Για τη σταθερότητα και ό,τι προκύψει

Στις εκλογές του 2012 δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι όλα τα κόμματα (με εξαίρεση το νεότευκτο Ποτάμι) που διεκδικούν σήμερα την πρωτιά ή την τρίτη θέση και συνακόλουθα τη συμμετοχή τους σε κυβέρνηση συνεργασίας, ήταν αντιμνημονιακά και είχαν ως βασική επιδίωξη και στόχο, την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου, όπως και αν την αποκαλούσαν (απεγκλωβισμό, απαγκίστρωση κ.λ.π.), με τις αποχρώσεις και διαφορές τους.
Αυτό διευκόλυνε κάποια κόμματα (κυρίως ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) να δηλώνουν, ενόψει των δεύτερων εκλογών του Ιουνίου 2012 ότι θα συμβάλουν στη διακυβέρνηση της χώρας, όποιο και από τα δύο κόμματα (ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ) αναδειχθεί πρώτο, μέσα από ένα κοινά αποδεκτό πρόγραμμα, στην κατεύθυνση της διαπραγμάτευσης και αλλαγής των επαχθών όρων των δανειακών συμβάσεων.