Για τις προοδευτικές ιδέες η υπεράσπιση των λαϊκών τάξεων και έκφραση της κοινωνικής πλειοψηφίας περνά μέσα από μια ολιστική κοινωνική προοπτική και σχέδιο. [...] Μια προοδευτική πολιτική μόνο ως εκφυλισμός μπορεί να ξεπέσει στον οικονομισμό και ακόμη χειρότερα σε μια αντίστροφη ταξική μεροληψία

Η μεροληψία είναι έννοια αρνητική. Η ταξική μεροληψία ειδικότερα, στην αστική και προ-αστική εποχή, χαρακτήριζε πάντα τους από πάνω. Οχι μόνο δεν υπήρξε ποτέ σημαία της Αριστεράς και των από κάτω, αλλά αποτελούσε και αποτελεί κόκκινο πανί, είτε για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και των ίσων ευκαιριών ενάντια σε ταξικές διακρίσεις είτε για την υπεράσπιση ευρύτερα των κοινωνικών συμφερόντων των λαϊκών τάξεων.

Θύμωσε ο πρωθυπουργός επειδή την ώρα που έδινε σκληρή μάχη με τον Ερντογάν στο Λονδίνο για τα εθνικά συμφέροντα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης «έκανε απρεπείς δηλώσεις. Λάθος πράξη, τη λάθος στιγμή. Ο κ. Τσίπρας σε μια κρίσιμη στιγμή έβγαλε τον χειρότερο εαυτό του, εύχομαι ειλικρινά να μην είναι και ο μοναδικός». Ο κ. Τσίπρας δεν του απάντησε γιατί ήταν στην Τυνησία – ίσως γι’ αυτό πήγε στη Βουλή και μίλησε ο κ. Μητσοτάκης. Προφανώς του αρέσει να παίζει χωρίς αντίπαλο.

Τα «Αποσπάσματα του Ακροδεξιού Λόγου», που εκφωνούν οι Γεωργιάδης, Βορίδης, Μπογδάνος και τα διάφορα πουλέν της Δεξιάς διακυβέρνησης, δεν συνιστούν υπερβολές, στρεβλώσεις, περιθωριακές γραφικότητες του δημόσιου λόγου της Ν.Δ. Ανήκουν οργανικά στον σκληρό του πυρήνα. Διεκδικούν, βήμα βήμα, μια διακριτική ηγεμονία, σε μια διελκυστίνδα με τα κατάλοιπα ενός δυσδιάκριτου πια πολιτικού φιλελευθερισμού. Η επικέντρωση στο πολιτισμικό υπόβαθρο και στα μορφωτικά κενά των εκφωνητών αποτελεί γελοιογραφική υποτίμηση ενός προβληματικού στοιχείου της πολιτικής εξέλιξης.

Τι γλύκα έχει το αυτονόητο; Ο Μάκης Βορίδης ξέρει. Είπε το αυτονόητο σοροπιαστά. Είπε ότι η επιβολή του νόμου δεν γίνεται με προσφορά τριαντάφυλλων· ότι εμπεριέχει στοιχεία αναγκαστικότητας. Είπε ότι το ξύλο είναι στοιχείο αναγκαστικότητας και ότι η κυβέρνηση «θα συνεχίσει να κάνει αυτό».

Αναρωτιούνται πολλοί γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν επαναφέρει στην τάξη ή δεν απομακρύνει από την κυβέρνηση τον Αδωνι Γεωργιάδη. Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Ας αφήσουμε κατά μέρος την εκδοχή να απαιτήσει ο αρχηγός της Δεξιάς από τον υφιστάμενό του, αλλά αντιπρόεδρο του κόμματος και πρωτοκλασάτο υπουργό, να μην ξεπερνά τα όρια, να μην εκτίθεται τρεις φορές τη μέρα στις τηλεοράσεις, να αποφεύγει τις εν θερμώ παρεμβάσεις τουιτάροντας κατά ριπάς και ανακαλώντας σε χρόνο ρεκόρ τις επίμαχες αναρτήσεις του. Είναι κάτι που δεν μπορεί να συμβεί.

Το 31,53% των ψηφοφόρων μας έδωσε την εντολή για μια προγραμματική, υπεύθυνη, μαχητική αντιπολίτευση», είπε ο διευθυντής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ.

«Ήρθαμε στη Θεσσαλονίκη σε μια τριήμερη επίσκεψη και ουσιαστικά το 31,53% των ψηφοφόρων, λίγες εβδομάδες πριν, αποφάσισε και μας έδωσε την εντολή για μια προγραμματική υπεύθυνη, μαχητική αντιπολίτευση, αυτό ακριβώς σηματοδοτήσαμε και στη ΔΕΘ», υπογράμμισε ο διευθυντής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Θανάσης Θεοχαρόπουλος, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων "Πρακτορείο 104,9 FM", αναφερόμενος στην επίσκεψη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην 84η ΔΕΘ.

Η προηγούμενη εβδομάδα στη Βουλή ήταν αποκαλυπτική για τη διακυβέρνηση της ΝΔ. Σε μία και μόνο ημέρα ο ελληνικός λαός είχε την ευκαιρία να δει τα 6 χαρακτηριστικά στοιχεία της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Ρεβανσισμός, συγκεντρωτισμός, εφαρμογή του δόγματος “νόμος και τάξη”, επιστροφή σε αποτυχημένα εκλογικά μοντέλα, νεοφιλελευθερισμός και αυταρχισμός.