Τις τελευταίες ημέρες διαμορφώνεται στην Ευρώπη ένα «μέτωπο λογικής», γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τις πιέσεις που άσκησαν, μεταξύ άλλων, οι κύριοι Μπαρόζο, Ρεν, Τρισέ κ.α, στις πρόσφατες συνεδριάσεις των Eurogroup και Eco/Fin. Οι κυρίαρχες δυνάμεις αρχίζουν να αντιμετωπίζουν διαφορετικά την κρίση χρέους της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, την οποία ακολουθούν καταπόδας Βέλγιο, Ισπανία, Ιταλία. Η εξέλιξη αυτή έχει μεγάλη σημασία για τη χώρα, καθώς κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις μπορεί να διαφανεί «φως στο τούνελ».

Και εξηγούμαι: Εδώ και εβδομάδες έχει διαπιστωθεί ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνη, το πρόβλημα δεν είναι μόνο δικό της. Είναι και πολλών άλλων χωρών. Άρα, ελλοχεύει, αυτό που οι αγορές πάντα απεύχονται, ο κίνδυνος του ντόμινο. Αυτός ο κίνδυνος-έστω προσωρινά-(φαίνεται πως)απετράπη.

Για να φύγει, όμως, το «προσωρινά», απαιτούνται συγκεκριμένες ενέργειες, τις οποίες κατά την εκτίμησή μας οφείλει η κυβέρνηση να προωθήσει. Πρώτα και κύρια, την επισημοποίηση της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής του δανείου, με τη βασική προϋπόθεση ότι δεν θα συνοδεύεται από ένα νέο Μνημόνιο. Δεύτερον, την πίεση για μείωση του επιτοκίου δανεισμού της χώρας. Τρίτον, την επίσπευση των διαδικασιών για την έκδοση ευρωομολόγου.

Η Ελλάδα πρέπει, αξιοποιώντας το μηχανισμό στήριξης-ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, καλό είναι να πάρει περισσότερα κονδύλια και δυνατότητες δανεισμού-να στοχεύσει για το σύνολο των δανείων της μέσα από μια διαδικασία μηχανισμού ρύθμισης που θα περιλαμβάνει τις υπερχρεωμένες χώρες, την ΕΚΤ και τους πιστωτές, στην αναδιαπραγμάτευση μέσα από την οργανωμένη επιμήκυνση και αναχρηματοδότηση των ελληνικών χρεών.

Οι παραπάνω εξελίξεις και προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσουν την ελληνική οικονομία σε μια σταδιακή πορεία εξόδου από την κρίση. Επιπροσθέτως θα φέρουν έναν άνεμο αισιοδοξίας, τον οποίο έχει ανάγκη η χώρα, οι πολίτες και βεβαίως η οικονομία, από τη στιγμή που «η μισή οικονομία είναι θέμα ψυχολογίας».

Εν κατακλείδι στην πορεία προς την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής η Ελλάδα πρέπει να αξιοποιήσει το κλίμα που έχει δημιουργηθεί και να πιέσει για οριστικές ευρωπαϊκές λύσεις. Μόνο έτσι θα φανεί φως στο τούνελ. Αλλιώς θα είναι από..το τρένο που έρχεται!