Οι δολοφονικές επιθέσεις των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής χθες εναντίον του Π. Φύσσα στο Κερατσίνι, προχθές εναντίον μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα και παλαιότερα εναντίον μεταναστών ή και άλλων πολιτών, οι προπηλακισμοί Δημάρχων και Βουλευτών σε κάθε είδους εκδηλώσεις, η διάλυση συγκεντρώσεων αντιπάλων οργανώσεων, καθώς και οι συστηματικοί λεκτικοί τραμπουκισμοί των Βουλευτών της Χ.Α. εντός της Βουλής κατά πάντων δεν αποτελούν απλά συμπτώματα της παθογένειας της πολιτικής ζωής του τόπου, αλλά οργανωμένο σχέδιο κλιμάκωσης της έντασης εκ μέρους της νεοναζιστικής αυτής οργάνωσης.

Κατακλυστήκαμε τις τελευταίες ημέρες από δημόσιες τοποθετήσεις εχθρικές προς κάθε έννοια δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και δεν ήταν μόνο λόγια. Διάσπαρτα στη χώρα παρακολουθήσαμε βίαιες ενέργειες με πολιτικά κίνητρα, τραυματισμούς, τη φρικαλέα δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Η σώρευση τόσων γεγονότων σε ελάχιστο χρόνο υπογραμμίζει την απειλή.

Ας συμφωνήσουμε τουλάχιστον στα βασικά, έστω τώρα, που είναι ήδη αργά:

1. Η δημοκρατία είναι το μοναδικό όπλο στη μάχη κατά του φασισμού. Στα μαχαίρια τους απαντάμε με θεσμικά εργαλεία.

Το παραμύθι έχει τελειώσει. Δεν υπάρχουν, πια, αθώοι. Η χθεσινή δολοφονία έσβησε τα τελευταία άλλοθι. Όσοι δεν είχαν πειστεί από τα ανοιγμένα κεφάλια μεταναστών και Αριστερών, τα παραστρατιωτικά τάγματα εφόδου και τους ναζιστικούς τραμπουκισμούς στο Κοινοβούλιο, χτες κέρδισαν μια τελευταία, ποτισμένη με το αίμα ενός αθώου, ευκαιρία.