Σε μια ανάρτηση στην προσωπική της σελίδα στο Facebook στις 30 Δεκέμβρη η δρ Χρύσα Παπαγεωργίου (αναισθησιολόγος - εντατικολόγος και υπεύθυνη της μονάδας ημερήσιων χειρουργείων του αναισθησιολογικού τμήματος του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Tenon στο Παρίσι) περιέγραψε την τραγική ιστορία νεαρής ασθενούς με καλής πρόγνωσης καρκίνο που κατέληξε έπειτα από λοίμωξη από τον SARS-CoV-2, στέλεχος Δέλτα, που κόλλησε - αν και εμβολιασμένη με τρεις δόσεις - από τον αντιεμβολιαστή σύντροφό της.

Το 1832, μια μεγάλη πανδημία χολέρας χτύπησε το Παρίσι. Μέσα σε λίγους μήνες η αρρώστια σκότωσε 20.000 σε μια πόλη με πληθυσμό 650.000. Οι περισσότεροι θάνατοι σημειώθηκαν στο κέντρο της πόλης εκεί όπου ζούσαν, σε άθλιες συνθήκες, οι φτωχότεροι εργάτες, που η βιομηχανική επανάσταση είχε φέρει στο Παρίσι. Η εξάπλωση της ασθένειας όξυνε τις ταξικές εντάσεις, καθώς οι πλούσιοι κατηγορούσαν τους φτωχούς ότι διαδίδουν την νόσο και οι φτωχοί πίστευαν ότι τους δηλητηριάζουν.