Εχει την αλαζονεία της η νιότη; Εχει τη μικρή ή μεγάλη αδιαφορία της για τους κανόνες; Νιώθει ότι την πνίγει η αλυσίδα των «πρέπει» και το θεωρεί υποχρέωσή της, αν όχι να τη σπάσει, τουλάχιστον να την περιγελάσει; Οποιος από εμάς τους ενηλίκους (που δεν ταυτιζόμαστε κατ’ ανάγκην με τους ώριμους) απαντήσει «όχι», θα δει σίγουρα τον καθρέφτη του να τον ειρωνεύεται για την υποκρισία του ή να τον συγχαίρει θερμά που κατάφερε να περάσει κατευθείαν από την παιδική ηλικία στην τριτοτέταρτη δεκαετία της ζωής του. Χωρίς μεσοσταθμό στην εφηβεία και στη νεότητα.

Η κυβέρνηση διατείνεται ότι οι αλλαγές που κομίζει στην αγορά εργασίας συνιστούν «πρόοδο», ενώ οι μέχρι τώρα ισχύουσες προστατευτικές διατάξεις αποτελούν δείγμα «καθήλωσης».

Η κυβερνητική γραμμή φτάνει στο σημείο να ισχυριστεί ότι με τη διάταξη που προβλέπει εργασία έως και 10 ώρες την ημέρα χωρίς πρόσθετη αμοιβή θεσπίζει για πρώτη φορά τη δυνατότητα τετραήμερης εργασίας χωρίς μείωση αποδοχών, καθώς θα μπορεί ο εργαζόμενος να αιτηθεί προς τον εργοδότη να εργάζεται 4 φορές την εβδομάδα με δεκάωρο ωράριο και να αναπαύεται 3 μέρες.