Από το 1974 και μετά, κάθε 17 Νοεμβρίου ξεκινάει μια μεγαλειώδης πορεία από το Πολυτεχνείο και φθάνει στην αμερικανική πρεσβεία. Χιλιάδες ή και δεκάδες χιλιάδες λαού (κάποτε ξεπέρασαν και το εκατομμύριο) βροντοφωνάζουν το σύνθημα «Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι...» και άλλα παρόμοια, που επαναλαμβάνονται σε κάθε ευκαιρία. Υστερα από 40 χρόνια, καιρός είναι να σκεφτούμε τι απέδωσαν οι αγώνες αυτοί για τον τόπο μας, το έθνος και τον λαό μας, υπέρ των οποίων υποτίθεται ότι έγιναν (εκτός εάν οι αγώνες αυτοί δεν έγιναν υπέρ της πατρίδας, αλλά υπέρ κάποιων ευρύτερων υπερεθνικών αρχών και πεποιθήσεων, οπότε η βάση της συζήτησης αλλάζει).

Επί 364 ημέρες τον χρόνο, Κυριακές και εορτές συμπεριλαμβανομένες, τους απεχθανόμαστε. Τους θεωρούμε ψευτοήρωες που ξεγέλασαν και πρόδωσαν τα αγνά αισθήματα του λαού διότι σταδιοδρόμησαν με την αγάπη και τον σεβασμό που τους έδειξε. Σταδιοδρόμησαν; Και λίγα λέω. Κυβέρνησαν, άσκησαν εξουσία, διορίστηκαν σε υπουργεία, άλωσαν τις ΔΕΚΟ, τα πανεπιστήμια και τα σχολεία, πλούτισαν. Και όλα αυτά για ποιο λόγο; Ελα ντε. Αφού κανείς δεν θυμάται πια τι έγινε τη νύχτα εκείνη στο Πολυτεχνείο, ποιοι ήσαν και ποιοι δεν ήσαν εντός, εκτός και επί τ’ αυτά. Αντιθέτως, εκείνο που ξέρουμε πολύ καλά είναι ότι η γενιά του Πολυτεχνείου ευθύνεται για όλα τα δεινά της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας.

ΕΡ: Προγραμματική σύγκλιση θα μπορούσε να υπάρξει με τον ΣΥΡΙΖΑ για μια ευρύτερη κυβέρνηση της αριστεράς;

ΑΠ: Η Ελλάδα έχει εγκαταλείψει τις μονοκομματικές κυβερνήσεις. Η ΔΗΜΑΡ αναδεικνύει την ανάγκη τέτοιων συνεργασιών, δηλαδή συνεργατικών κυβερνήσεων στη βάση συγκεκριμένων προγραμματικών θέσεων. Με το δεδομένο ότι σήμερα η ΔΗΜΑΡ διαφωνεί με το περιεχόμενο της ασκούμενης πολιτικής. Με το δεδομένο ότι η ΔΗΜΑΡ διαφωνεί και έχει αντιθέσεις με τα όσα προγραμματικά διατυπώνει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για να μιλήσουμε αυτή την ώρα για συνεργασία, είτε με την μια πλευρά, δηλαδή με την κυβέρνηση, είτε προς την άλλη, τον ΣΥΡΙΖΑ.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

στην πρόταση νόμου «Χρηματοδότηση, διαφάνεια και ισότητα ευκαιριών στην πολιτική δράση»

Προς τη Βουλή των Ελλήνων

Α’ ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα αποτελούν τους κύριους φορείς εκπροσώπησης των κοινωνικών συμφερόντων. Στο Σύνταγμα και τους νόμους λαμβάνεται επαρκής μέριμνα για τη διασφάλιση της ανεμπόδιστης λειτουργίας τους. Το άρθρο 11 του Συντάγματος κατοχυρώνει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και το άρθρο 12 του Συντάγματος, το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι.