Σήμερα, στη δίνη μιας πολύπλευρης πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, που πλήττει τη χώρα μας, είναι αδήριτη η ανάγκη μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής εξόδου της χώρας.
Αυτή η στρατηγική πρέπει να επιμερίσει δίκαια τα βάρη, να προασπίσει την κοινωνική συνοχή, να υιοθετήσει τη βιώσιμη ανάπτυξη και τέλος, να ανανεώσει και να ανασυγκροτήσει τη χώρα θεσμικά.
Η χώρα, κυρίες και κύριοι σύνεδροι, ξεφεύγει από τον κίνδυνο της χρεοκοπίας. Εξασφαλίστηκε η συνέχιση της χρηματοδότησης και μετά από πάρα πολύ καιρό, γίνονται οι πρώτες – ευτυχώς – θετικές εκτιμήσεις. Αυτή η νέα φάση, δεν μπορεί να μας εφησυχάσει, ούτε σημαίνει βέβαια έξοδο από την κρίση. Σηματοδοτεί όμως, κυρίες και κύριοι σύνεδροι, ένα ευνοϊκότερο περιβάλλον για την αντιμετώπισή της.

Να μην ξανακούσω για τις δυνάμεις του «δημοκρατικού, συνταγματικού, ευρωπαϊκού τόξου». Γιατί όταν στο κορυφαίο θέμα της αντιμετώπισης του ρατσισμού και του ναζισμού δεν μπορούν να συνεννοηθούν, πού θα συναντηθούν για να δικαιολογήσουν τον τίτλο που, κατά τα άλλα, θέλουν να κουβαλάνε; Στον ΦΠΑ για την εστίαση; Ο λόγος για τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτήν την καρικατούρα του νέου δικομματισμού, που με τις πράξεις τους και τις ανακοινώσεις τους υποβαθμίζουν (ναι, πάντα υπάρχει πιο κάτω) το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης.