Πρώτη σκέψη: τις προάλλες διάβασα την εξής εκπληκτική είδηση στην εφημερίδα: «Ρώμη. Μαροκινός καταπίνει ένα κινητό και σώζεται από την αστυνομία». Με άλλα λόγια, αργά κάποιο βράδυ η αστυνομία εντοπίζει έναν άνθρωπο ξαπλωμένο στο έδαφος, να φτύνει αίμα, περιτριγυρισμένος από τους συμπατριώτες του.

Μέχρι τις αρχές Μαΐου η φετινή ακαδημαϊκή χρονιά είχε κυλήσει με απρόσμενη ομαλότητα. Οι χαμένες διδακτικές ώρες και οι ματαιωμένες εξετάσεις της περσινής χρονιάς είχαν αναπληρωθεί και στα πανεπιστήμια επικρατούσε κλίμα ηρεμίας και ανασύνταξης. Και ξαφνικά, σε δύο εβδομάδες, μέσα από μια αλληλοτροφοδοτούμενη κλιμάκωση, φτάσαμε στα πρόσφατα θλιβερά επεισόδια.