Κι ό,τι θέλει ας γίνει

Η κυβέρνηση μπήκε στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης με την ψευδαίσθηση ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ της. Οτι σπρώχνοντας τα πράγματα στην άκρη των προθεσμιών, με «δημιουργική» ασάφεια, θα υποχρέωνε τους έντρομους δανειστές σε μια καλύτερη πρόταση και ταυτόχρονα θα επέτρεπε μια καλύτερη διαχείριση των εσωτερικών κραδασμών, τις οποίες ήταν βέβαιο ότι θα προκαλούσε και ο καλύτερος δυνατός «συμβιβασμός».