Αρθογράφος: Αντώνης Λιάκος - Σελίδα: 1
Αντώνης Λιάκος, Συνέντευξη στη Κ.Μπαλή, Αυγή της Κυριακής, 22/03/2020
Η οχύρωση των κοινωνιών απέναντι στους κινδύνους δεν είναι μια απολίτικη έννοια, αλλά εμπεριέχει κοινωνικές επιλογές και συγκρούσεις. Γύρω από αυτήν πρέπει να κερδηθεί το στοίχημα μιας νέας πολιτικής ηγεμονίας άμυνας της κοινωνίας και της δημοκρατίας
* Κύριε Λιάκο, γράφηκε ότι «Ο κορωνοϊός βλάπτει σοβαρά τον νεοφιλελευθερισμό». Πολλοί επισημαίνουν την επιστροφή του κράτους στη θέση της ελεύθερης αγοράς. Τι λέτε εσείς, μπορούμε από την Ιστορία να καταλάβουμε πού βαδίζουμε σήμερα;
Εξαρτάται από τη χρονική έκταση και τη θνητότητα που θα προκαλέσει η επιδημία. Οι εκτιμήσεις κυμαίνονται ανάμεσα στους δύο και τους δεκαοκτώ μήνες. Παλαιότερες επιδημίες, όπως η «ισπανική» γρίπη του 1918, μας δείχνουν δύο κύματα. Π.χ. σήμερα η κατάσταση στην Κίνα φαίνεται να σταθεροποιείται. Θα σημάνει κάποια στιγμή λήξη συναγερμού; Και είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα επανέλθει; Αλλά με ποιο κόστος μπορεί να κρατηθεί ο υπάρχων έλεγχος (lock down) για μεγάλο διάστημα;
Αντώνης Λιάκος, Συνέντευξη στον Δημήτρη Τερζή, Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, 11/01/2020
Την ανάγκη μια νέας θέασης και κατά συνέπεια προσέγγισης στο πώς αντιμετωπίζουμε τα εθνικά θέματα και την ιστορία μας γενικότερα εκφράζει μέσω της συνέντευξης που έδωσε στην «Εφ.Συν.» ο ιστορικός και ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αντώνης Λιάκος.
Διατυπώνει την άποψη πως η Αριστερά «αντί του πολέμου των αγωγών, αντί της λογικής των αξόνων, πρέπει να προβάλει ένα ρωμαλέο κίνημα ειρήνης», ενώ με αφορμή την επέτειο του 1821 την καλεί να ξαναβρεί τη σύνδεσή της με την εθνική Ιστορία. Ειδικά για τις σχέσεις μας με την Τουρκία σημειώνει πως «ο Ερντογάν δεν θα είναι αιώνιος» και ότι «κλειδί για την εξέλιξή τους είναι το Κυπριακό»
Ένα ... επίκαιρο σήμερα άρθρο, δημοσιευμένο στο ΒΗΜΑ στις 13/07/2003
...Ας πάρουμε για παράδειγμα την Ελλάδα και τη Λεττονία. Εμείς βρεθήκαμε στο δυτικό, εκείνοι στο ανατολικό στρατόπεδο. Εμείς γνωρίσαμε τον κομμουνισμό ως κίνημα, εκείνοι ως καθεστώς. Αλλη η διάταξη θυτών και θυμάτων σε μας, άλλη σʼ αυτούς. Αν διδάξουμε τις δύο εμπειρίες μαζί, τότε εμείς έχουμε να μάθουμε από τους Λεττονούς και εκείνοι από μας.
Αντώνης Λιάκος, http://www.chronosmag.eu, 09/10/2015
Θα είναι υποχρεωτικό ή όχι το μάθημα των θρησκευτικών στο σχολείο; Θα βαθμολογείται; Η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου δήλωσε ότι θα καταργηθεί η διάταξη του πρώην υπουργού Παιδείας Ανδρέα Λοβέρδου –τελευταία πράξη της πεφωτισμένης υπουργίας του–, που λέει ότι αν θέλεις να απαλλαγεί το παιδί σου από τα θρησκευτικά πρέπει να δηλώσεις ότι είσαι αλλόθρησκος ή άθεος.
Αντώνης Λιάκος, http://www.chronosmag.eu, 07/12/2014
Στα 1944 ο εσωτερικός εμφύλιος στην Ελλάδα βάραινε πλέον αποφασιστικά στις αποφάσεις για τη διεξαγωγή του πολέμου και για την τροπή που θα έπρεπε να πάρουν τα πράγματα.
Πριν λήξει ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος, η Ελλάδα έγινε το πρόπλασμα της μεταπολεμικής αναμέτρησης. Οι επιδιώξεις των μεταπολεμικών νικητών διαμορφώθηκαν σταδιακά και εμπειρικά.
Αντώνης Λιάκος, Το Βήμα της Κυριακής, 18/08/2014
To τέλος του σύντομου 20ού αιώνα συνοδεύτηκε με προσδοκίες ενός κόσμου ειρηνικού, μιας νέας τάξης πραγμάτων βασισμένης στη φιλελεύθερη δημοκρατία, τη χωρίς σύνορα και περιορισμούς αγορά και το βορειοατλαντικό σύστημα ασφαλείας. Η δεκαετία του ʼ90 φαινόταν ως το απόγειο του δυτικού πολιτισμού. Ηταν όμως η στιγμή που Ευρώπη και Αμερική άρχισαν να χάνουν την πρωτοκαθεδρία τους.
Αντώνης Λιάκος, http://koindim.wordpress.com, 17/02/2012
Στην έκκληση «Για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας» υπάρχει μια φράση για την ανάγκη της αποκατάστασης του νοήματος των λέξεων στη σημερινή κρίση. Ας αρχίσουμε λοιπόν να συζητάμε το πρόβλημα αυτό, λέξη-λέξη.
Ας δούμε την έννοια του «πολιτικού συστήματος». Μιλάμε για αυτό σαν κάτι αυτόνομο και αυτοτελές, λες και είναι άσχετο με το οικονομικό σύστημα, όχι το γενικό, αλλά το συγκεκριμένο, εκείνο που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα στον τελευταίο μισό αιώνα, με τις εκβολές του τόσο στον μηντιακό κόσμο όσο και στην πολιτική.
Nα σκεφτούμε και να συζητήσουμε διεμβολίζοντας τη γραμμή του μετώπου ανάμεσα στον φιλομνημονιακό και στον αντιμνημονιακό λόγο
Το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι ότι έχουμε χάσει την όρεξη και την ικανότητά μας να σκεπτόμαστε τον κόσμο αλλιώς, διαφορετικά. Μεγάλο μέρος από μας, και εννοώ τη γενιά μου, είτε κάψαμε κάποτε τα δάχτυλά μας και σερνόμαστε ακόμη με τις γάζες και τις αλοιφές, είτε, στο ζήλο να πάει κάτι μπροστά σ’ αυτή την κοινωνία, σκεφτόμαστε κυβερνητικά, σαν να έχουμε στην πλάτη μας κυβερνητικές ευθύνες.
Οι Ανθρωπιστικές επιστήμες στην κοινωνία της γνώσης και στη μετάβαση του πανεπιστημίου από την αυτονομία στην ετερονομία
Αντώνης Λιάκος, τ. 3 (2011), The Books’ Journal, 22/12/2010
Τελικά, οι προτεινόμενες αλλαγές στο Πανεπιστήμιο, ανταποκρίνονται στα πραγματικά προβλήματα που παρουσιάζει το ελληνικό πανεπιστήμιο; Το σχέδιο της διαβούλευσης δεν συνοδεύεται από μια Λευκή Βίβλο με τα προβλήματα του Πανεπιστημίου. Πορίσματα των εξωτερικών αξιολογήσεων δεν δημοσιεύτηκαν. Η συγκεντρωτική αξιολόγηση της ΑΔΙΠ για το 2009, περιστρέφεται στα διαδικαστικά, και τα συγκεντρωτικά της στοιχεία είναι ανεπεξέργαστα . Ποιες ανάγκες επομένως έρχονται να συναντήσουν οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις; Ποιες αδυναμίες θέλουν να διορθώσουν; Ποιες δυνατότητες να διευρύνουν;
Η πολιτική του ΔΝΤ συνιστά μια κοινωνική μηχανική (social engineering) για την Ελλάδα, με βάση μια φιλοσοφία. Ας σκεφτούμε την υπόθεση της αλλαγής των εργασιακών σχέσεων μέσα από μια ιστορική οπτική. Ας δούμε την εποχή που σχηματίζονταν οι σύγχρονες βιομηχανικές κοινωνίες· δεν υπήρχε τότε θέση για τους πληθυσμούς που γίνονταν εργάτες στην πόλη.
Αντώνης Λιάκος, Το Βήμα, Νέες Εποχές, 30/08/2009
Κάθε χρόνο συμβαίνει μια πολύ μεγάλη, τρομερά καταστροφική πυρκαϊά στην Ελλάδα και πολλές άλλες, μεγάλου ή μεσαίου μεγέθους. Ολεθρος περιβαλλοντικός με μακροπρόθεσμες συνέπειες για το κλίμα και την ατμόσφαιρα, για τον αέρα που αναπνέουμε, αλλά και απώλεια ανθρώπινων ζωών πέρα από την υλική καταστροφή καλλιεργειών, οικισμών, κτλ.
Αντώνης Λιάκος, Το Βήμα της Κυριακής, 17/05/2009
Τον τελευταίο καιρό εξελίσσεται μια συζήτηση η οποία συμπυκνώνεται στο ερώτημα «γιατί δεν γίνονται μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα;». Ωστόσο κάθε συζήτηση έχει τα προαπαιτούμενά της.
Σύνολο καταγραφών: 22
