Οδεύουμε για δεύτερες εκλογές στις 17 Ιουνίου -με ότι συνεπάγεται για τη χώρα η παρατεταμένη αυτή ακυβερνησία- και ας δούμε το καινούριο πολιτικό πεδίο που έχουμε μπροστά μας.
Οι πολίτες, απορημένοι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πέταξε την ιστορική ευκαιρία για συγκρότηση κυβέρνησης με αριστερό πρόσημο, καλούνται για δεύτερη φορά στις κάλπες με έκδηλη την ανησυχία και ένα ερώτημα μεγάλο:
Θα έχουμε στις 18 Ιουνίου κυβέρνηση και ποια;
Η πολιτική ατζέντα που κυριαρχεί, είναι το πώς η χώρα θα αποδεσμευτεί από τα μνημόνια με ταυτόχρονη δέσμευση στο Ευρώ και την Ευρωζώνη.

Από το 1974 που εμφανίστηκε η Ανανεωτική Αριστερά στο πολιτικό προσκήνιο της χώρας κυριάρχησαν δύο φαινόμενα:

- Η Ανανεωτική Αριστερά αποτέλεσε τη μήτρα νέων ιδεών γύρω από θέματα εκδημοκρατισμού στη λειτουργία του κράτους και των θεσμών, στην ανάπτυξη με περιβαλλοντική προστασία, στη προστασία των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων, στην αλλαγή του πολιτικού συστήματος, στη λειτουργία του κράτους για την εξυπηρέτηση κοινωνικών αναγκών και όχι πελατειακών συμφερόντων κλπ.
- Η Ανανεωτική Αριστερά παρά την απήχηση που είχαν οι ιδέες της στη κοινωνία, αλλά και την αποδοχή των ηγετών της από μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού (και ορισμένες φορές από τη πλειοψηφία του), αυτό δεν μετουσιωνόταν σε αντίστοιχη εκλογική δύναμη.