Το γεγονός θα προκαλέσει αναμφίβολα έκπληξη στους αναγνώστες του «Βήματος», όμως αυτή την εβδομάδα καταγράφηκε στην Ευρώπη ένα πρώτο καλό νέο, το οποίο μάλιστα έρχεται από τη Γερμανία! Χωρίς πρόθεση να φανώ προκλητικός, θα πρέπει να πω ότι ο θόρυβος των τριγμών μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας έφθασε ως εμάς στο Παρίσι.

Σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα. Ολοένα και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι η κρίση αφορά τη λειτουργία του κράτους, συμπεριφορές και νοοτροπίες όσων διαχειρίζονται τα κοινά, βασικά χαρακτηριστικά του μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, καθώς και τις κυρίαρχες αξίες σε μια κοινωνία κατακερματισμένη.

Η ρύθμιση του ζητήματος της ιθαγένειας παρέμενε επί χρόνια εκκρεμής, καθώς έλειπε η πολιτική βούληση για την αντιμετώπισή του, όπως αρμόζει σε μια σύγχρονη, δημοκρατική πολιτεία. Η ελληνική κοινωνία συνειδητοποιεί και αποδέχεται σταδιακά ότι σημαντικό μέρος των αλλοδαπών που διαμένουν στην Ελλάδα θα παραμείνει στη χώρα. Μια χώρα την οποία θεωρούν δεύτερη πατρίδα τους και τόπο στον οποίο θα ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους.

Διπλωματικά εντυπωσιακή ήταν η περιοδεία του πρωθυπουργού σε Ευρώπη και ΗΠΑ, αλλά απτή προοπτική να μειωθούν τα εξοντωτικά για την οικονομία μας επιτόκια δεν έφερε. Εάν οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης δεν καταλήξουν γρήγορα σε σχέδιο στήριξης της Ελλάδας, τα σκληρά μέτρα λιτότητας κινδυνεύουν έτσι να πάνε στράφι. Μεταξύ των 16 και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διεξάγονταν σχετικά εντατικές διαβουλεύσεις ενόψει του αυριανού Συμβουλίου Eurogroup.

Οι δύο εν εξελίξει διεργασίες στη χώρα - που επηρεάζονται αμοιβαία - θα καθορίσουν τις εξελίξεις τους επόμενους μήνες: Η μία είναι η τύχη του πακέτου των κυβερνητικών μέτρων και η άλλη αφορά τις πολιτικές ανακατατάξεις που προκαλούνται. Συζητούνται ήδη πολλά ερωτήματα γύρω από το πακέτο των κυβερνητικών μέτρων: Θα υλοποιηθούν όπως σχεδιάστηκαν όλα τα μέτρα; Θα εφαρμοστούν κυρίως οι περικοπές μισθών και θα μείνει πίσω η αύξηση των εσόδων και λόγω της ύφεσης;

Η κρίση παραμένει εδώ, δυνατή και απειλητική, με τις περισσότερες δυνάμεις που καλούνται να την αντιμετωπίσουν να μη διακρίνουν το μπόι της.

Η κυβέρνηση έκανε τους λογαριασμούς της με το μαγαζί της και περιμένει να επιβεβαιωθούν οι υποθέσεις που έκαναν στο οικονομικό επιτελείο της για τα έσοδα του 2010. Ο κ. πρωθυπουργός επέστρεψε από το μακρύ ταξίδι Βερολίνο, Παρίσι, Ουάσιγκτον φέρνοντάς το δώρο του προέδρου Ομπάμα, την κατάργηση της βίζας για τους Έλληνες πολίτες που θα επισκέπτονται τις ΗΠΑ.

Μέχρι τα τέλη του 2007, μέχρι δηλαδή τα πρώτα σημάδια της κατάρρευσης της χρηματοπιστωτικής φούσκας, το δημόσιο χρέος, η εξυπηρέτησή του και τα περίφημα spreads δεν αποτελούσαν ιδιαίτερο αντικείμενο των χρηματαγορών. Οι χώρες με μεγάλο ή μικρό χρέος δανείζονταν με χαμηλά επιτόκια και χωρίς να υπόκεινται σε διαδικασίες ιδιαίτερης αξιολόγησης.

Tα μάτια όλων, στη Γαλλία, στις 8 οκτώ το βράδυ σήμερα θα είναι στραμμένα στο ποσοστό συμμετοχής στις περιφερειακές εκλογές. Και τούτο γιατί σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις το ποσοστό αποχής αναμένεται να ξεπεράσει το συμβολικό όριο του 50%, κατά τον σημερινό πρώτο γύρο των εκλογών. Το 2004 το 39.2% των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους πολιτών, είχε "σνομπάρει" τις κάλπες. Δεν ήταν άλλωστε τυχαίο ότι όλοι οι εκλογικοί χώροι έκαναν "πρέσινγκ" την τελευταία στιγμή προκειμένου να προσέλθουν όσο το δυνατόν περισσότεροι στις κάλπες.

Κάθε χρόνο, όταν η Βασιλική Ακαδημία της Σουηδίας μοιράζει τα Νόμπελ, απονέμονται και τα σατιρικά “Νόμπελ Ig”, τα Αντινόμπελ που έχει θεσμοθετήσει από το 1991 το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ για τις χειρότερες επιδόσεις στην επιστήμη, την οικονομία και τη λογοτεχνία.
Πέρσι το Αντινόμπελ Οικονομίας -«περήφανοι» κάτοχοι του είναι μεταξύ άλλων η Lloydʼs του Λονδίνου το 1992 ή η αμερικανική Enron το 2002- πήγε στους μάνατζερ των τριών ιδιωτικών τραπεζών της Ισλανδίας Kaupthing, Glitnir και Landsbanki και στον διοικητή της κεντρικής τράπεζας της χώρας, «επειδή έδειξαν πως σε χρόνο μηδέν μια λιλιπούτεια τράπεζα μπορεί να μεταμορφωθεί σε κολοσσό και να εξαφανιστεί και πάλι, παρασύροντας στα ύψη και μετά στα τάρταρα την οικονομία μιας χώρας».

 

Έχει ήδη αρχίσει να διεξάγεται δημόσιος διάλογος στον Τύπο, στα ηλεκτρονικά μέσα και στις οργανωμένες κομματικές διαδικασίες του ΣΥΝ / ΣΥΡΙΖΑ -και των συναφών "πτερύγων" τους- σχετικά με τις προσεχείς δημοτικές εκλογές (προγράμματα, συμπράξεις, μεθοδεύσεις κ.λπ). Θα ήθελα να προσθέσω κάποιες σκέψεις στον προβληματισμό αυτό.

Πρώτα ξεκινώ από ένα ερώτημα: Μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι σήμερα ή, έστω, στο πρόσφατο παρελθόν οι αριστεροί δήμαρχοι ή οι δήμαρχοι που εκλέχτηκαν με σύμπραξη της αριστεράς πρόβαλαν και εφάρμοσαν ένα διαφορετικό "παράδειγμα" αυτοδιοίκησης, ριζοσπαστικό, διακριτό στη συνείδηση του δημότη, έτσι ώστε να κατοχυρώνει, στην πράξη, την τοπική λαϊκή εξουσία και συμμετοχή;