Με την πρόσφατη κατάθεσή της τροπολογίας των βουλευτών της Δημοκρατικής Αριστεράς, για την κατάργηση του bonus των 50 επιπλέον εδρών για το πρώτο κόμμα,η υπόθεση της Απλής Αναλογικής επανέρχεται στο επίκεντρο του πολιτικού διαλόγου.

Σε μια περίοδο πολύπλευρης κρίσης ,τόσο κοινωνικής όσο και οικονομικής, με βαρύτατες συνέπειες για την αξιοπιστία του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος,η εδραίωση και η ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών εξακολουθεί να αποτελεί πρωταρχικής σημασίας ζήτημα για την πορεία της χώρας.

Κάθε φορά που ο μικρός μου γιος με παίρνει τηλέφωνο ο διάλογος είναι συγκεκριμένος:
«Μπαμπά, μπαμπά….»
«Τι είναι αγόρι μου;»
«Μπαμπά, ιιιιιιιιιιιιιιιιι!»
Μόνο εγώ μπορώ να μεταφράσω αυτή την φρασούλα. Ξέρω ότι μου λέει ένα υπέροχο σ’ αγαπώ. Ξέρω επίσης ότι οι πολλοί αδυνατούν να καταλάβουν το μήνυμα του παιδιού. Έτσι ακριβώς όπως και στην κοινωνία. Πολλά μηνύματα εκπέμπονται, λίγα είναι αυτά που καταρχάς μπορούν να μεταφραστούν και κατόπιν να κατανοηθούν. Ζούμε στην εποχή της κρίσης σαν χαμένοι στη μετάφραση.