Για το Προσφυγικό υπάρχουν λύσεις και «λύσεις». Λύσεις που δίνουν προοπτική και «λύσεις» που δημιουργούν χάος, λιγότερες ελπίδες και κλείνουν τους ορίζοντες.

Συμφωνούμε όλοι ότι οι διαδικασίες ασύλου είναι χρονοβόρες και συχνά ατελέσφορες. Ο τελευταίος νόμος θεωρεί ότι τις βελτιώνει. Oμως, αν δούμε τα συστατικά του με ψυχραιμία θα πρέπει να αναμετρηθούμε με τρεις ισχυρισμούς – τρεις μύθους.

Το πανεπιστημιακό άσυλο προσδιορίζει ένα χώρο ελεύθερης διακίνησης ιδεών και πρέπει να προστατεύεται και να αξιοποιείται από την πανεπιστημιακή κοινότητα για την ευρεία ανταλλαγή απόψεων και την καλλιέργεια νέων ιδεών με βασικό σκοπό το όφελος του κοινωνικού συνόλου.

Το προσφυγικό ζήτημα ήρθε για να μείνει. Το κατάλαβε η ηγεσία της ΝΔ, τώρα πρέπει να το συνειδητοποιήσουν τα στελέχη της και η βάση της, μέρος της οποίας αντιδρά χέρι χέρι με τους Χρυσαυγίτες σε οποιαδήποτε προσπάθεια διευθέτησης.

Διευθέτησης και όχι λύσης του προβλήματος. Γιατί λύση απλούστατα δεν υπάρχει. Γιατί ακόμα και αν βυθίσουμε τις βάρκες των καταραμένων, ακόμα και αν πάρουμε τις καραμπίνες όπως μας προέτρεψαν σε τηλεοπτικό τους διάγγελμα οι γενναίοι Έλληνες της Σκύδρας , ακόμα και αν τους σφάξουμε όπως είπαν τα ανθρωποειδή της Νάουσας και πάλι τα προσφυγικά κύματα δεν θα ανακοπούν.

-Το προσφυγικό είναι σοβαρό θέμα παγκοσμίως. Και είναι η μεγάλη πρόκληση του μέλλοντος. Δεν αφορά φυσικά μόνο την Ελλάδα. Η παγκοσμιοποίηση δεν αφορά μόνον κίνηση κεφαλαίων, αγαθών και ιδεών, αλλά αφορά και κίνηση ανθρώπων. Συνολικά, η ανθρώπινη Ιστορία είναι η Ιστορία της μετακίνησης ανθρώπων και πληθυσμών. Είναι απόλυτο ψεύδος ότι μπορούν να στεγανοποιηθούν εντελώς τα σύνορα. Η μετανάστευση είναι σαν το νερό. Θα βρει κάπου μια σχισμή, μια ρωγμή και θα περάσει. Το αίτημα για άσυλο δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερο. Ταυτοχρόνως σήμερα μειώνεται ο αριθμός των χωρών που είναι διατεθειμένες να δεχθούν όσους εγκαταλείπουν την χώρα τους λόγω ανάγκης.