Στην αρχή μετρούσαμε τις φορές που ανέφερε το όνομα «Ομπάμα». Αλλά κάποια στιγμή χάσαμε τον λογαριασμό. Η λύση για την ευρωπαϊκή (κεντρο)αριστερά έρχεται λοιπόν από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Τα Μπωφόρ είχαν ανεβεί από νωρίς. Σε συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε στη χθεσινή Ρεπούμπλικα , ο Βάλτερ Βελτρόνι ξεσπάθωνε εναντίον όσων τον αμφισβητούν: «Φτάνουν πια τα δηλητήρια και οι ανώνυμες επιθέσεις, όποιος θέλει έναν καινούργιο ηγέτη να βγει και να το πει», τόνιζε. Ο τελευταίος καβγάς που έχει ξεσπάσει στο νεόκοπο Δημοκρατικό Κόμμα αφορά το Μανιφέστο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος που υιοθετήθηκε το Σαββατοκύριακο στη Μαδρίτη: Τα μισά στελέχη του ΡD το υπέγραψαν στο όνομα της σοσιαλιστικής παράδοσης και τα άλλα μισά αρνήθηκαν επειδή θεωρούν ότι αυτή η παράδοση δεν τους αφορά. Εύλογο ήταν λοιπόν να ρωτήσουμε τον αρχηγό του κόμματος, που βρέθηκε χθες στην Αθήνα για να ανακηρυχθεί επίτιμος διδάκτορας του Παντείου: είναι λοιπόν η Αριστερά καταδικασμένη να πέφτει πάντα θύμα καβγάδων, αμφισβητήσεων και ιδεολογικών συγκρούσεων. «Έχετε δίκιο», χαμογέλασε ο Βελτρόνι. «Πάσχουμε από ένα ιστορικό έλλειμμα. Αλλά το τοπίο αλλάζει, η εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα αποτελεί μεγάλη πρόκληση, και το Δημοκρατικό Κόμμα της Ιταλίας αποτελεί ένα εργαστήρι για ολόκληρη την ευρωπαϊκή Κεντροαριστερά. Προσπαθούμε να συγκροτήσουμε καινούργιες συμμαχίες, που δεν θα έχουν στόχο μόνο τη συλλογή ψήφων, αλλά και την αλλαγή της χώρας».

Το σύνθημα «Υes, we can» δονεί εδώ και καιρό την Ευρώπη. Από την ώρα που το μεταγλώττισε σε «si puo fare», ο Βελτρόνι κερδίζει πόντους στις δημοσκοπήσεις, χωρίς πάντως να μπορέσει να νικήσει τον περασμένο Απρίλιο τον Μπερλουσκόνι. Για ποιον λόγο; Επειδή η σκληρή ιταλική Δεξιά επένδυσε στον φόβο, είπε στη χθεσινή του συνέντευξη στους Έλληνες δημοσιογράφους. Φόβο των μεταναστών, φόβο της Ευρώπης, φόβο της οικονομικής κρίσης. Χρέος της Κεντροαριστεράς είναι τώρα να μετατρέψει αυτόν το φόβο σε ελπίδα και εμπιστοσύνη (όπως έγινε στην Αμερική με τον Ομπάμα). Να υπερασπιστεί τους φτωχούς, τους ευάλωτους, τους εποχικούς εργαζόμενους, τη Μain Street (όπως είπε ο νεοεκλεγείς Αμερικανός πρόεδρος). Να στηρίξει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Να δώσει έμφαση στην πράσινη ενέργεια. Οικονομική ανάπτυξη, καταπολέμηση των ανισοτήτων, υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: να το νέο προοδευτικό πεδίο του 21ου αιώνα. Μπαράκερ Ομπαμόνι: έτσι αποκαλούν τον Βελτρόνι στη χώρα του. Αλλά εκείνος δεν έχει πρόβλημα να δικαιολογηθεί. «Πάρτε την κρίση του ΄29, που ήλθε και πάλι αυτόν τον καιρό στην επικαιρότητα. Η Αμερική απάντησε με το Νιου Ντηλ και η Ευρώπη με τη Νύχτα των Κρυστάλλων. Είναι προφανής λοιπόν η ανάγκη συνεργασίας ανάμεσα στις δύο αυτές δυνάμεις. Και ο Ομπάμα αποτελεί τον ιδανικό εταίρο για διάλογο. Το ζητούμενο είναι να μην κλειστούμε στον εαυτό μας, υπερασπιζόμενοι ταυτόχρονα την ταυτότητά μας με αξιοπρέπεια».