Η κυβέρνηση, προσπαθώντας να επιτύχει τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος, υποχρηματοδοτεί και τα προγράμματα κοινωνικής προστασίας και, ακόμη περισσότερο, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, το μοναδικό χρηματοδοτικό, αναπτυξιακό εργαλείο για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.

Με αυτόν τον τρόπο εμμένει ουσιαστικά στην πολιτική της ύφεσης και της λιτότητας και υποβαθμίζει τα βασικά εργαλεία για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο σεβασμός και η προστασία τους, χωρίζουν – ή πρέπει να χωρίζουν – τις αριστερές και τις δεξιές ακραίες αντιλήψεις και συμπεριφορές.

Παρά τη μυθοπλασία στις εκατέρωθεν αφηγήσεις η απελευθέρωση του ανθρώπου (ακόμα κι από τον κακό εαυτό του) και η επιλογή του δικού του δρόμου προς την προσωπική δικαίωση και ευτυχία θέτει το όριο ανάμεσα στους μεν που αγωνιούν και αγωνίζονται και στους δε.