Οι εργοδότες, αν και σήμερα έχουν σύστημα ωρομέτρησης, βάζουν τους εργαζόμενους να χτυπήσουν κάρτα αποχώρησης και να συνεχίζουν να εργάζονται κανονικά, σημειώνει στην ΑΥΓΗ της Κυριακής η επιθεωρήτρια Εργασίας Σταυρούλα Παπαδημητρίου, τονίζοντας ότι οι επιχειρήσεις, σε αντίθεση με την Επιθεώρηση, οργανώνονται ουσιαστικά για να «εξουδετερώσουν» την ψηφιακή κάρτα.

Η δίκη της Χ.Α. σε δεύτερο βαθμό σηματοδοτεί την ανάγκη να μην εφησυχάσουμε μπροστά στο ενδεχόμενο να μειωθούν οι ποινές για τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης. Είναι όμως και μια πρόκληση μπροστά στο ενδεχόμενο οι ηγέτες της να φάνε βαρύτερες ποινές. Δεν πάμε δηλαδή μόνο για να μη χάσουμε. Έχουμε να κερδίσουμε.

Πρόσφατα η χρόνια αιτίαση της Τουρκίας κατά της Ελλάδας ότι στρατιωτικοποιεί παράνομα τα αποστρατιωτικοποιημένα, με βάση συμβατικά καθεστώτα, ακραία ανατολικά νησιά του Αιγαίου, έχει πάρει νέες διαστάσεις. Η Τουρκία ισχυρίζεται πλέον ότι η αποστρατιωτικοποίηση υπήρξε όρος κυριαρχίας των νησιών από την Ελλάδα, και, συνεπώς, το καθεστώς στρατιωτικοποίησής τους θέτει σε αμφιβολία την ίδια την ελληνική κυριαρχία πάνω σε αυτά.

– Οι πολίτες βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με «αστρονομικά» τιμολόγια ρεύματος, όμως η κυβέρνηση δεν φαίνεται να έχει διάθεση για ουσιαστικές παρεμβάσεις. Πώς αντιμετωπίζουν την ακρίβεια στο ρεύμα άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και τι θα μπορούσε να κάνει άμεσα η κυβέρνηση;

Στα δύσκολα ανατρέχουμε στις συμβουλές όσων έζησαν και χειρίστηκαν κρίσιμες καταστάσεις με την Τουρκία. Γιατί, όπως έλεγε συχνά ο Βύρων Θεοδωρόπουλος, «η Ιστορία δεν πρέπει να σε διδάσκει τι πρέπει να κάνεις, αλλά το τι δεν πρέπει να κάνεις». Βρισκόμαστε στα πρόθυρα κάποιου «γεγονότος» χωρίς κανείς να μπορεί να προβλέψει τι και πότε θα συμβεί. Ο Ερντογάν έχει ανέβει πολύ ψηλά στο «δέντρο» και θα δυσκολευτεί να κατέβει, χωρίς να πέσει…

Καλό και συνετό θα ήταν να μην αρχίσει η χώρα να κατρακυλάει μέχρι τις εκλογές. Κίνδυνος που προβλεπόταν, αλλά καθημερινά όλο και πιο έντονα γίνεται ορατός.

Ο Σάιμον Κούπερ, αρθρογράφος των Financial Times και συγγραφέας ενός από τα ωραιότερα βιβλία για το ποδόσφαιρο που έχω διαβάσει (Football against the enemy- για όποιον ενδιαφέρεται), ζει στο Παρίσι. Λίγα βήματα από το σπίτι του είναι ένα παλιό καφέ που ονομάζεται Le Progres. Η Πρόοδος.

Το πιθανότερο σενάριο, αν αποκλείσουμε την ολοσχερή επικράτηση του ενός ή του άλλου αντιμαχόμενου, είναι να παγώσει η σύγκρουση σε μια de facto ρωσική κατοχή εδάφους της Ουκρανίας, χωρίς να υπάρξει de jure αναγνώριση στο ορατό μέλλον

Το σκηνικό για τις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου 2023 στην Κύπρο έχει στηθεί, αλλά η τελευταία πράξη του δεν έχει παιχτεί ακόμα. Με πυκνές δημόσιες παρεμβάσεις και αδιάλειπτη δραστηριότητα, ο Κύπριος πρόεδρος Ν. Αναστασιάδης κάνει αισθητή την παρουσία του ως μάχιμος πολιτικός, αποφασισμένος να παραμείνει στο προσκήνιο μέχρι την τελευταία ημέρα της θητείας του. Σχολιάζει τους προεδρικούς υποψηφίους και σχεδιάζει τις κινήσεις του με σκοπό, όπως δηλώνει, τον απολογισμό του 10ετούς έργου του.

Ενα σχόλιο του ΒΒC συμπυκνώνει το στίγμα του Πολέμου στην Ουκρανία, σχεδόν τέσσερις μήνες μετά την εισβολή της Ρωσίας.

Η ρωσική εισβολή αντιμετωπίστηκε στην αρχή ως πόλεμος- αστραπή, με πρώτο σταθμό την περικύκλωση και την κατάληψη του Κιέβου. Στη συνέχεια, όταν η Μόσχα ανακοίνωσε ότι επικεντρώνει την προσπάθειά της στο Ντόνμπας, πολλοί προέβλεψαν μεγάλες μάχες, σαν αυτές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, μια αναφορά που παρέπεμπε σχεδόν αυτόματα στο Στάλινγκραντ και στο Κουρσκ.

Τρία χρόνια μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον κ. Μητσοτάκη και τη ΝΔ, η κοινωνία έχει πλέον άποψη για τις δυνατότητες και τις προτεραιότητές της. Συγκρίνει πλέον με γεγονότα τη διακυβέρνησή μας και τις επιδόσεις του δήθεν επιτελικού κράτους.

Η συζήτηση γύρω από το «Κέντρο» και τον «μεσαίο χώρο» βρίσκεται στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου. Χρησιμοποιούνται ποικίλες απόψεις περί «μεσαίου χώρου», η κατάκτηση του οποίου εμφανίζεται να λειτουργεί ως προϋπόθεση εκλογικής επιτυχίας. Στο πολιτικό κέντρο κατά καιρούς αποδίδεται ένας ιδιαίτερος χαρακτηρισμός μια εγγενούς μετριοπάθειας. Στη βάση του λεγόμενου κοινωνικού κέντρου αποδίδεται μία αξίωση κοινωνικής σταθερότητας.