Η συγκυρία και ο δρόμος προς το συνέδριο
Δυόμισι χρόνια μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου του 2019 η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιταχύνει την εφαρμογή του αντικοινωνικού της σχεδίου, συσσωρεύοντας υπερκέρδη για επίλεκτους συμπαραστάτες της και αδιαφορώντας για τα σωρευμένα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.
Το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη επέλεξε, έχοντας απόλυτη συστηματική επίγνωση και στρατηγική σκέψη, να μην αντιμετωπίσει την υγειονομική κρίση αλλά να την εκμεταλλευτεί, αξιοποιώντας το κράτος, για να αναδιαρθρώσει την οικονομική δομή της χώρας μας, οδηγώντας στη συντριβή εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων, διανέμοντας σκανδαλωδώς τον πλούτο του ελληνικού λαού και ασκώντας πρωτοφανή καταστολή για την τρομοκράτηση της ελληνικής κοινωνίας.
Το εμβολιαστικό πρόγραμμα κατέρρευσε και η πανδημία μπαίνει στην πιο δύσκολη φάση χωρίς να έχει ενισχυθεί το ΕΣΥ, χωρίς γιατρούς, φάρμακα και υποδομές.
Η κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με τις συνέπειες των βίαιων αλλαγών της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Είναι αντιμέτωπη με την ουσιαστική κατάργηση του εργασιακού θεσμικού πλαισίου, με τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, την ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος και με ένα νέο πτωχευτικό κώδικα που δεν προστατεύει σε τίποτα τους δανειολήπτες.
Τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις έχουν αρχίσει και αισθάνονται το τεράστιο βάρος της ακρίβειας στα αγαθά και, κυρίως, στην ενέργεια. Η συσσώρευση χρεών κατά τη διάρκεια της κρίσης που συνδέθηκε με την πανδημία, απειλεί τη βιωσιμότητα τους.
Η νεολαία βιώνει με άγριο τρόπο τις επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη στην εργασία και στην παιδεία, ενώ αντιδρά συντονισμένα και μαζικά στα φαινόμενα ανοχής απέναντι στη δράση φασιστικών ομάδων στα σχολεία και τις γειτονιές και ακροδεξιών αντιλήψεων στην παιδεία, στις δημοκρατικές ελευθερίες και στην ελεύθερη δημοκρατική έκφραση.
Η πράσινη μετάβαση και ο ψηφιακός μετασχηματισμός, μαζί με το σύνολο του ταμείου στήριξης έχουν δρομολογηθεί ως διανομή ποσοστών σε συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα και στις κατευθύνσεις στήριξης προϊόντων της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης, χωρίς να υπάρχει οποιοδήποτε σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης και στήριξης των υγειών παραγωγικών δυνάμεων, των αυτοαπασχολούμενων, των εργαζομένων.
Αυτές οι επιλογές συσσωρεύουν μια πολλαπλασιαζόμενη δυσαρέσκεια.
Είναι αυτή η δυσαρέσκεια από τον αντικοινωνικό και αντιδημοκρατικό κατήφορό της κυβέρνησης Μητσοτάκη που μεγαλώνει. Και κάνει το σχέδιό μας να είναι περισσότερο επίκαιρο και αναγκαίο από ποτέ.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δε θα πέσει σαν ώριμο φρούτο. Οι δικές μας πολιτικές πρωτοβουλίες αποτελούν προϋπόθεση για να μετατραπεί η γενικευμένη δυσαρέσκεια απέναντί της σε ενεργό πολιτικό ρεύμα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, υπέρ των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων.
Στην όποια ολιγωρία μας ελλοχεύει ο κίνδυνος ώστε μέρος του πληττόμενου λαού μας να εκφραστεί ξανά μέσα από δήθεν αντισυστημικά μορφώματα της πλήρους ελεγχόμενης ακροδεξιάς. Η ανοχή της κυβέρνησης της ΝΔ στην ακροδεξιά στις κρατικές δομές και στη δράση τους μέσα στην κοινωνία αποδεικνύει την πολιτική σχέση και τις συνεχιζόμενες διασυνδέσεις της.
Η στρατηγική μας για διεύρυνση, ανασυγκρότηση και μετασχηματισμό είναι πιο επίκαιρη και πιο αναγκαία από τον Σεπτέμβρη του 2019, όταν και τη διακηρύξαμε.
Αξίζει να θυμηθούμε ένα κρίσιμο και ταυτοτικό εδάφιο της ομόφωνα ψηφισμένης διακήρυξής μας.
Το εδάφιο που καλεί στη συμπόρευση όλων όσοι εμπνέονται
«από τις πιο λαμπρές παραδόσεις της Αριστεράς στην Ευρώπη και στο τόπο μας. Από τη δημιουργία του ΕΑΜ και την Εθνική Αντίσταση, τους δημοκρατικούς αγώνες κατά του μετεμφυλιακού κράτους, τον αγώνα του 114, τον αντιδικτατορικό αγώνα και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το μεταπολιτευτικό κύμα του εργατικού και φοιτητικού ριζοσπαστισμού και τη μεγάλη δημοκρατική έκρηξη του 81 παρά τις όποιες αντιφάσεις της».
Αξίζει να θυμηθούμε το εδάφιο της ομόφωνα ψηφισμένης διακήρυξής μας, που αναδεικνύει τι κάναμε και που πάμε:
«Αποδείξαμε ότι μπορούμε ξανά να οραματιστούμε, πέρα από τον ορίζοντα της ήττας και της διαχείρισης, τις κοινωνικές αλλαγές που απαιτεί η εποχή μας.
Και να παλέψουμε γι’ αυτές.
Για την καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων, για την προστασία του κλίματος και των φυσικών πόρων, για την κατοχύρωση των σύγχρονων κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Απέναντι στη μισαλλοδοξία, τον εθνικισμό, τη βία κατά των γυναικών, την οικολογική καταστροφή, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την ασύδοτη εξουσία των αγορών.
Τώρα είναι η σειρά μας να εμπιστευτούμε τον κόσμο που μας εμπιστεύτηκε.
Όλοι μαζί να δημιουργήσουμε μια σύγχρονη προοδευτική παράταξη, που θα εκφράζει τα όνειρα και τις ανάγκες του δημοκρατικού προοδευτικού κόσμου. Που θα είναι δύναμη δημιουργίας, τομών και ρήξεων. Που μέσα από τον συνδυασμό της κυβερνητικής ευθύνης και της ζωντανής συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών θα μετασχηματίσει την Ελλάδα σε μια χώρα με ισότητα και αλληλεγγύη».
Αυτό το πολιτικό σχέδιο εκφωνήθηκε το ίδιο το βράδυ των εκλογών και ψηφίστηκε ομόφωνα από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και την Κεντρική Επιτροπή Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
Θα δώσουμε λοιπόν όλες μας τις δυνάμεις, ώστε:
«ο ΣΥΡΙΖΑ και η Προοδευτική Συμμαχία να μετασχηματιστούν σε μια μεγάλη προοδευτική δημοκρατική παράταξη, με ευθύνη για το παρόν και το μέλλον του τόπου».
Η ιστορικά αναγκαία υλοποίηση του σχεδίου έχει οργανωτικές, προγραμματικές πολιτικές και προϋποθέσεις.
Προγραμματικές προϋποθέσεις
Οι αποφάσεις της προγραμματικής συνδιάσκεψης, τα τομεακά προγράμματα που παρουσιάστηκαν από τον Πρόεδρο, οι προτάσεις μας για την αντιμετώπιση των επίκαιρων προβλημάτων μέσα στην πανδημία, οι θέσεις που διατυπώθηκαν από τον Πρόεδρό μας στη ΔΕΘ αποτελούν την αφετηρία για τη σύνταξη ενός αναλυτικού κυβερνητικού προγράμματος, που θα επικαιροποιεί, θα εμβαθύνει και θα εξειδικεύει τις προγραμματικές μας θέσεις.
Η προγραμματική υπερπροσπάθεια και οι συγκλίσεις των διαφορετικών οπτικών εντός του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία αποτελούν ελπιδοφόρο μήνυμα για την ολοκλήρωση της εξειδικευμένης κυβερνητικής πρότασής μας, βασισμένη στις αρχές και τις αξίες που έχουμε και στις βασικές αρχές και κατευθύνσεις που έχουμε αποφασίσει, με συντριπτικές πλειοψηφίες, στην προγραμματική συνδιάσκεψη.
Η προγραμματική μας πρόταση συγκροτήθηκε σε διαβούλευση με την κοινωνία. Η κυβερνητική μας πρόταση οφείλει να συνταχθεί με την κοινωνία. Να αποτελέσει το τέλος των πολιτικών και των απόνερων των μνημονιακών προγραμμάτων.
Οι πολιτικές που επιβλήθηκαν από τους θεσμούς και αναγκαστήκαμε να εφαρμόσουμε δεν εφάπτονται με τις αρχές, τις αξίες και τις θέσεις μας και δεν μπορεί παρά να προσεγγιστούν υπό το φως των εξελίξεων του οικονομικού σοκ αλλά και των μεγαλύτερων δυνατοτήτων άσκησης πολιτικής σε σχέση με την περίοδο των μνημονίων.
Οποιαδήποτε απόπειρα αιτιολόγησης και υιοθέτησής τους αποτελεί αμυντική στάση, η οποία δεν οδηγεί στη νίκη και βεβαίως δεν διακόπτει την εφαρμογή του αντικοινωνικού και αντιλαϊκού σχεδίου του νεοφιλελευθερισμού. Θα ήταν πραγματικά καταστροφικό εάν η ελληνική κοινωνία λάμβανε το σήμα ότι τα όρια του προγραμματικού μας ορίζοντα ταυτίζονται με τα όρια της πολιτικής που μας επετράπη να ασκήσουμε μέσα σε συνθήκες εξωτερικού καταναγκασμού.
Η απώλεια της εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία από τα μεσαία κοινωνικά και οικονομικά στρώματα, λόγω αστοχιών των υπολογισμών των δανειστών, που οδήγησαν σε άδικη και υπέρμετρη φορολόγηση, δεν ισοφαρίζεται από την αναγκαία στήριξη που η διακυβέρνηση μας έδωσε στα πολύ χαμηλά και μηδενικά εισοδήματα.
Ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, σε συνάρτηση με πολιτικές παραγωγικής ανασυγκρότησης, δίκαιης ανάπτυξης, κοινωνικής δικαιοσύνης, σύγχρονου εργασιακού πλαισίου, ενός κοινωνικού πέπλου προστασίας και πολιτικών κάλυψης των αναγκών κάθε πολίτη με επαρκείς δομές στην δημόσια υγεία και παιδεία, με κατοχύρωση του ελάχιστου μισθού και του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος που θα καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες είναι η αντιπρόταση μας στις πολιτικές του ακραίου νεοφιλελευθερισμού.
Η κυριαρχία της πολιτικής αντίληψης των ιδιωτικοποιήσεων τις τελευταίες δεκαετίες και της ανταγωνιστικότητας μέσω της μείωσης του εργασιακού κόστους, στους κρίσιμους και στρατηγικούς τομείς του οικονομικού και παραγωγικού ιστού της χώρας, χωρίς καν την ύπαρξη ενός δημόσιου πυλώνα που θα διασφαλίζει την ελληνική κοινωνία έχουν ήδη δείξει τα οδυνηρά, για τη χώρα και τον ελληνικό λαό, αποτελέσματά τους στις τηλεπικοινωνίες, στο τραπεζικό σύστημα, στην ενέργεια, στην αμυντική βιομηχανία, στις μεταφορές.
Στο συνέδριό μας οφείλουμε να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού, αποφασίζοντας ξεκάθαρες πολιτικές σε μια σειρά κρίσιμων τομέων, όπως:
Οι ιδιωτικοποιήσεις και η διαχείριση της δημόσιας περιουσίας.
Ο ρόλος των τραπεζών και η παρέμβαση στη λειτουργία του, μέσω δημόσιου πυλώνα.
Η δημοσιονομική πολιτική.
Η διαχείριση του ιδιωτικού χρέους.
Το φορολογικό σύστημα.
Η παραγωγική ανασυγκρότηση.
Η δημόσια παρέμβαση στους στρατηγικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας.
Ο ρόλος και οι μεταρρυθμίσεις για μια δημοκρατική, κοινωνική και σύγχρονη Ελληνική Αστυνομία.
Ο εκσυγχρονισμός και η επιτάχυνση απόδοσης της Ελληνικής Δικαιοσύνης.
Τι κράτος θέλουμε και πως θα το πετύχουμε – δομή, αρμοδιότητες, λειτουργία, παραγωγικότητα, ανθρώπινο δυναμικό.
Να αξιοποιήσουμε τη μέχρι τώρα προγραμματική δουλειά για να παράξουμε, μεταξύ άλλων, σαφείς και εύληπτες πολιτικές θέσεις και δεσμεύσεις, που θα εφαρμόσει με άμεσο τρόπο η προοδευτική διακυβέρνηση.
Αυτές οι επιλογές θα εμβαθύνουν, θα επικαιροποιήσουν την αριστερή μας ταυτότητα.
Απόψεις που θεωρούν ότι διά της κεντρικής εκφώνησης και της συνολικής παρουσίας στη ΔΕΘ το κόμμα απεμπόλησε την αριστερή του ταυτότητα στερούνται οποιασδήποτε βάσης. Σε κάθε περίπτωση, κάθε άποψη, που διατυπώνεται δημοσίως πόσο μάλλον και εν όψει συνεδρίου, θα κριθεί από το δημοκρατικά οργανωμένο σώμα των μελών.
Η σύγχρονη αριστερή ταυτότητά μας θα κινδύνευε αν εγκαταλείπαμε τους στόχους μιας μεγάλης προοδευτικής αλλαγής στην ανάπτυξη της οικονομίας και της κοινωνίας, της έκφρασής της από έναν μεγάλο προοδευτικό πολιτικό κοινωνικό φορέα και την προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας.
Η προγραμματική μας προσπάθεια και η επίτευξη του οργανωτικού μας μετασχηματισμού θωρακίζει και επικαιροποιεί την αριστερή ταυτότητά μας και την πίστη στις αρχές και τις αξίες μας.
Πολιτικές προϋποθέσεις
Γνωρίζουμε ότι ακόμα και το πιο επεξεργασμένο, επίκαιρο και ρηξικέλευθο πρόγραμμα, αν δεν γίνει κτήμα της πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας, θα παραμείνει ένα νοητικό πείραμα και δε θα μετασχηματιστεί σε υλική δύναμη που μπορεί να βελτιώσει τη ζωή των ανθρώπων.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο πρώτος πρωθυπουργός στην ελληνική πολιτική ιστορία, που παραδέχεται ότι από την επόμενη κάλπη, την κάλπη της απλής αναλογικής, δεν μπορεί ο ίδιος να σχηματίσει κυβέρνηση. Ποιεί την ανάγκη φιλοτιμία, και αφήνει την πολιτική πρωτοβουλία στο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
Είναι πολύ σημαντικό ότι, συντεταγμένα και συλλογικά, απαντάμε πως θέλουμε ισχυρή εντολή για το σχηματισμό προοδευτικής διακυβέρνησης από την κάλπη της απλής αναλογικής.
Για να καταστεί αυτό εφικτό, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία πρέπει να καλέσει τα άλλα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης να τοποθετηθούν πάνω στις προγραμματικές του προτάσεις, όπως έχουν διατυπωθεί σε κάθε πεδίο πολιτικής.
Η συνεχιζόμενη προσπάθεια απομείωσης της πολιτικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία από τη συμμαχία οικονομικών συμφερόντων και νεοφιλελευθερισμού θα ενταθεί, αξιοποιώντας την πλειοψηφία των ΜΜΕ, τον αποκλεισμό της γνωστοποίησης των δράσεων και των θέσεών μας αλλά και την στήριξη άλλων αντιπολιτευτικών σχημάτων.
Όπλο μας η εξωστρεφής δράση και η συνεχής επαφή με την κοινωνία σε κάθε γωνιά της χώρας, με κάθε πολίτη.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι απαραίτητη αναγκαία συνθήκη για τη συγκρότηση προοδευτικής διακυβέρνησης είναι η καθαρή πρωτιά του Σύριζα-Προοδευτική Συμμαχία στις επόμενες εκλογές.
Αυτός είναι ο στόχος και θα τον πετύχουμε, εμβαθύνοντας το πρόγραμμά μας με την κοινωνία και τις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις σε κάθε νομό, πολλαπλασιάζοντας τις πολιτικές μας πρωτοβουλίες και αναβαθμίζοντας ποιοτικά και ποσοτικά την οργάνωσή μας.
Οργανωτικές προϋποθέσεις
Για να υλοποιηθεί το σχέδιό μας πρέπει να υπερβούμε αντικειμενικές δυσκολίες αλλά και εγγενείς αδυναμίες.
Αντικειμενικές δυσκολίες που θέτει η πανδημία και ο περιορισμός μετακινήσεων.
Υποκειμενικές δυσκολίες που θέτουν οι δικές μας καθυστερήσεις.
Οι αποφάσεις που ψηφίστηκαν ομόφωνα, δεν εφαρμόστηκαν ομόθυμα.
Οι συνεδριάσεις της ΚΕΑ δεν είχαν την απαιτούμενη πυκνότητα και ποιότητα.
Δεν αξιοποιήθηκε αποτελεσματικά όλο το ανθρώπινο διαθέσιμο δυναμικό.
Θα ήταν τεράστιο λάθος να υιοθετηθεί η άποψη ότι η διεύρυνση ολοκληρώθηκε, ότι η ώσμωση νέων μελών με την οργανωμένη ζωή του κόμματος έχει επισυμβεί και ότι δεν είναι πλέον προτεραιότητα η διεύρυνση, η ανασυγκρότηση και ο μετασχηματισμός.
Οι διαφορετικές απόψεις και οι ενστάσεις σε σχέση με τη διεύρυνση είναι θεμιτές, αλλά οι συλλογικές μας αποφάσεις είναι σαφείς και οφείλουν να είναι εφαρμοστέες από όλους μας.
Η πορεία μας προς το συνέδριο και οι προσυνεδριακές διαδικασίες αποτελούν μια ακόμη ευκαιρία της διαρκούς πορείας διεύρυνσης και ανασυγκρότησης του πολιτικού μας φορέα. Η ένταξη νέων συντρόφων από τον πολιτικοκοινωνικό μας χώρο, η ίδρυση και η λειτουργία νέων οργανώσεων μελών σε κάθε γειτονιά σε κάθε εργασιακό και επαγγελματικό χώρο πρέπει να αποτελέσει διαρκή προτεραιότητα μας.
Σε αυτό το συνέδριο, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία θα αφήσει στο παρελθόν λογικές μονοσήμαντης πολιτικής καταγωγής, που δεν του επιτρέπουν να μετασχηματισθεί από οργάνωση σε κόμμα σε κάθε του επίπεδο, που δεν επιτρέπουν στις κοινωνικές δυνάμεις, οι οποίες μας στήριξαν, να ενταχθούν και να συμμετέχουν ενεργά στην ανασυγκρότηση και τον μετασχηματισμό μας.
Έχουμε τη βεβαιότητα ότι κανένας και καμία στο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία δεν θα επιτρέψει την αποθάρρυνση ένταξης νέων μελών στο κόμμα μας, ούτε βέβαια τακτικισμούς και μεθοδεύσεις αποκλεισμού. Αυτές είναι πρακτικές που με απόλυτο τρόπο πρέπει να αποκρουστούν ομόφωνα και ομόθυμα.
Η αυτοοργάνωση αποτελεί αναγκαιότητα για να απευθυνθούμε σε κοινωνικές και πολιτικές ομάδες ένταξής μας, παρακάμπτοντας συμπεριφορές που έχουν τραυματίσει τις σχέσεις μας με τον κοινωνικό μας χώρο και τον προοδευτικό κόσμο.
Επιπλέον, το κόμμα πρέπει να προχωρήσει στην περιφερειακή του συγκρότηση. Η κάθε περιφέρεια και ο κάθε Δήμος είναι πεδίο πολιτικών συγκρούσεων και στρατηγικών επιλογών. Οφείλουμε, λοιπόν, να έχουμε αντίστοιχα όργανα με την ευθύνη μιας συνολικής άποψης για την κάθε περιφέρεια.
Το κόμμα πρέπει να ισχυροποιηθεί. Να δυναμώσουν οι οργανώσεις. Να αποκτήσουν επαφή με τις ζωντανές κοινωνικές δυνάμεις στο χώρο τους και να συλλειτουργήσουν μαζί τους. Να γίνουν το «κόμμα στο χώρο τους». Να παρεμβαίνουν στα μικρά και τα μεγάλα προβλήματα των πολιτών.
Η δημοκρατία στο κόμμα πρέπει να ενισχυθεί. Τα μέλη μας δεν πρέπει να αισθάνονται μηχανισμός οποιουδήποτε, αλλά ενεργοί συμμέτοχοι στην διαμόρφωση των πολιτικών μας. Το ψηφιακό άλμα που πραγματοποίησε το κόμμα ήταν και ένα δημοκρατικό άλμα. Οι 17 χιλιάδες εκλεγμένοι νομαρχιακοί αντιπρόσωποι και τα μέλη μας πρέπει να έχουν λόγο για τη στρατηγική και τις κεντρικές επιλογές του κόμματος.
Το ψηφιακό άλμα καθιστά αυτονόητη υποχρέωση την υπέρβαση του οργανωτικού μοντέλου το οποίο έχει δείξει τα όριά του.
Η οργανωτική ανάπτυξη του κόμματος πρέπει να ξεδιπλωθεί γύρω από τον άξονα της απόφασης του Πολιτικού Συμβουλίου.
Η θεσμοθέτηση νέων δομών και ασυμβιβάστων είναι αναγκαία για τη θωράκιση μας απέναντι σε μια σειρά από αρνητικά φαινόμενα που ζήσαμε στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά και από αρνητικές εμπειρίες που εμπεριέχονται στην ιστορία των προοδευτικών κομμάτων.
Η συγκρότηση Εθνικού Συμβουλίου διασφαλίζει την εκπροσώπηση όλου του πλούτου απόψεων, ρευμάτων, τάσεων και καταγωγών, χωρίς να ακυρώνει τον ρόλο των εκλεγμένων. Δίνει τη δυνατότητα αξιοποίησης πολύ περισσότερων άξιων στελεχών του κόμματος με πολιτική και οργανωτική πείρα. Δίνει τη δυνατότητα ανάδειξης νέων στελεχών. Διασφαλίζει ότι δε θα είμαστε ένα βουλευτοκεντρικό κόμμα.
Χρειάζεται, επίσης, να διασφαλιστεί ότι δεν θα αναπτυχθεί το φαινόμενο της πολυθεσίας στελεχών. Είναι φαινόμενο που εμπίπτει στη τάση γραφειοκρατικοποιήσης και όχι στην ανάγκη δημιουργικής αξιοποίησης όλων των στελεχών του κόμματος.
Η εφαρμογή της απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου για την οργάνωση προοδευτικής συμμαχίας παντού και ανάπτυξη του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία με έμφαση στους ενδιάμεσους θεσμούς κοινωνικής εκπροσώπησης, όπως τα συνδικάτα, η αυτοδιοίκηση, οι μικρομεσαίοι και η νεολαία προϋποθέτουν τη συγκρότηση οργανωτικών και πολιτικών τμημάτων, στους τομείς που έρχονται σε άμεση επαφή με την κοινωνία, όπως αυτά της Αυτοδιοίκησης και του Συνδικαλισμού. Είναι η μέθοδος δουλειάς και οργάνωσης που μπορεί να μας φέρει κοντά στην επίτευξη του στόχου της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων σε αυτά τα πεδία, αλλά και να συμβάλλει στην αναγκαία διεύρυνση αλλά και τον μετασχηματισμό του κόμματος.
Αυτή είναι η κατεύθυνσης της αναγκαίας διεύρυνσης.
Μιας διεύρυνσης που πρέπει να είναι αμφίπλευρη πολιτικά και πολύπλευρη κοινωνικά.
Για να εκφράσουμε πολίτες από τη ριζοσπαστική αριστερά ως το προοδευτικό κέντρο, για να δυναμώσουμε σήμερα το κόμμα την παράταξη και την κοινωνία, και αύριο την αριστερή και προοδευτική διακυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα.
