Σας γράφω από την κόλαση, όπου βρίσκομαι μετά τον προχθεσινό θάνατό μου, αφού ψήφισα ΝΑΙ παρακούοντας την προειδοποίηση του Αγίου Κυρήνειας. Μου καταμαρτυρούν ότι αμάρτησα. Ότι, ως μέλος του θλιβερού 24%, έγινα θλιβερό όργανο των ιμπεριαλιστών ενώ ο κυρίαρχος Ελληνοκυπριακός λαός όρθωσε το ανάστημά του στο πρακτόρικο σχέδιο του λακέ Κόφι Ανάν. Όμως, ακόμα και στην κόλαση, το μυαλό μου δεν μπορεί να χωρέσει τη λογική των αναμάρτητων. Αν μπορείτε, βοηθείστε με:

Ζητήσαμε εγγυήσεις εφαρμογής του σχεδίου Ανάν, ώστε να το υπερψηφίσουμε. Μας προσφέρθηκαν οι εγγυήσεις από το Συμβούλιο Ασφαλείας, αλλά εμείς στείλαμε τον ΥΠΕΞ Ιακώβου στη Ρωσία για να τις σαμποτάρουμε. Διάβασα ότι έπεισε τους Ρώσους με επιχείρημα τα 5 δισ. δολάρια που «ξεπλένονται» σε off shore εταιρείες που εδρεύουν στην Κύπρο και επιστρέφουν στη Ρωσία. Το βρήκα εύλογο, ενθυμούμενος ότι και η εισαγγελέας Κάρλα ντελ Πόντε σε μας αναζήτησε τους παράνομους λογαριασμούς του Μιλόσεβιτς. Θα έπρεπε λοιπόν, για να μην αμαρτήσω, να συνταχθώ με την κουτοπονηριά και την παρανομία;

Είδα την χειραγώγηση και πυρπόληση του φανατισμού ανήλικων μαθητών από τον υπουργό παιδείας. Είδα τους βανδαλισμούς κατά περιπτέρων και κατά πανό υποστηρικτών του ’ΝΑΙ’. Το κρατικό ΡΙΚ εγκαινίασε καθεστώς τρομοκρατίας για τους συντάκτες του, οι οποίοι περίπου θεωρήθηκαν προδότες, διότι συνομιλούσαν με τον Φερχόιγκεν και τον Ντε Σότο. Ο ιδιωτικός σταθμός Αντένα αρνήθηκε συνέντευξη στον Φερχόιγκεν. Καλλιεργήθηκε ρατσισμός. Εφημερίδα έγραψε ότι «καλός Τούρκος είναι ο νεκρός Τούρκος», ενώ η «Σημερινή» αποκάλεσε τον Γ.Γ. του ΟΗΕ «Μαύρο ανανά». Βουλευτής του ΔΗΚΟ χωρίς αιδώ αποκάλεσε τον Κόφι Ανάν «μαύρο», σε εκπομπή του Αντένα. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατήγγειλε επίσημα την Κυπριακή Δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρουσιάζοντας την εκλεγμένη κυβέρνηση ότι περίπου εγκαθίδρυσε παρακράτος. Θα έπρεπε να συνταχθώ με τους παραβιαστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων;

Το αποτέλεσμα ήταν να εξαγγείλει ο Φερχόιγκεν ότι η Κομισιόν ανοίγει γραφείο στα κατεχόμενα παρακάμπτοντας επιδεικτικά την κυπριακή κυβέρνηση, αλλά και να προαναγγείλει ουσιαστικά το σενάριο το οποίο όλοι τρέμαμε, το σενάριο αναγνώρισης του τουρκοκυπριακού κράτους με το μοντέλο «Ταϊβάν». Τραγικό, δεν είναι να είσαι Κύπριος και να νιώθεις πως αυτή τη στιγμή ακόμη κι ο Καντάφι είναι πιο ευπρόσδεκτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τον Πρόεδρό σου;

Μόλις έγινε γνωστό το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, οι ηγέτες μας δήλωσαν ότι δεν απορρίφτηκε η επανένωση του νησιού, αλλά το συγκεκριμένο σχέδιο. Αφού δεν τους άρεσε το σχέδιο, γιατί, τριάντα χρόνια τώρα, δεν έφτιαχναν ένα καλύτερο;

Ο πρόεδρός μας δήλωσε ότι εμείς πάντα θέλαμε το καλό των Τουρκοκυπρίων και γι’ αυτό τρέχουμε πρώτοι να βοηθήσουμε. Αφού είναι έτσι, γιατί διατηρούσαμε με νύχια και με δόντια τριάντα χρόνια εμπάργκο στα κατεχόμενα; Τι άλλαξε προς όφελός μας στα δυο δημοψηφίσματα και γίναμε τόσο γαλαντόμοι;

Ένας Μορφίτης διερωτήθηκε γιατί τον έπεισαν να πει "όχι" και τώρα όχι μόνο ανέχονται αλλά και υποστηρίζουν την εξαγωγή από τους Τουρκοκύπριους των εσπεριδοειδών που παράγονται στα δικά του χωράφια, τα οποία θα έπαιρνε πίσω με το σχέδιο Ανάν. Τι να του απαντήσω;

Η ελλαδική κυβέρνηση επιβεβαίωνε με κάθε ευκαιρία την επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης να στηρίξει μέχρι τέλους τη στάση της Λευκωσίας. Γιατί λοιπόν αντί να χαρεί μαζί με το 76%, εξέφρασε τη λύπη της (μαζί με τους ΥΠΕΞ της ΕΕ) «για τη χαμένη ευκαιρία επίλυσης του Κυπριακού»;

Ο Ραούφ Ντενκτάς θριαμβολογεί, μας ευχαριστεί και δεν παραιτείται, λόγω της ψήφου μας. Ασφαλώς θα είναι άγιος, αφού η ψήφος που τον θα τον κατέβαζε από την εξουσία είναι αμαρτωλή, ενώ εκείνη που τον στήριξε είναι αναμάρτητη. Γιατί τότε 30 χρόνια τον θεωρούσαμε κακό δαίμονα;

Σε όλη την περίοδο πριν το δημοψήφισμα άκουγα τον πρόεδρό μας να ισχυρίζεται ότι το σχέδιο Ανάν «δεν είναι λειτουργικό», διότι δίνει το δικαίωμα βέτο στο 20% του πληθυσμού του νησιού, πράγμα αντιδεοντολογικό και ανήθικο. Ωστόσο, ο ίδιος απείλησε με βέτο το τουρκικό ενταξιακό αίτημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι δεοντολογικό και ηθικό, δεδομένου ότι οι Κύπριοι είναι το 0,1% του πληθυσμού της Ε.Ε.;

Τέλος, έχω την εξής απορία: Ενώ ο Τά[σ]σος απειλεί με βέτο, ο Έλληνας πρωθυπουργός συνεχίζει να τονίζει ότι η Αθήνα «επιθυμεί την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας». Πώς γίνεται να δηλώνουν τόσο αντίθετα πράγματα και συφχρόνως να μας βεβαιώνουν για «σύμπτωση των απόψεων» των δύο πλευρών; Είναι ηλίθιοι ή περνάνε εμάς για ηλίθιους;

Προφανώς, δεν περιμένω απάντηση στα ερωτήματα. Τι νόημα έχει να απαντάτε σε έναν αμαρτωλό, που επιπλέον είναι νεκρός;