: 2020-11-29
Με στοχευμένες κινήσεις η Τουρκία καθορίζει τα διπλωματικά βήματά της ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Δεκεμβρίου: σκληρή γραμμή και αφόρητη πίεση στη Λευκωσία (Βαρώσι – «δύο κράτη»), μερική χαλάρωση στις θάλασσες έναντι της Αθήνας και, ταυτόχρονα, άνοιγμα και ευελιξία στην ατζέντα της με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Το διπλωματικό μείγμα καταδεικνύει πού βρίσκεται ο αδύναμος κρίκος. Κύπρος! Με τους αντιφατικούς χειρισμούς της Λευκωσίας και τους βερμπαλισμούς της Αθήνας, οι δύο κυβερνήσεις συντηρούν τον φαύλο κύκλο, αδυνατούν να παρακολουθήσουν την τουρκική διπλωματία και κινδυνεύουν με ένα νέο διπλωματικό «Βατερλό» στις 10 και 11 Δεκεμβρίου.
Χαράς ευαγγέλια. Επιτέλους ο Τραμπ αποδέχθηκε, έστω εμμέσως, την ήττα του, με το να επιτρέψει στον εκλεγμένο Πρόεδρο να λάβει πληροφορίες και την οικονομική ενίσχυση, αρκετών εκατομμυρίων δολαρίων, που δικαιούνταν.
Ετσι ευελπιστούμε πως θα είναι σχετικά ανέφελη η μετάβαση από την παλιά φρουρά στη νέα ηγεσία, κι ότι τελικά ο Πρόεδρος Τραμπ θα παραδώσει την εξουσία στον Μπάιντεν, χωρίς περιττές αναταραχές.
Επειδή έχω τη διαστροφή να διαβάζω πολλά από τα απειράριθμα κείμενα που δημοσιεύονται με θέμα τις κονταρομαχίες κυβέρνησης - αντιπολίτευσης, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την εξής απορία: Πώς εξηγείται το γεγονός ότι σε μερικές περιπτώσεις συμφωνώ εκατό τοις εκατό με αυτά που λένε αλλά ταυτόχρονα έχω την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι μας παραπλανούν;
Τάσος Παππάς, Η Εφημερίδα των Συντακτών, Δημοσιευμένο: 2020-11-24
Τα κόμματα όταν λειτουργούν σωστά, όταν δηλαδή οι ηγεσίες τους σέβονται τις εσωτερικές διαδικασίες, καλούν συχνά τα καθοδηγητικά όργανα, επιτρέπουν την κριτική, ενθαρρύνουν την κατάθεση εναλλακτικών προτάσεων, δεν δαιμονοποιούν τη διαφωνία, δεν εξοστρακίζουν τους αντιρρησίες, μπορεί να λειτουργήσουν και ως ψυχαναλυτές για τη θεραπεία βλαβών που προκαλούνται στο στελεχικό δυναμικό και στο ευρύτερο κομματικό ακροατήριο από τις ξαφνικές αλλαγές στην πολιτική γραμμή.
Η διεύρυνση των ανισοτήτων, που τα τελευταία χρόνια οξύνεται, περιθωριοποιεί και φτωχοποιεί, όλο και περισσότερο, μεγάλα τμήματα της κοινωνίας.
Πρόκειται για μια γενική διαπίστωση, όχι μόνο αριστερής προέλευσης. Η κρίση του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού αναγνωρίζεται ακόμα και από σοβαρούς συντηρητικούς και φιλελεύθερους.
Εδώ και χρόνια, οι ΗΠΑ αποσύρονται σταδιακά από τη διεθνή σκηνή. Την περίοδο προεδρίας Τραμπ αυτή η πορεία εντάθηκε και επιταχύνθηκε. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα σε άλλους παίκτες να σπεύσουν να καλύψουν το κενό. Στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου αυτό προσπαθούν να κάνουν η Ρωσία του Πούτιν και η ερντογανική Τουρκία. Και πιο πρόσφατα η Γαλλία με τον Μακρόν. Αυτό προκαλεί πολλές από τις εντάσεις που βλέπουμε.
Ο Πάπας Φραγκίσκος άφησε την επίγεια πόλη ίσως για την ουράνια, ίσως και για καμία πόλη. Αλλά το σε ποια πόλη θα πάει, καμία σημασία δεν έχει με το ότι αυτός άλλαξε προς το καλύτερο την πόλη στην οποία έζησε. Συνεχιστής του διακοπέντος από τους προηγούμενους Πάπες έργου δύο πολύ μεγάλων Παπών: του Ιωάννη ΚΓ’ (1958-1963) και του Παύλου ΣΤ’ (1963-1978)...
Πάνω από 8.300 λέξεις είχαν οι διατάξεις του πρώτου νόμου αυτής της κυβέρνησης (4777/2021) για την «ασφάλεια και προστασία των ΑΕΙ». Ηταν μια υπέροχη έκθεση φαντασίας και ο νόμος εμπεριείχε, εκτός από τη μακαρίτισσα πανεπιστημιακή αστυνομία, πολλά ηλεκτρονικά παραφερνάλια.
Τάσος Παππάς, Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2025-04-22
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος μιλώντας στο ΜEGA για το θέμα των συνεργασιών είπε μεταξύ άλλων: «Η πλειοψηφία των πολιτών λέει “βρείτε τα” για να έχουμε μiα λύση απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε μία πρωτοβουλία και είπαμε ότι είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε. Από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Αριστερά υπήρξε άρνηση ή καθυστέρηση προκειμένου να διαμορφωθεί προοδευτική απάντηση. Αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων».
Θεσμοί υπάρχουν», που θα ‘λεγε και ο Γιώργος Παπανδρέου, «αρκεί εμείς να τους προσέξουμε και αυτοί να τους εφαρμόζουν». Δυστυχώς, οι θεσμοί διαφάνειας στην Ελλάδα είναι σαν τα χωριά Ποτέμκιν. Στήνονται σαν σκηνικό για βαρύγδουπες συνεντεύξεις Τύπου με δηλώσεις όπως «βάζουμε τέλος σε ένα καθεστώς αδιαφάνειας…». Και μετά σιωπή…
Πολλούς Απρίληδες πριν, το 1967, οι Ελληνες άκουγαν τον αρχιπραξικοπηματία Γεώργιο Παπαδόπουλο να υποδύεται τον γιατρό, βέβαιος ότι η τραγελαφική καθαρεύουσά του ήταν η γλώσσα του Πλάτωνα: «Ευρισκόμεθα ενώπιον ενός ασθενούς, τον οποίον έχομεν επί της χειρουργικής κλίνης. Οι περιορισμοί τους οποίους θα επιβάλωμεν είναι το δέσιμον του ασθενούς». Εκτοτε, οποιαδήποτε ιατρικού τύπου μεταφορά προς εξήγηση (παρα)πολιτικών αποφάσεων μάς προκαλεί φρίκη και φόβο.
Το καλό κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μπορεί να διατηρηθεί για κάποιο διάστημα, που δε γνωρίζουμε πόσο θα είναι ούτε και γνωρίζουμε τι μπορεί να το αλλάξει. Ένα πρώτο τεστ της αντοχής του θα πρέπει να είναι οι επικείμενες έρευνες της αμερικανικής εταιρίας Chevron σε περιοχές που καλύπτονται από το τουρκολιβυκό μνημόνιο , το οποίο η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει ως έγκυρο. Και επειδή η περιοχή βρίσκεται στη Λιβυκή πλευρά του μνημονίου, η Τουρκία μπορεί να μην επέμβει
Ο γεωοικονομικός και γεωπολιτικός παγκόσμιος μετασχηματισμός και οι ανακατατάξεις που συντελούνται στην ευρωπαϊκή ήπειρο κατά την δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, ουσιαστικά, έχουν στο υπόβαθρο τους, μεταξύ άλλων, την κυριαρχία της μετάβασης της ψηφιακής τεχνολογίας, της τεχνητής νοημοσύνης και των σπάνιων γαιών στην παραγωγή, την οικονομία και την κοινωνία.
Την ίδια μέρα που ανακοινώθηκε η αύξηση του κατώτατου μισθού ανακοινώθηκαν και τα στοιχεία της Eurostat που έδειξαν ότι οι Έλληνες παραμένουν προτελευταίοι σε αγοραστική δύναμη σε όλη την Ε.Ε., ξεπερνώντας μόνον τη Βουλγαρία. Χθες, στην κυριακάτικη καθιερωμένη ανάρτησή του, ο πρωθυπουργός μάς ενημέρωσε ότι «η Ελλάδα πλέον βρίσκεται στην 11η θέση ανάμεσα στις 22 χώρες της Ε.Ε. που έχουν θεσμοθετημένο κατώτατο μισθό σε ό,τι αφορά το ύψος του μικτού βασικού μισθού και στη 13η θέση ως προς την αγοραστική δύναμη».
Μόνο μέχρι τις 31 Ιανουαρίου η αμερικανική κυβέρνηση εξαφάνισε 8.000 ιστοσελίδες, όπως έγραψαν οι New York Times, εφημερίδα που ο Τραμπ χαρακτήρισε «σκουπίδια». Από αυτές, οι 3.000 είχαν να κάνουν με τον τομέα της Υγείας. Οι κυβερνητικές ιστοσελίδες που εξαλείφονται είναι, όπως γράφαμε και την προηγούμενη εβδομάδα («Το πρώτο αουτονταφέ της ηλεκτρονικής εποχής», «Εφ.Συν.» 17-03-2025), κυρίως από τα υπουργεία Παιδείας, Υγείας, Εργασίας και Γεωργίας.
Η θεματική μας είναι «Η Ελλάδα και ο καταιγισμός των νέων προκλήσεων: Αναζητώντας πλαίσιο αναφοράς». Η άποψή μου είναι ότι αυτό το πλαίσιο αναφοράς δεν χρειάζεται αναζήτηση. Λίγο ή πολύ το γνωρίζουμε όλοι μας, ανεξαρτήτως αν σε πολλές περιπτώσεις δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε. Το πλαίσιο αυτό υφίσταται και επιδρά πάνω μας κάθε στιγμή.
Στην τελική ευθεία για ένα σαφώς αυταρχικό καθεστώς εισήλθε πλέον η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν. Η σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου και άλλων περίπου 100 προσωπικοτήτων του στενού και ευρύτερου κύκλου του, αποτελεί τον τελευταίο μεγάλο σταθμό της ιστορικής απόκλισης της χώρας από κάθε προοπτική εκδημοκρατισμού.
Γκρέγκορ Γκίζι, Συνέντευξη στον Αντ. Πολυχρονάκη, TVXS.gr, 2025-03-17
...Eκπλαγήκαμε λίγο και μεις οι ίδιοι. Είναι πασιφανές ότι πολλοί άνθρωποι συνειδητοποίησαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ότι είναι αναγκαία μια ισχυρή δύναμη στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο (Bundestag), η οποία να θέτει ξεκάθαρα στο επίκεντρο τα κοινωνικά θέματα και η οποία να τάσσεται σταθερά στο κοινοβούλιο και στους δρόμους κατά των δεξιών εξτρεμιστών.
