Σε ένα οργιώδες διπλωματικό παρασκήνιο τις τελευταίες εβδομάδες, ορισμένα κρίσιμα ζητήματα για όσα συνέβησαν στην ανατολική Μεσόγειο πήραν την πορεία τους! Για όλους; Mόνο η κυβέρνηση της Κύπρου εμφανίζεται... ανάδελφη και αταίριαστη με τις εξελίξεις, πατώντας ακόμα σε δύο βάρκες.

Αν σήμερα, δεδομένης της νέας ευρωπαϊκής δυναμικής, θέλουμε να προβούμε σε έναν παραλληλισμό ανάμεσα στη γερμανική με την ευρωπαϊκή πορεία, πρέπει κατ’ αρχάς να ανατρέξουμε στις καθυστερημένες επιπτώσεις της γερμανικής επανένωσης στην ευρωπαϊκή πολιτική. Παρά το γεγονός ότι η εγκατάλειψη του γερμανικού μάρκου, ως το τίμημα για την επανένωση του γερμανικού εθνικού κράτους, ήταν ένα σημαντικό βήμα ενσωμάτωσης με πολλές προεκτάσεις, η περαιτέρω εμβάθυνση της ευρωπαϊκής συνεργασίας δεν προωθήθηκε αμέσως.

Οι συνέπειες της υγειονομικής κρίσης της Covid-19 στην ελληνική οικονομία, όπως καταγράφηκαν στα πρόσφατα προσωρινά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το 2ο τρίμηνο του 2020, δημιουργούν αβεβαιότητες για την ταχύτητα επαναφοράς της οικονομίας και καθιστούν επιτακτική την αναζήτηση των πολιτικών που θα την υποστηρίξουν.

Με την τραγωδία της Μόριας, το Μεταναστευτικό βρίσκεται συνεχώς στο επίκεντρο των συζητήσεων στα ΜΜΕ. Είναι όμως βασικές διαστάσεις του προβλήματος που αγνοούνται ή δεν τονίζονται αρκετά.

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ διάστημα, μια μεγάλη ευρωπαϊκή κατασκευαστική εταιρεία με έδρα την Ολλανδία εισήλθε δυναμικά στην ελληνική αγορά αγοράζοντας μεγάλα μερίδια μετοχών

Σε αντίθεση με την ήττα στις δημοτικές, οι περιφερειακές εκλογές της άνοιξης θα αναλυθούν υπό εθνικό πρίσμα ως το τελευταίο σοβαρό τεστ

«Το κόμμα δεν παράγει πλέον νέες ιδέες. Η δουλειά που γίνεται στον τομέα αυτόν είναι ανεπαρκής. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη δεύτερη φάση της θητείας. Όταν παίρνει τα χαρακτηριστικά των παλιών πολιτικών κομμάτων, κινδυνεύει με εξαφάνιση».

Η Ροσάντα δεν ήταν σε κανένα κόμμα, αλλά έμεινε ως το τέλος στη σωστή πλευρά της Ιστορίας μας, λέει η Λουτσιάνα Καστελίνα

Η Ροσάνα Ροσάντα ήταν μια εξαιρετική γυναίκα, που έφυγε στα 96 χρόνια της με την ακαταμάχητη δίψα της να μαθαίνει πώς πάει ο κόσμος μας. Ήταν μια αγωνίστρια που δεν το έβαλε ποτέ κάτω, στην πολιτική, στη δημοσιογραφική ή στην προσωπική ζωή της. Πάλεψε με θάρρος και εναντίον του εγκεφαλικού που εδώ και δέκα χρόνια τής είχε προκαλέσει παράλυση. Αυτή η αξιοθαύμαστη προσωπικότητα ήταν φυλακισμένη στο σώμα της, αλλά η σκέψη της έτρεχε όπως πάντα θέτοντας ερωτήματα και αναζητώντας απαντήσεις. Άκουγε και μιλούσε με όλους.

Η πυρπόληση του καταυλισμού της Μόριας συνιστά ένα παράδοξο: μια παραβατική πράξη παρήγαγε ένα χαρμόσυνο αποτέλεσμα! Δεν είναι η πρώτη φορά, βέβαια. Η ανθρώπινη ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια.

Ο καταυλισμός φιλοξενίας 13.000 ατόμων έμοιαζε περισσότερο με στάβλο ζώων παρά με καταφύγιο ανθρώπων. Ηταν η ντροπή που απωθούσαμε. Τις άθλιες συνθήκες τις ξέραμε όλοι (κι εμείς και οι Ευρωπαίοι), αλλά αποτελεσματική δράση δεν αναλαμβάναμε. Γιατί; Μετά την πυρπόληση, όλοι κινητοποιήθηκαν. Γιατί;

Η κυρία Πέγκυ είναι εβδομήντα δύο χρονών. Συνταξιούχος δασκάλα, καλοστεκούμενη ακόμα, κρεπάρει τα μαλλάκια της και βάφει ανταύγειες για να μην «κουράζει την τρίχα».

Η δήλωση του ιστορικού του Πανεπιστημίου Αθηνών και διανοουμένου Αντώνη Λιάκου περί του εμπρησμού στη Μόρια «ερέθισε» πολιτικά, προκάλεσε υπουργικές «απαντήσεις» και έναν αφάνταστο κυκεώνα υβριστικών και άλλων σχολίων στα κοινωνικά δίκτυα (άλλων υπέρ, άλλων κατά), που έμοιαζαν τις προηγούμενες ημέρες κυριολεκτικά ατελείωτα. Αριστερών πεποιθήσεων ο ίδιος, υπεύθυνος του εθνικού διαλόγου για την παιδεία επί ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με θητεία στο παρελθόν σε νευραλγικές θέσεις κεντρώων κυβερνήσεων.

«Δε θα ʼταν τότε πιο απλό, η κυβέρνηση να διαλύσει το λαό και να εκλέξει έναν άλλον;». Μπέρτολτ Μπρέχτ

Δεν θα ήταν καλύτερο για την κυβέρνηση να διαλύσει την ιδιωτική οικονομία και να σχεδιάζει για μια άλλη ιδιωτική οικονομία που υπάρχει μόνο στο μυαλό όσων κατοικοεδρεύουν στους διαδρόμους του Μαξίμου;

Η επικίνδυνη ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και οι παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή απέδειξαν για ακόμα μια φορά ότι η διαιώνιση του status quo στην Κύπρο όχι μόνο δεν είναι βιώσιμη, αλλά είναι και πολύ επικίνδυνη. Είναι ολοφάνερο ότι το Κυπριακό επιδρά αρνητικά και με καθοριστικό τρόπο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ότι η επίλυσή του είναι προϋπόθεση-κλειδί για μια μόνιμη αποκλιμάκωση και ομαλοποίηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά και για τη σταθερότητα και ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.