Οταν με το καλό λυτρωθούμε από τον βρόχο του κορωνοϊού, ωφέλιμο θα ’ναι και τίμιο να ξαναδούμε με προσοχή κάποιες παραμέτρους του πολιτικού βίου μας. Χωρίς το άγχος του πιεστικού χρόνου και των έκτακτων συνθηκών. Ενα άγχος που, όπως καλά ξέρουμε, συχνά χρησιμοποιείται σαν απλή πρόφαση ή άλλοθι, προς διεκπεραίωση αλλοτρίων υποθέσεων. Αυτό συμβαίνει, λ.χ., με το πατροπαράδοτο τέχνασμα των απευθείας αναθέσεων.

Πολλοί στη χώρα μας εύχονται να καταρρεύσει η τουρκική οικονομία. Ξεχνάμε ότι η Ελλάδα θα είναι πάντα γείτονας με την Τουρκία και θα υφίσταται τις συνέπειες από δυσμενείς εξελίξεις στη γειτονική χώρα. Από προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα μέχρι στρατιωτικές περιπέτειες. Το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας είναι να έχουμε δίπλα μας μια Τουρκία σταθερή, ειρηνική και δημοκρατική.

Αφήνοντας πίσω τους γιορτασμούς για την επέτειο των 200 χρόνων και επανερχόμενοι στην πανδημική κρίση, ας δανειστούμε μια σταγόνα αυτοπεποίθησης και ας προσπαθήσουμε να ξαναπιάσουμε το νήμα της πολιτικής αντιπαράθεσης με λιγότερο άγονο τρόπο…

Η … συνήθης πολιτική αντιπαράθεση είχε σταματήσει στο ΜΟΡΑΤΟΡΙΟΥΜ!

«Να ζητήσετε με δική σας ευθύνη ένα πολιτικό μορατόριουμ μέχρι να βγει η χώρα από αυτή την κρίσιμη καμπή στην οποία βρίσκεται, τουλάχιστον για τον επόμενο μήνα. Να καθίσουμε όλοι μαζί να δούμε έστω και τώρα και έτσι όπως τα κάνατε, πώς συμμαζεύεται η κατάσταση…».

Γενικότερα, η οικονομική πολιτική Μητσοτάκη κινείται στον αντίποδα αυτής του Μπάιντεν, που οδηγεί ήδη ταχύτατα τις ΗΠΑ στην ανάκαμψη

Ελάχιστες μέρες αφότου κατηγόρησε ανενδοίαστα (στο Βήμα) τον Τσίπρα ότι "πολεμά την ίδια του την πατρίδα" -δίνοντας έτσι προσωπικά το έναυσμα για μια σειρά άρθρα και δηλώσεις που αντιμετωπίζουν συνολικά την Αριστερά υπό το πρίσμα του αλήστου μνήμης εμφυλιοπολεμικού διπόλου, "από εδώ οι εθνικόφρονες, από εκεί τα μιάσματα"-, ο Μητσοτάκης διαφήμισε την τηλεφωνική επικοινωνία του με τον Μπάιντεν επιδιώκοντας να φορέσει για ακόμα μια φορά το προσωπείο του κεντρώου μεταρρυθμιστή πολιτικού.

«Είναι αισχρό να στοχοποιούν τους συγγενείς των θυμάτων που έκαναν μήνυση και ζητούν την αλήθεια και δικαιοσύνη»

«Ακόμη και εάν κάποιος κάνει μια μήνυση ζητώντας αποζημίωση για τον άνθρωπο που έχασε από τον κορωνοϊό και τις ζημιές που προκάλεσε η απώλειά του, είναι αναφαίρετο δικαίωμά του και είναι σωστό να το κάνει σε μια χώρα κράτους δικαίου. Οι συγγενείς των θυμάτων θέλουν μια ξεκάθαρη απόφαση από το δικαστήριο, γιατί πέθαναν οι άνθρωποί τους, θέλουν δικαιοσύνη.

Από το βίντεο και τις δηλώσεις που έκανε, δεν ήταν ξεκάθαρο τι δουλειά είχε ο κ. Θάνος Πλεύρης έξωθεν των δικαστηρίων της Ευελπίδων. Μιλούσε ως βουλευτής του ελληνικού λαού που πήγε να συμπαρασταθεί στον αστυνομικό, θύμα ενός άδικου ξυλοδαρμού, ή ως δικηγόρος από εκείνους που τρέφονται από τη δημοσιότητα; Στο Τwitter το ξεκαθάρισε: «Σήμερα κατέθεσε στην Ανακρίτρια ο Ειδικός Φρουρός που δέχθηκε δολοφονική επίθεση στη Ν. Σμύρνη. Είναι τιμή μου που τον εκπροσωπώ μαζί με τη συνάδελφο @EvitaVarela_. Στόχος να διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση και να τιμωρηθούν όλοι όσοι αποπειράθηκαν την ανθρωποκτονία» (23.3.2021).

Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας δημιουργήθηκε το 2010 για να προστατεύει το δημόσιο συμφέρον στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Δυστυχώς, παρά τις ορισμένες φιλότιμες κατά καιρούς προσπάθειες, δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί σε αυτό το καθήκον. Όχι ότι ήταν εύκολο, κάθε άλλο.

Η Μπουμπουλίνα και η Μαυρογένους δεν γίνονταν αποδεκτές στα κέντρα λήψης αποφάσεων ως γυναίκες, αλλά ως εκπρόσωποι της τάξης τους

Τι κι αν πολέμησαν, τι κι αν πρόσφεραν τις ζωές και τις προίκες τους στον αγώνα, τι κι αν αιχμαλωτίστηκαν και συχνά πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα και τα χαρέμια της εποχής; Παραμένουν βουβές και αθέατες στην κυρίαρχη ιστορική αφήγηση. Ηρωίδες ή θύματα; Οι γυναίκες στα χρόνια της Επανάστασης του 1821 δεν αρκέστηκαν στη μοίρα τους και μπήκαν στον αγώνα με όποια όπλα διέθεταν και όποιο ρόλο τους επέτρεπε η κοινωνική θεώρηση της εποχής.

Οι Έλληνες και οι Τούρκοι είναι από τις κλασικές «αντίπαλες δυάδες», με πολύχρονη ιστορία αντιπαράθεσης και εχθρότητας, όπως οι περιπτώσεις Γάλλων - Γερμανών (1803-1945), Πολωνών - Ρώσων, Ισραηλινών - Αράβων, Ινδών - Πακιστανών ή Κινέζων - Ιαπώνων. Η ελληνοτουρκική αντιπαλότητα είναι από τις παλιότερες, ακόμη και αν η έναρξή της τοποθετηθεί το 1912 αντί του 1821. Μάλιστα οι δύο λαοί με διαφορά 100 χρόνων απέκτησαν την ελευθερία τους και κρατική υπόσταση ως έθνη - κράτη πολεμώντας τον Άλλο. Δεν είναι εύκολο να βρει κανείς άλλο τέτοιο ιστορικό παράδειγμα, η μόνη άλλη τέτοια περίπτωση ίσως είναι οι Ρώσοι και οι Πολωνοί.

«Η πολιτική στήριξης της οικονομίας, των επιχειρήσεων και των εργαζομένων πρέπει να συνεχιστεί και μετά την πανδημία»

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις πρέπει να είναι στο επίκεντρο της ανάπτυξης την επόμενη ημέρα της πανδημίας, αναφέρει στην «Α» ο πρώην υπουργός και συντονιστής της Επιτροπής Προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. Γιώργος Σταθάκης, παρατηρώντας πως η κυβέρνηση της Ν.Δ. προσβλέπει σε μια εκκαθάριση της οικονομίας χάριν μιας ανάπτυξης τύπου δεκαετίας του ʼ90.

Η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 25 Μαρτίου είχε προαναγγελθεί ότι θα έχει κεντρικό θέμα τις ευρω-τουρκικές σχέσεις. Όχι ευκαιριακά, με αφορμή τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά για το μακροπρόθεσμο μέλλον των σχέσεων αυτών.

Τα δύσκολα για την αγορά δεν θα τελειώσουν με την αποκλιμάκωση της πανδημικής κρίσης. Αντίθετα, το τεντωμένο σχοινί πάνω στο οποίο ισορροπούν επί μήνες χιλιάδες μικρομεσαίες εμπορικές επιχειρήσεις θα κινδυνεύσει να σπάσει την «επόμενη μέρα», όταν θα βρεθούν αντιμέτωπες με τις συσσωρευμένες υποχρεώσεις από την πολύμηνη «απραξία», την αδυναμία προμήθειας νέων εμπορευμάτων λόγω των άδειων ταμείων και την μειωμένη κρατική στήριξη που, όπως πρόσφατα έχει ειπωθεί χαρακτηριστικά από κυβερνητικά χείλη, είναι «πεπερασμένη».