Δυστυχώς για την κοινωνία και τη χώρα, την υγειονομική κρίση την διαχειρίζεται μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση

Επιδημιολογικοί δείκτες, νοσοκομεία και εμβολιασμοί βρίσκονται στο επίκεντρο του τέταρτου κύματος. Για τα τρία μεγάλα ζητήματα της πανδημίας απάντησε στην ΑΥΓΗ ο τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία Ανδρέας Ξανθός.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του χρηματιστικοποιημένου καπιταλισμού στον 21ου αιώνα είναι, ότι η οικονομική δύναμη έχει μετατοπιστεί από τους στυλοβάτες της πραγματικής οικονομίας, δηλαδή τους παραγωγούς των αγαθών και τους εμπόρους, στους ρυθμιστές των παγκόσμιων αλυσίδων αξίας (Globa Value Chains, GVCs) που έχουν στην κατοχή τους άυλα περιουσιακά στοιχεία, όπως πνευματική ιδιοκτησία (Intellectual Property, IP) ή χρηματοοικονομικά μέσα.

Κυκλοφόρησε πρόσφατα και στη γλώσσα μας το βιβλίο του Γάλλου οικονομολόγου Robert Boyer «Οι καπιταλισμοί στη δίνη της πανδημίας» (μετάφραση: Αγγελος Μουταφίδης, Πόλις 2021). Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα συνέντευξης του Ρομπέρ Μπουαγιέ, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Le Monde».

Τη δραματική προειδοποίηση πως «αν δεν γίνουν μαζικοί εμβολιασμοί σε όλο τον πλανήτη, οι ανισότητες μεταξύ Βορρά και Νότου θα διευρυνθούν, όπως θα αυξηθεί και ο κίνδυνος των μεταλλάξεων» απευθύνει ο Ηλίας Μόσιαλος. «Ο κορoνοϊός δεν θα εξαφανιστεί και θα χρειαστεί να κάνουμε αναμνηστικές δόσεις για να καλύψουμε τις νέες μεταλλάξεις» τονίζει ο πρώην υπουργός Επικρατείας, καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στο London School of Economics, σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην «Εφ.Συν.» για την Covid-19.

Το επικείμενο άνοιγμα των δραστηριοτήτων συνεπάγεται την καθολική αποδοχή μίας συνθήκης που πλέον αποδέχεται τον θάνατο ως το αναγκαίο τίμημα για την ανάκτηση μίας κανονικότητας. Μάλιστα για κάποια κομμάτια της κοινωνίας, ηλικιακά ή επαγγελματικά, δεν πρόκειται για συνθήκη, αλλά για απαίτηση

Η απομόνωση φαίνεται να γεννά την επιθυμία μιας νέας συλλογικότητας. Αυτό ακριβώς το αίσθημα είναι που δεν υπολογίζει η πανταχόθεν απομονωμένη κυβέρνηση

Σαν χθες ξεκινούσε ένας εφιάλτης, που ίχνη του έβρισκες μόνον σε βιβλία Ιστορίας, απʼ αυτά τα οποία διάβαζαν μόνον οι μελετητές των ανά τους αιώνες πανδημιών. Σαν χθες ο Κικίλιας ανακοίνωνε το πρώτο κρούσμα δηλώνοντας πως η κυβέρνηση είναι "απόλυτα προετοιμασμένη" και δεν υπήρχε "κανένας λόγος πανικού". Η πραγματικότητα ενός ΕΣΥ το οποίο επέμεινε να κατεδαφίζει τη διέψευσε οικτρά.

Αυτό που επείγει είναι οι μαζικοί παγκόσμιοι εμβολιασμοί, γιατί καραδοκούν οι κίνδυνοι εμφάνισης νέων παραλλαγών και επικίνδυνων μεταλλάξεων

Την ανάγκη για διαφάνεια σχετικά με το πού βρισκόμαστε επιδημιολογικά, αλλά και επεξήγηση των αναλύσεων των δεδομένων από τους ειδικούς τονίζει ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στο London School of Economics Ηλίας Μόσιαλος σε συνέντευξή του στην ΑΥΓΗ της Κυριακής. Ο Ηλ. Μόσιαλος απαντάει στα κύρια ερωτήματα σχετικά με τους εμβολιασμούς και ζητάει κατά προτεραιότητα την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, καθώς «ακόμη και η συντηρητική κυβέρνηση της Βρετανίας σχεδιάζει να σταματήσει τις ιδιωτικοποιήσεις στο βρετανικό ΕΣΥ»

Οι ειδήμονες του IPBES εκτιμούν ότι υπάρχουν 1,7 εκατομμύρια άγνωστοι ιοί σε θηλαστικά και σε πτηνά

Την ώρα που η κυβέρνηση Μητσοτάκη καμουφλάρει την πολιτική επιλογή υποχρηματοδότησης του δημοσίου συστήματος Υγείας (προτελευταία στην Ευρώπη η Ελλάδα) προς όφελος μιας κουτσής ιδιωτικής πρωτοβουλίας, οι ειδήμονες του Intergovernmental Science - Policy Platform on Biodiversity and Ecosystem Services (IPBES), οργανισμού θεσμοθετημένου από τα Ηνωμένα Έθνη, έχουν σημάνει συναγερμό: Εκτιμούν ότι υπάρχουν 1,7 εκατομμύρια άγνωστοι ιοί σε θηλαστικά (ιδίως νυχτερίδες, τρωκτικά, πρωτεύοντα θηλαστικά) και σε πτηνά (ιδίως θαλάσσια) και ότι από αυτούς τους ιούς 631.000 έως 827.000 θα είχαν τη δυνατότητα να κάνουν το άλμα και να περάσουν στο ανθρώπινο είδος.

Θα αποβεί τελικά η πανδημία του κορονοϊού ένα συμβάν-ορόσημο της ανθρώπινης ιστορίας; Ενας επιταχυντής της κίνησης της «προόδου», μετασχηματιστής των κοινωνικών και διανθρώπινων σχέσεων, υβριδοποιώντας κοινωνικές λειτουργίες; Θα οξύνει την κριτική ματιά μας, θα βαθύνει το αίσθημα αλληλεγγύης, θα επιτείνει την ατομοκεντρική οριοθέτηση του ανθρώπινου βίου;