...Επαναφέρεται, ΟΡΘΩΣ, η πρόταση για ΕΝΤΑΞΗ, πλέον, του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ στην Πολιτική Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του Ευρωκοινοβουλίου, στην οποία όλα τα τελευταία χρόνια προσκαλείται και αποδέχεται να συμμετέχει ως παρατηρητής.

Η θεμελιώδης αυτή επιλογή σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενόψει μάλιστα των επερχόμενων ευρωεκλογών, έχει μια εντονότατη ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ. Θα αποτελεί, αν γίνει αποδεκτή, την πιο πειστική απόδειξη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ όχι απλώς εννοεί αλλά ότι εργάζεται και στην Ελλάδα και στη Ευρωπαϊκή Ένωση, ως δύναμη της Αριστεράς, για μια ισχυρή πληθυντική Κεντροαριστερά...

1. Στη Μέση Ανατολή το κορυφαίο γεγονός

Κορυφαίο γεγονός στο διεθνές σκηνικό είναι αναμφισβήτητα ο πόλεμος που ξέσπασε, με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς, μέσα στο έδαφος του Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου. Πρόκειται για μία εξέλιξη που από τους περισσότερους παράγοντες δεν θεωρείτο εφικτή, με τις έως τότε γνωστές δυνατότητες της Χαμάς. 

Μέχρι τώρα το γυναικείο κίνημα αναδείκνυε αιτήματα ενάντια στην ενδοοικογενειακή βία και στις γυναικοκτονίες. Τώρα, μια νέα μορφή αναδεικνύεται όσον αφορά την ενδοοικογενειακή βία. Οι δύο πατροκτονίες που συνέβησαν στο τέλος του 2023 έχουν σχέση με την ενδοοικογενειακή βία.

Ενας 16χρονος, που δεχόταν κάθε μορφής βία από τον πατέρα του, βία που είχε ως αιτία και το διαζύγιο με τη σύζυγό του, αγανάκτησε και τον σκότωσε.

H ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ-ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΥ κάναμε τρία στελέχη, μέλη της Πολιτικής Γραμματείας, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία να μετεξελιχθεί σε κόμμα της σύγχρονης Κεντροαριστεράς και ταυτόχρονα να πάρει στο συνέδριο την απόφαση ένταξης στην πολιτική ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του

Ευρωκοινοβουλίου, όπως ήταν αναμενόμενο «τάραξε τα νερά». Και όχι μόνο τα εσωκομματικά, αλλά έγινε κεντρικό θέμα συζήτησης.

Τώρα είναι η ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία να κάνει μία μεγάλη επιλογή.

Να αποφασίσει καθαρά ότι στοχεύει να αποτελέσει το κόμμα της μεγάλης Κεντροαριστεράς, τον κύριο εκφραστή της μεγάλης Προοδευτικής Παράταξης στη χώρα μας, που εκφράζει και - κυρίως - ενώνει τους πολίτες από την Αριστερά μέχρι το Κέντρο που δεν ενσωματώνεται στη στρατηγική της συντηρητικής παράταξης.

Στο πλαίσιο αυτό, απαιτούνται γενναίες αποφάσεις που θα σηματοδοτήσουν αυτή την επιλογή - και ουσιαστικά και συμβολικά - καθιστώντας εφικτό τον στόχο της κυβερνητικής προοπτικής.

Η αγάπη δεν είναι εγωισμός, κατοχή, κυριαρχία, παρερμηνευμένη περηφάνια. Η αγάπη, η πραγματική, είναι κάτι πολύ παραπάνω από σεβασμός: είναι δώρο, είναι δόσιμο, είναι ευαισθησία». Τον καθαρό λόγο του Προέδρου της Ιταλίας Σέρτζιο Ματαρέλα συμπλήρωσε ο Πάπας Φραγκίσκος: «Όποιος βλάπτει οποιαδήποτε γυναίκα βεβηλώνει τον Θεό». Οι δυο κορυφαίοι εκπρόσωποι της κοσμικής και εκκλησιαστικής εξουσίας στην Ιταλία δεν επέλεξαν τυχαία την καταγγελία των γυναικοκτονιών στα πρωτοχρονιάτικα μηνύματά τους. Ανέδειξαν τη βία κατά των γυναικών ως το χαρακτηριστικότερο σύμβολο του μίσους που κυριαρχεί σε κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής -από τις διαδικτυακές αντιπαραθέσεις μέχρι τις συγκρούσεις στους δρόμους και, τελικά, τον πόλεμο. Καταγγέλλοντας τους εξοπλισμούς, ο Ματαρέλα ζήτησε να καλλιεργήσουμε μια κουλτούρα ειρήνης, που θα αντιπαρατεθεί σε όλα αυτά τα οποία «υπονομεύουν τα θεμέλια μιας κοινωνίας η οποία οφείλει να βασίζεται στον σεβασμό των ανθρώπων».

Οι προβλέψεις των αναλυτών των διεθνών οργανισμών για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας το 2023 έπεσαν έξω. Οι αυξήσεις των επιτοκίων είχαν ασφαλώς αρνητικές συνέπειες στην οικονομική μεγέθυνση, ωστόσο δεν υποχρέωσαν σε ανώμαλη προσγείωση την αμερικανική οικονομία, ούτε βύθισαν σε ύφεση την ευρωπαϊκή. Αν οι προβλέψεις για το 2024 δεν αποδειχθούν εξίσου ανακριβείς, τα πράγματα θα είναι καλύτερα το νέο έτος. Πολλά θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη των δύο μεγάλων πολεμικών συγΟι προβλέψεις των αναλυτών των διεθνών οργανισμών για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας το 2023 έπεσαν έξω. Οι αυξήσεις των επιτοκίων είχαν ασφαλώς αρνητικές συνέπειες στην οικονομική μεγέθυνση, ωστόσο δεν υποχρέωσαν σε ανώμαλη προσγείωση την αμερικανική οικονομία, ούτε βύθισαν σε ύφεση την ευρωπαϊκή. Αν οι προβλέψεις για το 2024 δεν αποδειχθούν εξίσου ανακριβείς, τα πράγματα θα είναι καλύτερα το νέο έτος. Πολλά θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη των δύο μεγάλων πολεμικών συγκρούσεων.κρούσεων.

Σύμφωνα με το περιοδικό Economist, η χώρα με τις καλύτερες οικονομικές επιδόσεις το 2023 ήταν η Ελλάδα. Η κολακευτική αυτή αξιολόγηση βασίστηκε σε έναν σύνθετο δείκτη, που έλαβε υπόψη πέντε μεγέθη: Τον πληθωρισμό, την εξέλιξη του μεριδίου στη συνολική κατανάλωση προϊόντων και υπηρεσιών των οποίων η τιμή αυξήθηκε πάνω από 2%, τη μεταβολή του ΑΕΠ, τη μεταβολή της απασχόλησης, καθώς και την εξέλιξη του γενικού δείκτη του χρηματιστηρίου.

Στην προχτεσινή δημοσκόπηση της Metron Analysis υπάρχουν ορισμένα ευρήματα που είναι εντυπωσιακά και, το σημαντικότερο, αναδεικνύουν τον πυρήνα μιας αλήθειας που ίσως αποδειχτεί κρίσιμη σε επόμενη φάση: Τα ποσοστά όσων πιστεύουν ότι η κυβέρνηση αποτυγχάνει στην αντιμετώπιση μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων όπως η εγκληματικότητα, η διαφθορά, η ακρίβεια, οι φυσικές καταστροφές, η φορολογία, η δημόσια υγεία, η παιδεία, είναι μεγάλα. Όλα είναι πάνω από 60%, στις πρώτες τέσσερις θεματικές μάλιστα είναι τραγικά, κυμαίνονται περί το 70%.

Το έτος 2023 ήταν ένα πολύ καλό έτος για τα Ελληνοτουρκικά. Για δέκα μήνες τουλάχιστον δεν είχαμε κανένα σοβαρό επεισόδιο υπέρπτησης στα ελληνικά νησιά, κι αυτό ήταν το αποτέλεσμα της συνάντησης του κ. Μητσοτάκη και του κ. Ερντογάν στο Βίλνιους, που συνέβαλε σημαντικά τις σχέσεις των δυο χωρών. Αποκορύφωμα αυτής της βελτίωσης ήταν η πρόσφατη συνάντηση στα πλαίσια του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας στην Αθήνα, που για πρώτη φορά μετά το 1930, οι δυο ηγέτες υπέγραψαν μια Διακήρυξη Φιλίας και Καλής Γειτονίας...

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν μπορεί να εγγυηθεί κανέναν ολόπλευρο εκσυγχρονισμό, όπως διατείνεται. Δεν μπορεί να φέρει ανάπτυξη για όλους. Δεν μπορεί να απαντήσει στις μεγάλες προκλήσεις της εποχής για την οικονομία, την κοινωνία, τους θεσμούς, το περιβάλλον. Η πολιτική της δεν δίνει διέξοδο στην ακρίβεια και στο ζήτημα του ιδιωτικού χρέους.

...Είτε μας θλίβει είτε μας χαροποιεί, η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ ανέσυρε στην επιφάνεια μια πολυφωνία, η οποία, ακόμα κι αν υπήρχε, δεν είχε τη δυνατότητα να εκφραστεί καθαρά στις παλιές καλές ή κακές μέρες, όταν ο Αλέξης Τσίπρας, ως δεσπόζουσα παρουσία και συγκολλητική ουσία, είχε επιβάλει ένα είδος σιωπητήριου. Επιπλέον, η διάσπαση δικαίωσε κατά κάποιο τρόπο εκείνους που σταδιακά απομακρύνθηκαν ή στράφηκαν ανοιχτά κατά του ΣΥΡΙΖΑ στην περίοδο της διακυβέρνησης με τον Καμμένο, με την ίδια τάση να συνεχίζεται και να επιταχύνεται όταν ανέλαβε τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.