Μετά τη δολοφονία στο Κερατσίνι από την εγκληματική οργάνωση “Χρυσή Αυγή”, αναπτύχθηκε ένας έντονος προβληματισμός, ανάμεσα σε όλους τους δημοκρατικούς πολίτες αυτής της χώρας. Κάποιοι μίλησαν για αντιφασιστικό μέτωπο, αλλά έθεσαν ως βασικό όρο την αντιμνημονιακή διάσταση.

Για πολλοστή φορά ζούμε και αυτό το φθινόπωρο την ανησυχία και την αβεβαιότητα μιας ακόμη επιθεώρησης της οικονομίας και των ακολουθούμενων πολιτικών από την τρόικα. Ξανά κατακλυζόμαστε από πληροφορίες γύρω από διαφωνίες ανάμεσα στους εκπροσώπους της κυβέρνησης και εκείνους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΔΝΤ στις εκτιμήσεις τους για τα δημοσιονομικά, ασφαλιστικά, τα γενικότερα οικονομικά δεδομένα, για πρόσθετα μέτρα προς εφαρμογή.

Η άνανδρη δολοφονική επίθεση εναντίον των Γ. Φουντούλη και Μ. Καπελώνη έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Ν. Ηράκλειο επανέφερε, με τραγικό τρόπο, στο προσκήνιο το φαύλο κύκλο του αίματος στον οποίο κινδυνεύει να εγκλωβισθεί η ελληνική κοινωνία. Οι δράστες του στυγερού αυτού εγκλήματος επιδιώκουν να συστοιχίσουν νεκρούς, τους δύο νεαρούς χρυσαυγίτες, από τη μία πλευρά και τον Π. Φύσσα από την άλλη, να επιβεβαιώσουν ότι η βία γεννάει βία και να προκαλέσουν περισσότερο τρόμο σε μία ήδη ανασφαλή κοινωνία. Στόχος τους δεν είναι άλλος από την πολιτική αποσταθεροποίηση και τον κοινωνικό εκφοβισμό, δύο «όπλα» που μεταχειρίζονται οι εχθροί της Δημοκρατίας, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης για να πλήξουν τις λειτουργίες και τους θεσμούς της.

Το πρόβλημα

Το 2014 κλείνει (υπό την έννοια ότι εισπράττεται η τελευταία δόση) ένας κύκλος χρηματοδοτικής υποστήριξης της ελληνικής οικονομίας που εγκαινιάστηκε το 2009 με την υπογραφή του Πρώτου Μνημονίου συνεργασίας μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της Τρόικας. Ωστόσο, τα πράγματα για την ελληνική οικονομία δεν είναι ρόδινα. Οι περισσότεροι διεθνείς οργανισμοί και ερευνητικά κέντρα προβλέπουν ότι το 2014 θα είναι ένα έτος ασθενικής ανάπτυξης αλλά δεν λείπουν και εκείνοι που μιλούν για ακόμα ένα έτος ύφεσης. Προφανώς, οι ελπίδες όλων είναι τελικά να έχουμε ανάπτυξη και μάλιστα όσο το δυνατόν υψηλότερη, αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την επαναλαμβανόμενη και παταγώδη αποτυχία των αισιόδοξων προβλέψεων για την πορεία του ΑΕΠ του χώρας μας στο πρόσφατο παρελθόν. Παραμένοντας στο μακροοικονομικό επίπεδο, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία και η κυβέρνηση είναι τα εξής: